Μόλις η αναπνοή του ηρέμησε τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν... κάνοντας το γύρω του γραφείου του... για άλλη μια φορά με φιδίσια κίνηση ανέβηκα πάνω στο γραφείο του και έβαλα τα χέρια μου αριστερά και δεξιά από το σώμα του έχοντας τα κοντά στο πληκτρολόγιο και τον κοίταξα βαθιά και επιβλητικά στα μάτια.
«έχεις κάτι να μου πεις?... μπορείς να μιλάς ελεύθερα»
«Μπέλα τα χέρια μου δεν κρατάνε άλλο» είπε με αγωνία
«τότε άφησε τα τι περιμένεις?»
«Μπέλα σε παρακαλώ»
«να σου υπενθυμίσω ότι είσαι στο στάδιο 3, έχεις κάνει ήδη χρήση της ασφαλείς σου λέξεις κίτρινο... και μέχρι να αλλάξεις στάδιο δεν μπορείς να κάνεις χρήση δεύτερη φορά της ασφαλής σου λέξης... αν δεν αντέχεις άλλο άφησε τα... ή κάνε χρήση της ασφαλής λέξης που σου απόμεινε»
Έσφιξε τα δόντια του για να μπορέσει να ελέγξει τον πόνο και πήρε την απόφαση του... άφησε τα χέρια του να γλιστρήσουν... και αμέσως έπιασα το πληκτρολόγιο στα χέρια μου... το έβαλα να ακουμπήσει κάτω από το σώμα του και κρατώντας αντίσταση... τον κράτησα στον αέρα για να μην τα καταστρέψει... πήρε μια ανακουφιστική ανάσα και προσπάθησε να βρει τις ισορροπίες του... πολύ αργά τον άφησα να ακουμπήσει πάνω στο γραφείο του... χωρίς να αφαιρώ το πληκτρολόγιο κάτω από την πλάτη του.
«μόλις αχρήστευσες τα χέρια σου... δεν είμαι εγώ η τιμωρός σου»
Του είπα και έφυγα από πάνω του...
«δεν θα με αφήσεις να ακουμπήσω ξανά το σώμα σου κατ’ αυτόν τον τρόπο» είπε μέσα από τον αναστεναγμό του... ακόμα δεν είχε βρει τις ισορροπίες του.
«πολύ σωστή παρατήρηση... πο-τε... ποτέ ξανά δεν θα σου επιτρέψω να με ακουμπήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο... αν με ξανά ακουμπήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο κύριε Κάλεν... τότε αυτό το βασανιστήριο θα σου φανεί παιχνιδάκι μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν» πήρε μια βαθιά ανάσα... άρχισα πάλι να περπατάω με ρευστά και σταθερά βήματα γύρω από το γραφείο του με τα χέρια μου στην πλάτη.
«να σε ενημερώσω... στην περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει... ότι μόλις τώρα έκανα χρήση της ασφαλής λέξης... κίτρινο... μήπως μπορείς να μου δώσεις έναν καλό λόγο... ώστε να μην κάνω χρήση της ασφαλής λέξης κόκκινο?»
«δεν σε θέλω δίπλα μου για να τιμωρώ τον εαυτό μου... θα κάνω τα πάντα για να σε κρατήσω... μπορώ και θέλω να κάνω τα πάντα για σένα Μπέλα»
«τα πάντα?»
«ναι» είπε μέσα από τα δόντια του για να πνίξει την κραυγή του
«τα πάντα?»
«ναι» φώναξε και αγκομάχησε
«τα... πα... ντα?»
«τα πάντα Μπέλα... δεν θέλω να σε χάσω»
«δεν πρόκειται να σε αφήσω να με ξανά αγγίξεις κατ’ αυτόν τον τρόπο... αυτό τι σημαίνει για σένα?»
«ότι θα μου κόψεις το σεξ... αλλά δεν με νοιάζει»
«αν σου κόψω το σεξ... τι θα σημαίνει για σένα?»
«ότι θα στρεσάρομαι περισσότερο... και θα μου είναι ακόμα πιο δύσκολο να συγκεντρώνομαι»
«και όταν δεν θα μπορείς να συγκεντρώνεσαι λόγο στρες... τι θα σημαίνει για σένα?»
«ότι θα σε χάσω αν την ξαναφήσω να με επηρεάσει»
«μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό... βρίσκεσαι στην τελευταία σου δοκιμασία... αν την περάσεις και αυτήν τότε θα σε δεχτώ ως ενδοτικό μου... αν όχι... τότε κάνε τον σταυρό σου και ευχήσου ο θάνατος σου να είναι γρήγορος... ξεροκατάπιε... κατανοητό?»
«μάλιστα κυρία»
«μπράβο καλό αγόρι» του είπα και στάθηκα πίσω από το κεφάλι του.
Χωρίς να του βγάζω το σλιπάκι μου... χαμήλωσα και του έλυσα την ζώνη... και αφού την αφαίρεσα τελείως... τον κράτησα από τις μασχάλες του και τον τράβηξα πιο έξω... αφαίρεσα και το εσώρουχο μου από πάνω του... εκείνος έλεγχε κάθε μου κίνηση... προσπαθούσε να διαβάσει τι είχα σκοπό να κάνω.
Άνοιξα τα πόδια μου και αφού έμεινα πάνω από το πρόσωπο του... έγειρα μπροστά και με τα χέρια μου άρχισα να τον ερεθίζω ξανά... περνώντας τα απαλά πάνω από το σώμα του... αναστέναξε.
Χαμήλωσα το κεφάλι μου και περνώντας την γλώσσα μου από το σώμα του... συνέχισα να τον ερεθίζω με τα χέρια μου... γδέρνοντας τον με τα νύχια μου ερεθιστικά αποφεύγοντας την πληγή του που ήταν έτοιμη να κλείσει... βόγκηξε και έφερε τα χέρια του προς τα πάνω... και με συγκράτησε... ανασήκωσε το σώμα του και πέρασε την μύτη του ξυστά από το εσωτερικό των μηρών μου... ενώ ταυτόχρονα με την γλώσσα του και τα δόντια του... άρχισε να με ερεθίζει... αλλά δεν τολμούσε να ακουμπήσει το μουνάκι μου.
Μόλις έφτασα στον ερεθισμό του... τον κράτησα στο χέρι μου και με δάγκωσε ακριβώς την στιγμή που τον πήρα βαθιά μέσα μου... συγκρατήθηκα να μην γελάσω αλλά δεν τον άφησα να το καταλάβει.
Τον έβγαλα αργά από μέσα μου... και βόγκηξε... με κράτησε πιο σφιχτά και την στιγμή που άρχισα να γλύφω το κεφάλι του ερεθισμού του... σίριξε σύγκορμος... και δεν άντεξε άλλο... άρχισε να με φιλάει και να μου γλύφει το εσωτερικό των μηρών μου με περισσότερο πάθος... τον πήρα ξανά μέσα στο στόμα μου και άρχισα να τον ερεθίζω περισσότερο ανεβοκατεβάζοντας το κεφάλι μου με το ίδιο πάθος που είχε συνεπάρει και εκείνον ρουφώντας τον με ένταση και ξέσπασε.
Με το χέρι του μου άνοιξε το πόδι και εγώ το έβαλα πάνω στο γραφείο για να του δώσω καλύτερη πρόσβαση... ενώ δεν σταμάταγα να τον ρουφάω και να τον παίρνω στο στόμα μου βεντουζάροντας τον με περισσότερη ένταση... βόγκηξε και έβαλε τα χείλια του πάνω στο μουνάκι μου και με την γλώσσα του άρχισε να με γλύφει τυφλωμένος από το πάθος του... αλλά δεν κίνησε καθόλου τα χέρια του.
Έβαλα το χέρι μου πάνω στον ερεθισμό του... και ένα αγκομαχητό ξέφυγε από τα χείλια του... έσυρε το χέρι του πάνω στο δέρμα μου... και το πέρασε από όλη την επιφάνεια της ευαίσθητης περιοχής μου γύρω από την είσοδο μου για να την λιπάνει περισσότερο... χωρίς να σταματάει να βασανίζει την κλειτορίδα μου, με την γλώσσα του... βεντουζάροντας την με τα χείλια του... και βόγκηξα... δεν ήθελα πολύ να τελειώσω... αλλά το κράταγα με νύχια και με δόντια μέχρι να φτάσει στα όρια του... ώστε να είναι πιο θολωμένος.
Τα δόντια μου έγδερναν το δέρμα του ερεθισμού του και άφησε για μια στιγμή το κεφάλι του να πέσει προς τα πίσω για να πάρει μια αναπνοή.
«βασάνισε με κι άλλο... ούρλιαξε... μην σταματάς»
Τα δόντια μου άσκησαν περισσότερη δύναμη πάνω στον ερεθισμό του και άφησε την κραυγή του να βγει από μέσα του... και σηκώνοντας το κεφάλι του έχωσε τα δόντια του γύρω από την κλειτορίδα μου για να την συγκρατήσει και την στιγμή που άρχισε πάλι να την βασανίζει με την γλώσσα του... έχωσε ένα δάχτυλο μέσα μου και με κατέκτησε με τέτοιο πάθος που ούρλιαξα από την ηδονή και άφησα το σώμα μου να εκφραστεί.
Το στόμα μου πήρε φωτιά και καθώς ένιωθα τα καυτά μου υγρά να ξεχειλίζουν... η γλώσσα του αντικατέστησε το δάχτυλο του και με την γλώσσα του να βασανίζει και να γεύεται τα καυτά μου υγρά... έφτασε την έξαψη μου στα ουράνια... και ο οργασμός μου με συνεπήρε... άφησα τον κορμί μου να εκφραστεί... έτρεμα σύγκορμη... ούρλιαζα από την ηδονή και το χέρι μου αντικατέστησε το στόμα μου... για να μην του κάνω καμία ζημιά πάνω στην θολούρα μου.
Η γλώσσα του με κατακτούσε... τα χείλια του ρουφούσαν άπληστα τους χυμούς μου... και εγώ έχασα κάθε λογική σκέψη... τον ήθελα τόσο πολύ... που είχα τρελαθεί... αλλά δεν πρέπει να ξεχάσω τον στόχο μου... όχι τώρα... πρέπει να τον φτάσω στα όρια του... πρέπει.
«αααααααααα» ούρλιαξα και τα χέρια του γράπωσαν τους γλουτούς μου και τους ζούλιξε αλλά το πάλευε... έμενε συγκεντρωμένος... δεν ήθελε να με πονέσει.
Η γλώσσα του γύρισε στην κλειτορίδα μου... το δάχτυλο του πήρε την θέση της γλώσσα του... και συνέχισε να με κατακτά... τα χείλια μου αντικατέστησαν το χέρι μου... και συνέχισα να τον γεύομαι και να τον παίρνω με περισσότερο πάθος και εκείνος ξέσπασε.
«σταμάτα»
Με σταμάτησε και έγειρε το κεφάλι του πίσω προσπαθώντας να βρει τις ισορροπίες του... αμέσως τον άφησα και έμεινα ακίνητη... περιμένοντας να με αποδεσμεύσει για να φύγω από πάνω του... αλλά εκείνος δεν με άφηνε να κουνηθώ... ακόμα πάλευε να βρει την αναπνοή του.
«Έντουαρντ?» ρώτησα
«δώσε μου ένα λεπτό» είπε με πνιγμένη φωνή
«πάρε τον χρόνο σου» του έδωσα την άδεια και κράτησε την ανάσα του... ακουμπώντας το κεφάλι του πάνω στο πόδι μου και παρέμεινε εκεί για λίγο... έβγαλε τα χέρια του από πάνω μου και μόλις άφησε και πάλι το κεφάλι του να πέσει προς τα πίσω κατέβασα το πόδι μου και περνώντας το από πάνω του τον βοήθησα να ανασηκωθεί...
Έμεινε καθισμένος πάνω στο γραφείο του συγκρατώντας το κεφάλι του με τα χέρια του.
«δεν ξέρω τι να κάνω... δεν σταματάει»
«αλλά δεν της επέτρεψες και να σε επηρεάσει... γύρισε την ματιά του προς το μέρος μου... ένα βήμα την φορά... δεν ήταν λίγο αυτό που έκανες»
«δεν ήταν όμως και αυτό που είχα βάλει στόχο»
«κανείς δεν κατέκτησε την κορυφή του Έβερεστ μέσα σε μια μέρα Έντουαρντ... μην εξαναγκάζεις τον εαυτό σου να ξεπερνάει τα όρια του»
Κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και γύρισε πάλι την ματιά του προς τα μπρος... παρέμεινα στην θέση μου δίνοντας τον χρόνο να χαλαρώσει.
«μπορείς να με πάρεις μια αγκαλιά... δεν με νοιάζει αν αυτό με κάνει να χάσω... είναι το μόνο που θέλω από σένα» χαμογέλασα και έκανα τον γύρω του γραφείου του
Έμεινα μπροστά του και άνοιξε τα πόδια του για να μπορέσω να πάω πιο κοντά του... παρέμενα ανέκφραστη για να μην του δώσω να διαβάσει αν με κέρδισε και πάλι ή όχι... παρέμενε ήρεμος... δεν τον ένοιαζε... το μόνο που ήθελε ήταν η επαφή μας... η μόνη επαφή που αναζητούσαμε και η δύο όλον αυτόν τον καιρό, ο ένας από τον άλλον.
Άνοιξα τα χέρια μου και πριν προλάβω να πάρω ανάσα με κλείδωσε μέσα στην αγκαλιά του... έβαλε το κεφάλι του πάνω στον ώμο μου και αναστέναξε.
«δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε αγαπάω... είσαι όλη μου η ζωή... χίλιες φορές να χάσω τα χέρια μου παρά εσένα... αλλά αν απέτυχα θα το δεχτώ... δεν θέλω να σε πληγώσω άλλο»
Ανασήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια... μου απομάκρυνε τα μαλλιά από το πρόσωπο και έκανα πιο πίσω... κατέβασε το χέρι του ήρεμα και πήρε μια αναπνοή... αλλά δεν μου έδωσε να διαβάσω πόσο πόνο έκρυβε μέσα του για να μην με κάνει να τον λυπηθώ.
Σήκωσα το χέρι μου και έβγαλα το δαχτυλίδι μου από το χέρι μου επιδεικτικά... του το έδειξα και το άφησα δίπλα του.
«σε εμπιστεύομαι»
«αλλά πρέπει να αποδείξω ότι το εννοώ» συμπλήρωσε την φράση μου και χαμογέλασα
Μου άνοιξε την αγκαλιά του και την δέχτηκα... με φυλάκισε μέσα σε αυτήν και μου έδωσε ένα βαθύ φιλί πάνω στον λαιμό μου και αναστέναξε.
«δεν ξέρω με ποιον τρόπο πρέπει να σου το αποδείξω... αλλά αν αυτό εννοείς... εμένα ακόμα και η αγκαλιά σου μου είναι αρκετή... δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από αυτήν»
Πήγα προς τα πίσω και τον κοίταξα στα μάτια... του χάιδεψα το πρόσωπο και γέρνοντας κοντά του τον φίλησα τρυφερά στο στόμα και αμέσως ανταποκρίθηκε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.
«σ’ αγαπώ» επαναλάμβανε πάνω στα χείλια μου ξανά και ξανά
«μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό» αναστέναξε και τότε πήρε τα ινία στα χέρια του.
Με έσφιξε απάνω του και απαίτησε το φιλί μου με περισσότερο πάθος... τα χείλια μου μισάνοιξαν και η γλώσσα του εισχώρησε μέσα στο στόμα μου κατακτώντας την γλώσσα μου... τα στόματα μας είχαν πάρει φωτιά και τα χέρια μας λεηλατούσαν με μανία την σάρκα.
Βόγκηξε και με τράβηξε προς το μέρος του, γέρνοντας και πάλι προς τα πίσω... τον συγκράτησα από τον αυχένα του και καθώς ανέβηκα πάνω στο γραφείο... έσπρωξα από κάτω του ότι θα μπορούσε να του πληγώσει την πλάτη... μόλις ακούμπησε στην επιφάνεια του ξύλου... έβαλε το χέρι του στον αυχένα μου για να με συγκρατήσει και με το άλλο του χέρι με καθοδήγησε να κάτσω πάνω στον ερεθισμό του... κοιτώντας με σταθερά στα μάτια... με τόσο πάθος που μου έκοψε την ανάσα.
Μόλις ο ερεθισμός του έφτασε το τέρμα μου... ταυτόχρονα βογκήξαμε και εκείνος έγειρε το κεφάλι του προς τα πίσω... άρχισα να κινούμε και το χέρι του πάνω στον γοφό μου έσφιξε περισσότερο όχι όμως με πολύ δύναμη... προσπαθούσε να κρατηθεί συγκεντρωμένος.
Με το χέρι που συγκρατούσε ακόμα τον αυχένα του... του ανασήκωσα το κεφάλι και μόλις άνοιξε τα μάτια του... άρχισα να τον φιλώ με όλο το απωθημένο πάθος μου... ενώ δεν σταμάταγα να κινούμε πιο γρήγορα... όχι όμως βίαια
Μούγκρισε και με έσφιξε απάνω του... γύρισε το σώμα του και με το χέρι του πέταξε στο πάτωμα ότι άλλο υπήρχε πάνω στο γραφείο... και με έβαλε από κάτω του... συνεχίζοντας εκείνος χωρίς να σταματάει να με φιλάει.
Σήκωσε το αριστερό του πόδι πιο ψιλά αναγκάζοντας και το δικό μου να το ακολουθήσει και μόλις τύλιξα και το άλλο μου πόδι γύρω απο την μέση του το στήριξε και εκείνο πάνω στο γραφείο και συνέχισε να ωθεί με ήρεμες κινήσεις... φοβόταν να αφεθεί... αλλά δεν τα παράταγε... το χέρι του συγκράτησε το στήθος μου και τα χείλια του φυλάκισαν την ρόγα μου απαλά... βόγκηξα τεντώνοντας το σώμα μου.
«μην σταματάς» παρακάλεσα και μαγκώθηκε... συνέχισε να φιλάει και να πιπιλίζει την ρόγα μου... αλλά ήταν τσιτωμένος.
>*αυτή είναι η λέξη κλειδή... η λέξει που τον κάνει να παρασειρθεί... η λέξη που τον αποτελειώνει*<
Τα χέρια μου μέσα στα μαλλιά του παίζανε με της τούφες των μαλλιών του παιχνιδιάρικα... και αναστέναξε... άρχισε πάλι να με φιλάει με περισσότερο πάθος και να δαγκώνει παιχνιδιάρικα την ρόγα μου ενώ έκανε τις ωθήσεις του πιο γρήγορες.
Το κορμί μου συγκλονίστηκε και ένα αγκομαχητό ξέφυγε από τα χείλια μου.
«μην σταματάς» παρακάλεσα άλλη μια φορά και τότε όλα του τα συναισθήματα ξεχείλισαν.
«τελείωσε μωρό μου για μένα... το έχω τόσο ανάγκη... έχω ανάγκη να σε ακούσω... έχω ανάγκη να σε νιώσω... τελείωσε μωρό μου για μένα... σε παρακαλώ» ικέτευε με πνιγμένη φωνή και το σώμα μου αμέσως τον υπάκουσε.
>*κοντευε να το χάσει... αλλά πάλευε να κρατηθεί για ακόμα μια φορά*<
Μόλις ένιωσε την καυτή μου λάβα να τον αγκαλιάζει έβαλε τα χέρια του πάνω στο γραφείο... και ανασηκώνοντας το σώμα του... άφησε ένα ουρλιαχτό.
«μην σταματάς» ικέτεψε άλλη μια φορά... κάνοντας τις ωθήσεις του πιο γρήγορες.
>*το παλεύει και βγαίνει νικητής... δεν αντέχει την σωματική επαφή... μόνο έτσι μπορεί να συγκρατηθεί*<
Τύλιξα το ένα μου χέρι γύρω από τον λαιμό του, ενώ με το άλλο στήριξα το σώμα μου βάζοντας την παλάμη μου να ακουμπήσει πάνω στο γραφείο και ανασηκώνοντας το κορμί μου συναντώντας το δικό του και ακολούθησα τον ρυθμό του αφήνοντας το κορμί μου να εκφραστεί... μούγκρισε και απαίτησε το φιλί μου... αμέσως του ανταποκρίθηκα και η γλώσσα του κατέκτησε το στόμα μου με όλο το πάθος που τον είχε συνεπάρει.
Τα κορμιά μας είχαν πάρει φωτιά... και οι ωθήσεις του όσο πέρναγε η ώρα γινόντουσαν πιο γρήγορες... άφησα τα χείλια του και ούρλιαξα... την στιγμή που ένιωσα την έκρηξη μου και αμέσως μετά από μένα ένιωσα και την δική του έκρηξη να ακολουθεί... έβαλε το κεφάλι του πάνω στον θώρακα μου... και με τρεις βαθιές ωθήσεις... άφησε την έκρηξη του να απελευθερωθεί... ουρλιάζοντας το όνομα μου.
Αποκαμωμένοι αλλά νικητές... αφήσαμε τα κορμιά μας να βρουν τις ισορροπίες τους... στηρίζοντας με, με έβαλε να ξαπλώσω πάνω στο γραφείο... και ακούμπησε το κεφάλι του πάνω στο στήθος μου... ήθελε να ακούσει την καρδιά μου... ήθελε να βεβαιωθεί ότι δεν με είχε χάσει... συνέχισα να του χαϊδεύω τα μαλλιά του ήρεμα... και ένιωσα να πνίγει τον λυγμό του... δεν ήθελε να καταλάβω ότι λύγισε... δεν ήθελε να παραδεχτεί ακόμα ότι την νίκησα... ήθελε πρώτα να τα βρει με τον εαυτό του... είχε ανάγκη να νιώσει λίγο από την γαλήνη που του προσέφερε αυτή η στιγμή... όπως ακριβώς είχε κάνει και στο Παρίσι... είχε ανάγκη αυτήν την λύτρωση... το πάλεψε σκληρά... και βγήκε νικητής... όμως τώρα δεν ξέρει τι να κάνει για να με κρατήσει κοντά του και αυτό τον τρομάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου