«τι έχεις?» γύρισα και τον κοίταξα ειρωνικά
«έχω κοιμηθεί μόνο 3 ώρες, θα πάω να κάνω το τσιράκι του Ρεηζορ να ξεράσει τα πάντα και μετά θα πάω να αντιμετωπίσω τον ίδιο τον Ρεηζορ και με ρωτάς τι έχω?»
«γιατί δεν με αφήνεις να έρθω μαζί σου»
«κοιμήσου Έντουαρτ είναι πολύ νωρίς ακόμα» είπα και έκανα να σηκωθώ άλλα δεν με άφησε
«σε παρακαλώ μην το κάνεις μόνη σου αυτό»
«αν δεν θες να κάτσεις στο κρεβάτι δεμένος μέχρι το μεσημέρι, πέσε και κοιμήσου τώρα και σταμάτα να με ζαλίζεις άλλο» σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο για να κάνω ένα γρήγορο ντουζ, όταν γύρισα ήταν ακόμα με ανοιχτά τα μάτια παρατηρώντας με.
Ντύθηκα με ένα τζιν και έβαλα μια ελαφριά μπλούζα με ένα γελέκο απο πάνω, έκατσα στο κρεβάτι και έβγαλα το όπλο απο την θήκη του.
«αυτό τι το θες?»
«λες να πάω στο στόμα του λύκου χωρίς να είμαι προετοιμασμένη?»
«Μπέλα μην κάνεις καμία χαζομάρα»
«δουλειά σου εσύ» είπα και πήγα προς την πόρτα
«μην ξεχάσεις τα φάρμακα σου»
«αν τα πάρω τώρα θα μου θολώσουν την κρίση μου και δεν θα μπορώ να στοχεύσω σωστά» του είπα και έκλεισα την πόρτα πριν πει τίποτα άλλο και με κάνει πιο έξαλλη. Κατέβηκα κάτω και μόλις το τσιράκι με αντιλήφθηκε άρχισε να με παρακαλάει
«σε παρακαλώ πάρτην απο πάνω μου δεν αντέχω άλλο βασανιστήριο»
«τότε γιατί δεν τα ξερνάς όλα για να τελειώνουμε?»
«αυτό δεν θα γίνει ποτέ»
«Μάργκαρετ πήγαινε να κάνεις ένα ντουζ και να ετοιμαστείς, σε 10 λεπτά φεύγουμε»
«οκ» είπε με απογοήτευση και έφυγε. Πήγα κοντά του και τον κοίταξα καλά στα μάτια
«είσαι σίγουρος ότι δεν θες να πεις τίποτα?........εκείνη την ώρα άκουσα να πλησιάζει ο Έντουαρτ και πήρα μια βαθιά ανάσα, πλησίασα την πόρτα και την έκλεισα με δύναμη, δίνοντας του να καταλάβει ότι δεν ήθελα να βρίσκετε εδώ, πλησίασα το απόβρασμα και έπιασα το φύλο του δυνατά ............ τώρα μήπως άλλαξες γνώμη?»
«χα νομίζεις ότι θα με τρομάξεις μετά απο όλο αυτό το βασανιστήριο που μου έκανε η άλλη?» σήκωσα το φρύδι μου ειρωνικά με ένα χαμόγελο και με μια απότομη κίνηση το έσπρωξα βίαια προς τα κάτω. Ήταν τόσο ερεθισμένος που αυτή η κίνηση τον πόνεσε τόσο πολύ που ούρλιαξε στον πόνο.
«τώρα πριν σου το αποτελειώσω μήπως έχεις κάτι να μου πεις?» πήρε μια βαθιά ανάσα και με κοίταξε στα μάτια με θράσος
«ποτέ» γέλασα δυνατά και με μια κίνηση του τον χτύπησα δυνατά στην καρέκλα και του έκανα ζημιά σπάζοντας το. Τα ουρλιαχτά του αντήχησαν σε όλο το σπίτι και έξω απο την πόρτα άκουσα την Μάργκαρετ που έλεγε στον Έντουαρτ να μην μπει μέσα.
«μήπως τώρα άλλαξες γνώμη ή θέλεις να σου το αχρηστέψω τελείως?»
«με έστειλε για να τον αχρηστέψω ώστε να μην τον προκαλέσει»
«ποιος?»
«ο Ρέηζορ» είπε με κόπο ακόμα ουρλιάζοντας
«πολύ καλά τότε μπορείς να πας με την Μάργκαρετ για να το σώσεις, συγνώμη που θα σου αφήσει κουσούρι» του είπα και του γύρισα την πλάτη. Όταν άνοιξα την πόρτα η Μάργκαρετ μπήκε μέσα για να πάει να το περιποιηθεί και να το πάρει μαζί της για να το αφήσει σε κανένα νοσοκομείο, ενώ ο Έντουαρτ καθόταν και με κοίταζε καλά καλά.
Τον προσπέρασα και πήγα στο γκαραζ να πάρω το αμάξι μου και έφυγα να πάω στον Ρεηζορ. Ήμουν τόσο νευριασμένη που έφτασα μέσα σε 10 λεπτά, φυσικά με περίμενε και άνοιξαν την πόρτα χωρίς να σταματήσω. Όταν ανέβηκα απάνω τον βρήκα μόνο του στο σαλόνι με ένα μπουρνούζι μπάνιου και αμέσως αηδίασα.
«αγάπη μου........είπε μόλις με είδε και έτρεξε και με σήκωσε στην αγκαλιά του ξεκινώντας να με φιλάει. Αμέσως ανταποκρίθηκα και άρχισα να τρίβομαι απάνω του......... μμμμμ πόσο μου έχει λείψει αυτό, βλέπω ότι το νέο σου μπατσάκι δεν κάνει και τόσο καλή δουλειά»
«είναι πολύ ρομαντικός για τα γούστα μου και σκέφτηκα να ξεδώσω λίγο» του είπα και τον τράβηξα στον καναπέ και κάθισα αμέσως απάνω του ερεθίζοντας τον περισσότερο.
«μμμμ» συνέχισε να λέει απο ηδονή αρχίζοντας να με φιλάει με περισσότερο πάθος
Κατέβασα τα χέρια μου απάνω στο φύλο του και άρχισα να τον ερεθίζω περισσότερο συνεχίζοντας να παίζω το παιχνίδι μου και την στιγμή που τον ένιωσα στα όρια του, έβγαλα το όπλο και το ακούμπησα απάνω του και σάστισε
«τώρα πριν κάνεις παρέα με το τσιράκι σου στο νοσοκομείο προσπαθώντας να το γλυτώσεις, λέγε τι σκαρώνετε»
«αγάπη μου ξέρεις πολύ καλά ότι αυτά σε μένα δεν περνάνε»
«αλήθεια?......είπα ειρωνικά και ακουμπώντας το όπλο πάνω στο φύλο του πάτησα την σκανδάλη απελευθερώνοντας την σφαίρα πάνω στο μαξιλάρι του καναπέ και ούρλιαξε απο το κάψιμο που ένιωσε απο το όπλο ........... τώρα μήπως περνάει?»
«δεν θα τολμήσεις»
«έτσι λες εσύ........του είπα και έβαλα το όπλο στην βάση του φύλου του και τον έκαψα για δεύτερη φορά .......... πριν βρει η δεύτερη σφαίρα τον πραγματικό της στόχο ξέρνατα όλα»
«καλά καλά, πήγε στον Βενσετο και ζήτησε προστασία»
«τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αυτό δεν το ξέρω ήδη»
«τότε τι θες εδώ»
«θέλω να μου πεις τι σκαρώνετε Ρεηζορ»
«ο Βενσέτο θέλει να τον βγάλουμε απο την μέση δεν του αρέσει πολύ ο μικρός»
«και γιατί ήρθε σε σένα αφού μπορεί να το κάνει μόνος του?»
«θέλει πρώτα να εκπληρώσει την υπόσχεση που του έδωσε και μετά να φτιάξουμε ένα ατύχημα»
«τι του ζήτησε»
«ααα μην με ανακατεύεται με αυτά εμένα»
«ώστε δεν ξέρεις ούτε εσύ, μάλιστα» είπα και σηκώθηκα απο πάνω του μαζεύοντας το όπλο πίσω στην πλάτη μου και γύρισα να φύγω
«εεε έτσι θα με αφήσεις?»
«βρες άλλη σκύλα να σε ικανοποιήσει, αν φυσικά το καταφέρεις έτσι όπως έχει ξεροψηθεί» του είπα ενώ ήμουν ήδη στην πόρτα φεύγοντας
Γύρισα στο σπίτι πιο εξαγριωμένη και πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου, ο Έντουαρτ ήταν ακόμα εκεί, δεν περίμενε ότι θα γύριζα τόσο γρήγορα και ξαφνιάστηκε που με είδε.
Έβγαλα τα ρούχα μου και έμεινα με τα εσώρουχα χωρίς να του μιλάω, πήρα την μεταξωτή μου ρόμπα την έβαλα μισάνοιχτη απάνω μου, πέρασα απο μπροστά του παίρνοντας το κυπελλάκι με τα φάρμακα στο χέρι και πήγα προς την πόρτα.
Κατέβηκα στο γραφείο μου, έκατσα στον υπολογιστή ρύθμισα τις κάμερες έτσι ώστε να δείχνουν το σπίτι άδειο και τον περίμενα. Την ώρα που εμφανίστηκε στην πόρτα σηκώθηκα και άνοιξα την μυστική πόρτα και κάνοντας νόημα με το χέρι μου τον παρακίνησα να την περάσει. Μόλις πέρασε απο την πόρτα πήρα πάλι το κυπελλάκι με τα φάρμακα και μπήκα και εγώ στον διάδρομο, έκλεισα την πόρτα και άρχισα να κατευθύνομαι στο σκοπευτήριο χωρίς να του μιλάω ακόμα.
Όταν μπήκε μέσα έπαθε πλάκα και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Πήγα μπροστά στην έσοχή πήρα το όπλο στα χέρια μου το όπλισα και άρχισα να βαράω τον στόχο χωρίς ακουστικά, γύρισα και τον κοίταξα ενώ έριχνα τις βολές μου ακόμα και τον είδα που είχε κλειστά τα αυτιά του, γύρισα πάλι μπροστά την ματιά μου, πάτησα το κουμπί και μέχρι να έρθει κοντά το χαρτί που στόχευα τόση ώρα έβαλα στο στόμα μου όλα τα χάπια μαζί, πήρα το χαρτί και το κυπελλάκι στα χέρια και του τα κόλλησα απάνω στο στήθος του προσπερνώντας τον για να πάρω λίγο νερό για να τα καταπιώ.
«σειρά σου τώρα» του είπα την ώρα που τα κατάπια και τον περίμενα
Ο Έντουαρτ κοίταξε το χαρτί και έμεινε άφωνος, πάνω στο χαρτί υπήρχε μόνο μια τρύπα ακριβός στο μέγεθος της σφαίρας στο κέντρο του κύκλου λες και το είχε τρυπήσει μόνο μια σφαίρα και όχι 6. Πλησίασε την εσοχή έβαλε τα ακούστηκα και ξαναγέμισε το όπλο. Την ώρα που άρχισε να πυροβολεί τον πλησίασα αθόρυβα και τον ακούμπησα επίτηδες. Όπως το περίμενα τινάχτηκε και του έφυγε η βολή γυρίζοντας το πρόσωπο του προς τα μένα.
«τώρα προσπάθησε να κάνεις το ίδιο» του είπα και του πήρα το όπλο απο το χέρι.
Το γέμισα έβαλα τα ακουστικά για να μην νομίζει ότι κλέβω και άλλαξα το χαρτί. Όπλισα το όπλο και άρχισα να πυροβολώ, ήμουν στην 5η σφαίρα όταν ένιωσα την ζεστασιά του σώματος του και πριν προλάβει να με ακουμπήσει γύρισα τον ακινητοποίησα λυγίζοντας του τα πόδια και ενώ τον κρατούσα απο τον λαιμό με τα δάχτυλα μου πάνω στην καρωτίδα του έβαλα το όπλο στον κρόταφο του ψιθυρίζοντας του.
«μάθημα πρώτο δεν μπερδεύω ποτέ τα προσωπικά με τα επαγγελματικά μου» γύρισα το όπλο προς το χαρτί και πάτησα την σκανδάλη στοχεύοντας πάλι το κέντρο και τον άφησα να πέσει στο πάτωμα. Άφησα το όπλο στην θέση του και έβγαλα τα ακουστικά
«πως με κατάλαβες?»
«είμαι πάντα συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνω ........... του είπα και τον προσπέρασα πηγαίνοντας προς το γυμναστήριο. Έβαλα τα γάντια του μποξ και άρχισα την εξάσκηση μπροστά στον κρεμαστό σάκο με μανία, τον ένιωθα δίπλα μου αλλά δεν έκανε την κίνηση να με ακολουθήσει ............ τα γάντια είναι πίσω σου ....... είπα και συνέχισα να χτυπάω τον σάκο με μανία . Πήγε τα πήρε και ήρθε κοντά μου, άφησα τον σάκο και τον πλησίασα, όταν τον είδα έτοιμο άρχισα να παλεύω μαζί του, ήταν καλός άλλα όχι τόσο όσο για να με βγάλει νοκ αουτ........ λοιπόν θα μου πεις τι σκαρώνεις?»
«ξέρεις τι σκαρώνω»
«εννοείς να βγάλεις τον Ρέηζορ απο την μέση?»
«ναι»
«και πως θα το καταφέρεις αυτό?»
«θα τον προκαλέσω»
«με την προστασία ποιανού?» κόλλησε για ένα δευτερόλεπτο και του έδωσα με το γάντι μία στο πρόσωπο και πηγαίνοντας προς τα πίσω σταμάτησε κοιτώντας με στα μάτια ....... αν νομίζεις ότι είσαι έτοιμος για τέτοια κόλπα αγοράκι μου είσαι πολύ γελασμένος. Ξέρεις γιατί τον σέβομαι τόσο πολύ?»
«γιατί?»
«γιατί πάντα ξέρει να καλύπτει τόσο καλά τα νότα του που και να ανακαλύψεις τι σκαρώνει δεν σου αφήνει ποτέ περιθώρια να τον ξεσκεπάσεις, σε αντίθεση με σένα που τα έχεις κάνει μούσκεμα ακόμα δεν ξεκίνησες»
«τι σου είπε αυτός?»
«τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα σου πω?»
«Μπέλα»
«σκάσε ηλίθιε, πως σου ήρθε να πας στον Βενσετο μου λες?»
«είναι μεγάλη ιστορία»
«και έχω μια ολόκληρη μέρα για να την ακούσω» του είπα πολύ αυστηρά βγάζοντας τα γάντια πετώντας τα στο πάτωμα και άρχισα να κατευθύνομαι προς την πισίνα.
Έβγαλα την ρόμπα και τα εσώρουχα και πήγα στον βατήρα. Έκανα μια βουτιά και έμεινα κάτω απο την επιφάνεια για αρκετή ώρα κολυμπώντας προς την απέναντι μεριά για να μπορέσω να ελέγξω τα νεύρα μου. Όταν βγήκα απο αυτήν τον είδα να κάθετε έξω απο το νερό και να με περιμένει.
«ήταν ιδέα του Τζες»
«μάλιστα το πουλάκι μου δεν άργησε να βρει τρόπο να με βγάλει απο την μέση αφού δεν τα κατάφερε με τα αποτελέσματα του νοσοκομείου»
«τι εννοείς?»
«ότι ήταν παγίδα Έντουαρτ και εσύ την δέχτηκες τόσο εύκολα» είπα και βγήκα απο το νερό και κατευθύνθηκα προς το ντουζ, άνοιξα το νερό και άφησα το καυτό νερό να κυλήσει απάνω μου βάζοντας τα χέρια μου στα πλακάκια ακίνητη.
«μα είναι αδελφός σου που να το φανταστώ?»
«μάθημα δεύτερον, μην εμπιστεύεσαι ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό. Τώρα μπορείς να μου πεις τι σου ζήτησε για αντάλλαγμα για να ξέρω τι με περιμένει?»
«την κάλυψη σου» άνοιξα τα μάτια μου διάπλατα και τον κοίταξα με ανοιχτό το στόμα
«είσαι σοβαρός ........ ούρλιαξα..... έχεις ιδέα τι σημαίνει αυτό?»
«ο Τζες είπε ότι δεν το κάνεις πρώτη φορά»
«ναι σε κάτι χαμένους σαν τον Τζεηκ και τον Μπαρο για ψευτοπράματα ώστε να μου χρωστάνε αλλά στον Βενσετο? Έδωσες υπόσχεση στον Βενσετο την κάλυψη μου?.........του είπα ουρλιάζοντας υστερικά και έκλεισα το νερό παίρνοντας το μπουρνούζι μου αρχίζοντας να πηγαίνω προς το σκοπευτήριο. Πήρα πάλι το όπλο στα χέρια μου και άρχισα να το γεμίζω .......... φύγε»
«δεν σε αφήνω μόνη σου»
«είπα φύγε τώρα ...... του είπα και γυρίζοντας κάρφωσα μια σφαίρα στον τοίχο ακριβός δίπλα απο το αυτί του. Για μια στιγμή σάστισε και όταν κατάλαβε ότι το εννοώ με άφησε μόνη μου να ξεδώσω στην σκοποβολή. Όταν ένιωσα ότι μπορώ και πάλι να ελέγξω τον εαυτό μου σταμάτησα και βγήκα έξω πηγαίνοντας προς το δωμάτιο μου πάντα με τον Έντουαρτ να ακολουθεί πίσω μου. Βγήκα απο την μυστική πόρτα και όταν έφτασα στο δωμάτιο μου άρχισα να ντύνομαι....... μάθημα τρίτο όταν σου λέω φύγε να τρέχεις μακριά μου. Τώρα ντύσου φεύγουμε ........... του έδωσα την εντολή και το έκανε αυτόματα....... ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ εσένα και του Ρέηζερ?»
«ποια?»
«εκείνος άφησε τον εαυτό του να διαφθαρεί πιο γρήγορα απο ότι εσύ και γι αυτό και είναι στην θέση που είναι τώρα»
«εννοείς ότι ήταν σαν και εμένα?»
«όχι ήταν χειρότερο μπατσάκι απο σένα, όταν τον βρήκα ακόμα έλεγχε την κυκλοφορία του δρόμου»
«τον βρήκες? Δηλαδή δικό σου δημιούργημα είναι αυτό?»
«εσύ τι νόμιζες ότι είναι κανένας τυχαίως?»
«δεν καταλαβαίνω»
«όταν ο Τζέηκ κατάλαβε την δυνατότητα μου να ελέγχω τα συναισθήματα των άλλων και τους κάνω ότι θέλω, τότε άρχισε να με βάζει να βρίσκω διάφορους ικανούς για την δουλειά μας και να τους εκπαιδεύω ώστε να αντέχουν όλα τα βασανιστήρια που μπορεί να σου κάνει κάποιος για να σου αποσπάσει μια πληροφορία ή ακόμα για να πάρει ακριβός αυτό που θέλει απο σένα, για να φτιάξει μια δυνατή ομάδα. Όμως χρειαζόμασταν και ένα μπατσάκι για να μας καλύπτει στην αστυνομία και τότε βρήκα τον Ρέηζορ. Μέσα σε έναν μήνα είχε γίνει πιο σπίρτο απο ότι είσαι εσύ τώρα και ξέρεις γιατί?»
«γιατί?»
«γιατί το έχει στο αίμα του Έντουαρτ ενώ εσύ δεν το έχεις»
«τότε γιατί προσπάθησες να με κάνεις σαν και εσένα?»
«ποτέ δεν πίστεψα ότι θα μπορούσες να γίνεις σαν εμένα, αυτό που προσπαθούσα να σου δίξω είναι ποια είμαι εγώ και αυτό δεν θα το καταλάβαινες ποτέ αν δεν το έβλεπες με τα ίδια σου τα μάτια και όμως είσαι ακόμα εδώ και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί»
«πόσες φορές θα πρέπει να σου πω το γιατί για να το καταλάβεις?»
«Έντουαρτ πιστεύεις ότι μόνο η αγάπη σου φτάνει για να αντέξεις όλα αυτά? Πιστεύεις ότι όταν θα έρθει η ώρα να σε βασανίσουν και να σε αχρηστεψουν εσύ θα είσαι έτοιμος για να τους αντιμετωπίσεις? Αν σου φάνηκε βασανιστήριο αυτό που σου έκανε η Μάργκαρετ τότε όταν θα έρθει η ώρα να αντιμετωπίσεις τα δικά τους βασανιστήρια πίστεψε με θα παρακαλάς να σε σκοτώσουν κακομοίρη μου και δεν θα το κάνουν για να σε βλέπουν να υποφέρεις. Αλήθεια πιστεύεις ότι η αγάπη σου για μένα φτάνει για όλα αυτά?»
«αν είμαι μαζί σου δεν με νοιάζει τίποτα»
«γιατί πιστεύεις ότι είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να στείλουν κάποιο τσιράκι μέσα στο σπίτι μου και μάλιστα όταν είμαι εγώ εδώ για να σε ακινητοποιήσουν? Ή μήπως πίστεψες το παραμύθι ότι το χθεσινό τσιράκι ήρθε για να σου κάνει κακό?»
«τότε τι στο #$%^& ήταν όλα αυτά»
«ο Ρέηζορ ήθελε
«γι αυτό πήγες σήμερα?»
«ναι ήθελε να με ενημερώσει για σένα στην περίπτωση που δεν το είχα μάθει, αλλά ήταν πολύ γελασμένος και εκεί που νόμιζε ότι θα του χρώσταγα τώρα τρέχει να σώσει το ψημένο του κρέας»
«τον πυροβόλησες?»
«όχι απλά του έψησα λίγο το ευαίσθητο του σημείο»
«αουτς αυτό θα πόνεσε .... έκανα μια αδιάφορη γκριμάτσα ..... μια στιγμή εννοείς ότι πήγες μαζί του?» σίκωσα το φρύδι μου
«αουτς αυτό μάλλον πόνεσε περισσότερο» γύρισε το κεφάλι του και το άφησε ασχολίαστο
«και τώρα τι θα κάνουμε?»
«θα πάμε να πάρουμε τον Τζες και θα πάμε μια βόλτα απο το νοσοκομείο»
«γιατί?»
«θα δεις.....είπα και γύρισα την πλάτη μου για να πάω προς το γκαραζ. Όταν έφτασα πήρα το κράνος μου και ανέβηκα στην μηχανή ......... πάρε την άλλη......Είπα και έβαλα μπρος χωρίς να τον περιμένω. Φτάνοντας στο γκαράζ χωρίς να σβήσω την μηχανή έβγαλα το κράνος και κοίταξα τον Τζες μέσα στα μάτια και σάστισε.............. ανέβα στην μηχανή του Έντουαρτ και δεν θέλω κουβέντα ......... του είπα και τον περίμενα μέχρι να ανέβει. Ήταν τρομοκρατημένος γιατί ήξερε ακριβός αυτό το ύφος αλλά δεν του έδωσα το περιθώριο να αντιδράσει. Φτάνοντας στην ρεσεψιόν του νοσοκομείου έδωσα εντολή στην Αντζελα να τους πάρει και τους δύο και να τους στείλει για αναλυτικές εξετάσεις και εγώ ανέβηκα στο γραφείο του Γκουστάβο για να πάρω τους φακέλους μας ........... καλημέρα Γκουστάβο»
«καλημέρα Μπέλα πως απο δω»
«δεν έχω πολύ χρόνο, σε παρακαλώ δώσε μου τους φακέλους μας και θα σου τους στείλω πίσω σε κάνα δίωρο μαζί με τα καινούργια αποτελέσματα»
«κανένα πρόβλημα» είπε αμέσως και πήγε και τους έφερε. Τον ευχαρίστησα και πήγα στην καφετέρια για να τους περιμένω να τελειώσουν πίνοντας έναν καφέ.
Άνοιξα τους φακέλους και του μελέτησα καλά, βρήκα τα δικά μου τελευταία αποτελέσματα και πήρα το χαρτί με τις αποδείξεις για τα χάπια που έπαιρνα και τα έβαλα στην τσάντα μου, όταν τους είδα να πλησιάζουν τους είπα ειρωνικά.
«καλός τα αγόρια μου, όλα καλά??»
«δεν καταλαβαίνω τι σημαίνουν όλα αυτά» ξεκίνησε ο Τζες αλλά πριν προλάβει να ολοκληρώσει την φράση του ήρθε κοντά μας η Αντζελα
«κυρία Σουαν μήπως είναι εύκολο να σας απασχολήσω για λίγο?»
«φυσικά Αντζελα έρχομαι αμέσως........ της είπα με το ευγενικό μου χαμόγελο και γύρισα την ματιά μου προς το μέρος τους ........... μην τολμήσετε να κουνήσετε ρούπι απο εδώ την βάψατε ......... τους είπα και σηκώθηκα να ακολουθήσω την Άντζελα παίρνοντας μαζί μου και τους φακέλους ........... την συμβαίνει?» την ρώτησα όταν φτάσαμε στην ρεσεψιόν
«βγήκαν τα πρώτα αποτελέσματα του αδελφού σας και σκέφτηκα ότι θα θέλατε να τα δείτε πριν βγουν και τα υπόλοιπα»
«ναι φυσικά Άντζελα σε ευχαριστώ ....... Μου τα έδωσε και με μια ματιά κατάλαβα τα πάντα, γύρισα σε εκείνους και με δύναμη πέταξα τους φακέλους πάνω στο τραπέζι και πετάχτηκαν ταυτόχρονα, χωρίς να χάνω χρόνο έκατσα στην καρέκλα και έβγαλα τον κινητό μου καλώντας τον 16 ........... έλα έχουμε εξελίξεις ... ναι όπως το περίμενα δεν άντεξε για άλλη μια φόρα να δει την αδελφούλα του να διοικεί ...... είπα κοιτώντας τον στα μάτια ειρωνικά ...... όχι θέλω να τον πετάξεις απο την ομάδα μου δεν πρόκειται να συνεχίσω να προστατεύω προδότες ... ναι και τον Έντουαρτ ...... ο Έντουαρτ με κοίταζε καλά καλά χωρίς να καταλαβαίνει ...... δυστυχώς έχει δώσει υπόσχεση να τον καλύψω... εγώ ξέρω τι σημαίνει, αυτοί που δίνουν τις υποσχέσεις είναι που έχουν μαύρα μεσάνυχτα ... τώρα δεν μπορώ να κάνω πίσω γιατί έτσι κι αλλιώς θέλουν να τον βγάλουν απο την μέση οπότε δεν έχω επιλογή πρέπει να τους καλύψω για να τον φυγαδεύσω πριν κάνουν κάποια κίνηση ... το ξέρω, τι θες να κάνω? ... καλά θα δω πως θα το οργανώσουμε ώστε να τον φυγαδεύσω και να τους παγιδεύσουμε ταυτόχρονα ... ναι οκ τα λέμε....... έκλεισα το τηλέφωνο και γύρισα την ματιά μου προς τον αδελφό μου ........ εσύ μόλις γυρίσεις στο γκαραζ παραδίνεις τα πάντα στον βοηθό σου και εξαφανίζεσαι, αν σκεφτείς να με προδόσεις ξανά ξέρεις τις συνέπειες»
«Μπέλα εγώ ποτέ» τον σταμάτησα με το χέρι μου
«νομίζεις ότι είμαι καμία τυχαία? Ή επειδή έχω ένα πρόβλημα ότι θα μπορούσες να με βγάλεις απο την μέση μόνο και μόνο για να κάνεις την δουλειά σου? Είσαι τυχερός κακομοίρη μου που εγώ σέβομαι το γεγονός ότι είσαι αδελφός μου και δεν σε στέλνω πακέτο στον ίδιο τον Βενσετο να σε κάνει κομμάτια»
«πως μπορείς να μου πάρεις το γκαραζ μου»
«το γκαραζ σου? Απο που και ως που είναι δικό σου Τζες? Όλα αυτά τα χρόνια αν δεν ήμουν εγώ τώρα θα ήσουν νεκρός και αν δεν ήμουν εγώ τώρα αυτό το γκαραζ θα είχε γίνει κόκα και μου λες το γκαραζ σου?»
«και τι θα κάνω εγώ τώρα?»
«όπως έστρωσες κοιμήσου, τόσα χρόνια θα πρέπει να έχεις βγάλει πάρα πολλά λεφτά, αν είσαι έξυπνος αξιοποίησε τα σωστά»
«αυτή είναι η τελευταία σου λέξη?» είπε σκληρά
«συγνώμη μετά απο ότι έκανες τι περίμενες? Ότι θα σου πω και ευχαριστώ?»
«γεια σου Έντουαρτ και σου εύχομαι καλή τύχη, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι τελικά που δεν κατάφερε να σε κάνει σαν τα μούτρα της»
«δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θα το ήθελα αλλά τελικά κανείς μας δεν θα καταφέρει ποτέ να την φτάσει» ήταν η απάντηση του Έντουαρτ και πήρα μια ανάσα. Όταν έφυγε ο Τζες γύρισα σε εκείνον
«δεν νομίζω να θες επεξήγηση, πήγαινε πάρε τα αποτελέσματα σου απο τον Γκουσταβο και μετά κάνε ότι θες, εγώ πάω σπίτι να κοιμηθώ και μην σκεφτείς να με ενοχλήσεις» είπα και σηκώθηκα απο την θέση μου πηγαίνοντας προς την γραμματεία για να παραδώσω τους φακέλους και έφυγα.
Έντουαρτ
Την έβλεπα να κοιμάται και πόναγε η καρδιά μου όσο σκεφτόμουν ότι είναι τη τελευταίες στιγμές που θα είμαι κοντά της. Την πλησίασα και την πήρα αγκαλιά δίνοντας της ένα φιλί στο μέτωπο. Τεντώθηκε και γύρισε προς την μεριά μου ακουμπώντας το χέρι της απαλά απάνω στο μάγουλο μου κοιτώντας με μέσα στα μάτια με πόνο αφήνοντας έναν αναστεναγμό.
«δεν τα κατάφερα» ξεκίνησα να της λέω και έβαλε το χέρι της στο στόμα μου για να με σταματήσει
«μην μιλάς άλλο γι αυτά» της φίλησα απαλά την παλάμη της και την απομάκρυνα απο το στόμα μου
«δεν μπορώ να σε αφήσω πίσω μου»
«το σενάριο να έρθω εγώ μαζί σου δεν το σκέφτηκες καθόλου?»
«μα πως καρδιά μου? αφού εσύ δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτά»
«τα έχω σιχαθεί όλα αυτά Έντουαρτ και τώρα που μου δίνεται η ευκαιρία να ξεμπλέξω πιστεύεις ότι θα την αφήσω ανεκμετάλλευτη?»
«και τι θα κάνεις?»
«θα ρευστοποιήσω όλη μου την περιουσία και θα έρθω μαζί σου. Έχω τόσα πολλά λεφτά που μπορούν να θρέψουν τρις γενιές»
«δεν μιλάω για τα λεφτά αλλά τι θα κάνεις απο εδώ και πέρα χωρίς αυτήν την ζωή»
«Έντουαρτ εσύ είσαι η ζωή μου. Το μόνο που με κράταγε σε αυτήν την ζωή είναι το πάθος μου για την ταχύτητα, λες να μην μπορώ να βρω κάτι να κάνω στην καινούργια μας ζωή ώστε να ικανοποιώ αυτό το πάθος χωρίς να βάζω κάθε μέρα σε κίνδυνο την ζωή μου?»
«αλήθεια το λες?»
«ποτέ δεν σε κορόιδεψα Έντουαρτ, γιατί να το κάνω τώρα?»
«δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε αγαπώ» της είπα και την έσφιξα στην αγκαλιά μου
«και εγώ σε αγαπώ γι αυτό και θέλω να ζήσουμε μια καθαρή ζωή όπως μας αξίζει και όχι μέσα στην βρομιά»
Την κοίταξα μέσα στα μάτια και ένα δάκρυ κύλησε στα μάτια μου απο την ανακούφιση που ένιωσα
«για πάντα μαζί»
«σε μια καινούργια ζωή» ολοκλήρωσε την φράση μου και με φίλησε με πάθος.
