Τετάρτη βράδυ....
«Τάηλερ... έρχομαι σπίτι... προσπάθησε να μην καταλάβει τίποτα»
«τι έχεις στο μυαλό σου?»
«θα τον βάλω για ύπνο» ο Τάηλερ γέλασε
«θέλω να τον κάνεις να νομίζει ότι θα ήμαστε μόνοι μας οκ?»
«οκ»
«τα λέμε σε 5»
«θα σε περιμένω στην πύλη» είπε και έκλεισε το τηλέφωνο
Όταν έφτασα πάρκαρα το αμάξι έξω από το σπίτι και πήγα προς την πύλη όπου με περίμενε ο Τάηλερ.
«τι κάνεις?» του είπα από μακριά
«μια χαρά εσύ?»
«μια χαρά... μην με πλησιάσεις πολύ για να μην μυρίσει επάνω σου το άρωμα μου» ο Τάηλερ χαμογέλασε
«πάμε?»
«μμμχχχμμμ» είπα και ξεκινήσαμε για το σπίτι... μόλις πέρασα την πόρτα έβγαλα τα παπούτσια μου και ακολούθησα τον Τάηλερ μέχρι το δωμάτιο του Εντούαρντ μόλις χτύπησε την πόρτα έμεινα ακουμπισμένη στον τοίχο και παρακολουθούσα την συζήτηση τους.
«πέρασε μέσα Τάηλερ»
«πως είσαι?» ρώτησε ο Τάηλερ με ενδιαφέρον και άκουσα τον Έντουαρντ να αναστενάζει
«πως θες να είμαι?... μου λείπει Τάηλερ... όσο δεν με παίρνει τηλέφωνο τρελαίνομαι»
«αφού ξέρεις ότι είναι καλά... και ότι θα γυρίσει... πολύ γρήγορα... τόνισε και ούρλιαξα μέσα μου αλλά χαμογέλασα που τον στηρίζει τόσο πολύ... τότε τι σε κάνει να τρελαίνεσαι?»
«δεν ξέρω... φοβάμαι»
«μην αλλάξει γνώμη?»
«δεν θα έχει και άδικο»
«τόσο λίγη πίστη έχεις σε εκείνην?»
«Τάηλερ» τον προειδοποίησε
«άσε τα Τάηλερ σε μένα και δεν με πείθεις... προσπάθησε να χαλαρώσεις και αύριο θα ξημερώσει μια νέα ημέρα» άρε Τάηλερ είσαι απίστευτος
«με ήθελες κάτι?» τον ρώτησε για να αλλάξει κουβέντα... είναι αρνητικός
«ναι... η αδελφή μου τσακώθηκε πάλι με τον άντρα της και θέλει έναν ώμο για να κλάψει... θα είσαι οκ μόνος σου?»
«πήγαινε σε εκείνην... σε έχει περισσότερη ανάγκη... θα είμαι καλά»
«οκ... τα λέμε το πρωί»
«καληνύχτα»
«καληνύχτα Έντουαρντ» είπε ο Τάηλερ και βγαίνοντας έκλεισε την πόρτα κρατώντας το πόμολο προς τα κάτω και όταν ακούστηκε η πόρτα να κλείνει άφησε μια μικρή χαραμάδα και απελευθέρωσε το πόμολο... μου έκλεισε το μάτι και άρχισε να καταβαίνει τις σκάλες... έμεινα για λίγο έξω απο το δωμάτιο και περίμενα μέχρι να ηρεμήσει... εκείνος ξεφύσησε και έπεσε βαρύς πάνω στο κρεβάτι.
Μόλις σιγουρεύτηκα ότι η αναπνοή του είχε ηρεμήσει άνοιξα την πόρτα αλλά δεν κουνήθηκα για να αφουγκραστώ αν το παρατήρησε... ευτυχώς ο Τάηλερ είχε φροντίσει όλες οι πόρτες του σπιτιού να μην τρίζουν μετά από την παράκληση μου και έτσι δεν έκανε θόρυβο όταν άνοιξε... ο Έντουαρντ δεν άλλαξε αναπνοή άρα δεν το κατάλαβε... έβαλα διακριτικά το κεφάλι μου μέσα για να το επιβεβαιώσω και αφού τον είδα να είναι γυρισμένος στο πλάι με κλειστά τα μάτια μπήκα μέσα στις μύτες τον ποδιών μου και έκλεισα πάλι την πόρτα αφήνοντας μόνο μια χαραμάδα ανοιχτή για να μην με καταλάβει την ώρα που θα φύγω.
Σύρθηκα αθόρυβα μέχρι το κρεβάτι του και μόλις έφτασα κοντά έμεινα στο πάτωμα και έβαλα τα χέρια μου πάνω στο στρώμα προσέχοντας να το ακουμπάω ανεπαίσθητα για να μην το καταλάβει... πήρα μια βαθιά ανάσα την κράτησα και την άφησα ήρεμα να βγει από μέσα μου... ο Έντουαρντ σταμάτησε να αναπνέει.
μετά απο λίγο άρχισε να αναπνέει γρήγορα αλλά μου είχε ακόμα γυρισμένη την πλάτη του... πήρα άλλη μια ανάσα την κράτησα και μετά από λίγο την άφησα να βγει από μέσα μου ήρεμα... γύρισε ανάσκελα και κοίταξε το ταβάνι νευρικά... φοβόταν να επιβεβαιώσει ότι ήμουν εδώ.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και μόλις μύρισε το άρωμα μου έκλεισε τα μάτια του και γύρισε μόνο το κεφάλι του αργά προς το μέρος μου χωρίς να τα ανοίξει... πήρε άλλη μια βαθιά ανάσα και χαμογέλασε.
Άνοιξε τα μάτια του αλλά εγώ παρέμεινα στην θέση μου ανέκφραστη και ακίνητη σαν φάντασμα... αυτό τον προβλημάτισε... τέντωσε διστακτικά το χέρι του προς το μέρος μου και μόλις ακούμπησε το μάγουλο μου... πήρε μια ανακουφιστική ανάσα.
«είσαι δαίμονας» είπε και του χαμογέλασα αλλά δεν του απάντησα
Έγειρε αργά προς το μέρος μου και μου έδωσε ένα φιλί στα χίλια αλλά αμέσως κοίταξε τις αντιδράσεις μου.
«καλωσόρισες» είπε γλυκά για να με δοκιμάσει και του χαμογέλασα για άλλη μια φορά χωρίς να του μιλήσω
«τι συμβαίνει?» ρώτησε με αγωνία και με κοίταξε εξονυχιστικά
«Μπέλα γιατί δεν μου μιλάς... ξέρεις ότι... σταμάτησε την φράση του στην μέση και αναστέναξε... για να δοκιμάσεις τα όρια μου» απάντησε στην ερώτηση του και αμέσως έβαλε τα χέρια του κάτω από τις μασχάλες μου και με ανάγκασε να πάω κοντά του.
«ξέρω ότι δεν είσαι παραίσθηση... αυτό μπορώ να το ξεχωρίσω»
«πως?» τον ρώτησα και με έβαλε από κάτω του και μου έδωσε ένα παθιασμένο φιλί... δεν ανταποκρίθηκα όπως το περίμενε και γέλασε.
«σε μυρίζω... απάντησε και πέρασε την μύτη του ξυστά από την βάση του λαιμού μου μέχρι το αυτί μου... σε γεύομαι... επανέλαβε την ίδια διαδικασία με την γλώσσα του... σε νιώθω... είπε και κοιτώντας με βαθιά μέσα στα μάτια έβαλε το χέρι του πάνω στο μάγουλο μου και το χάιδεψε τρυφερά... αλλά περισσότερο ξέρω ότι είσαι αληθινή γιατί ακούω τον πιο υπέροχο ήχο στον κόσμο μου» είπε και έβαλε το κεφάλι του πάνω στο μέρος της καρδιά μου και αναστέναξε.
Έβαλα τα χέρια μου πάνω στα μαλλιά του και στο πρόσωπο του και τον χάιδεψα τρυφερά... για να του το επιβεβαιώσω.
«δεν θα ξαναφύγεις» είπε και με κοίταξε στα μάτια για να το επιβεβαιώσει
«για όσο καιρό θα με θες κοντά σου... θα είμαι εδώ» του επιβεβαίωσα και άρχισε πάλι να με φιλάει και του ανταποκρίθηκα και εγώ.
Τα χέρια του εξερευνούσαν το κορμί μου... και τα δικά μου τον έφερναν πιο κοντά μου... αναστενάξαμε ταυτόχρονα.
«πόσο μου έλειψες... είπα μέσα από τα φιλιά του... ποτέ δεν θα σε αφήσω να φύγεις... σε θέλω εδώ... μέσα μου... γύρω μου... δίπλα μου... παντού... μόνο εσένα... κανέναν άλλον... μόνο εσένα» μου επιβεβαίωσε ότι είχα καταλάβει... στην συζήτηση που κάναμε εχθές με τον Τζέικ.
«Έντουαρντ» του είπα και ακινητοποιήθηκε και με κοίταξε σαν μικρό παιδί που το έπιασαν την στιγμή που έκανε σκανδαλιά.
«τι σου είπα ότι θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις σε δω?»
«να με βάλεις για ύπνο... μπορείς να με βάλεις μετά»
«δεν θα είναι το πρώτο» του είπα και ξεφυσώντας άφησε το κεφάλι του να πέσει πάνω στο στήθος μου ηττημένος και γέλασα.
«ώρες ώρες είσαι τόσο μωρό»
«Μπέλαααα... μου έλειψες... νιώθω μισός χωρίς εσένα»
«δεν χρειάζεται να μου το αποδείξεις με αυτόν τον τρόπο... τα πάντα απάνω σου φωνάζουν αυτό που μόλις μου είπες... άρα»
«εντάξει... σε θέλω... κακό είναι αυτό?»
«το αντίθετο θα ήταν... αλλά πρέπει να μάθεις να βάζεις προτεραιότητες στην ζωή σου Έντουαρντ... και εγώ σε θέλω... και ξέρεις πόσο εύκολο είναι να το επιβεβαιώσεις... αλλά η προτεραιότητα μου είναι να κάνω αυτό που υποσχέθηκα και μετά θα έχουμε όλο τον χρόνο στην διάθεση μας να χαρούμε τον έρωτα μας»
«εντάξει... υποσχέθηκα να κάνω ότι μου πεις... η προτεραιότητα μου είναι να εκπληρώσω την υπόσχεση μου... είμαι όλος δικός σου»
«εειι... δεν θέλω μια μαριονέτα στην ζωή μου»
«ναι αλλά για να μπορέσω να μην είμαι... πρέπει να σε αφήσω πρώτα να με καθοδηγήσεις» του χάιδεψα τα μαλλιά παιχνιδιάρικα και αφού με φίλησε με κοίταξε στα μάτια σοβαρός.
«και τι κάνουμε τώρα?» ρώτησε
«σήκω και θα δεις» του είπα και αμέσως υπάκουσε.
Μόλις σηκωθήκαμε άρχισα να γδύνομαι και με κοίταζε καλά καλά.
«να γδυθώ και εγώ» ρώτησε όλο υπονοούμενα
«όχι εσύ θα παραμείνεις όπως είσαι»
«οκ» είπε και συνέχιζε να με κοιτάζει δαγκώνοντας το κάτω του χείλος
Όταν γδύθηκα, άφησα τα ρούχα μου πάνω στην καρέκλα που είχε μπροστά από το έπιπλο του καθρέφτη και αφήνοντας μόνο το στριγκάκι μου πήρα την τσάντα μου στο χέρι και πήγα προς το μέρος του... πιάνοντας το χέρι του τον οδήγησα προς την τουαλέτα.
Αφού πήγα μπροστά στον νιπτήρα του γύρισα την πλάτη μου και άφησα το τσαντάκι μου... πήρε μια βαθιά αναπνοή και βάζοντας τα χέρια του αριστερά και δεξιά από το σώμα μου, τα ακούμπησε πάνω στον πάγκο για να στηριχτεί... έβαλε το κεφάλι του πάνω στο δικό μου και έπνιξε το βογκητό του με πολύ κόπο.
«Μπέλα... κατάφερε να πει με δυσκολία... μην με προκαλείς με αυτόν τον τρόπο... δεν ξέρω πως να συγκρατηθώ όταν σε βλέπω έτσι»
Γύρισα προς το μέρος του και κράτησα το πρόσωπο του μέσα στα χέρια μου αναγκάζοντας τον να με κοιτάει μόνο στα μάτια.
«πιστεύεις ότι έχεις την ίδια επιρροή επάνω μου?... κούνησε το κεφάλι του καταφατικά... πιστεύεις ότι και για μένα είσαι πειρασμός?»
«ναι» είπε ξέπνοα
«τότε γδύσου» του είπα απαιτητικά και κατέβασα τα χέρια μου για να του δώσω το ελεύθερο να το κάνει... τα μάτια μου δεν έφευγαν από τα δικά του
Κατέβασε το παντελόνι της πιτζάμας του μαζί με το εσώρουχο του χωρίς να αποχωρίζεται την ματιά μου και αφήνοντας τα στο πάτωμα ίσιωσε το κορμί του και συνέχισε να με κοιτάει σταθερά στα μάτια.
Όλη αυτήν την ώρα δεν άφησα την ματιά μου να περιπλανηθεί στο σώμα του... αλλά και μόνο που ξέρω πόσο καυλωμένος είναι αυτήν την στιγμή... φτάνει για να με αναστατώσει.
«νιώθεις την διαφορά?» τον ρώτησα και πήρε μια ανάσα
«αναπνέεις πιο γρήγορα»
«κοίταξα καθόλου το σώμα σου?»
«όχι»
«νιώθεις το πόσο με επηρεάζεις και χωρίς να σε κοιτώ?»
«ναι»
«γιατί συνεχίζω να σε κοιτώ μόνο στα μάτια?»
«γιατί είσαι συγκεντρωμένη στον στόχο σου»
Έβαλα τα χέρια μου πάνω στο πρόσωπο του και αντανακλαστικά έκλεισε τα μάτια του και σταμάτησε την αναπνοή του
«συγκεντρώσου στον στόχο σου... ποιος είναι ο στόχος σου?»
«να σε αφήσω να με καθοδηγήσεις»
«για»
«για να μπορέσουμε μια μέρα να χαρούμε τον έρωτα μας χωρίς όλα αυτά»
«θες να συνεχίσω?... κατένευσε... άνοιξε τα μάτια σου» με κοίταξε μέσα στα μάτια και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα ηρέμησε... γύρισα πάλι προς τον καθρέφτη.
Έβαλε τα χέρια του πάλι πάνω στον πάγκο αριστερά και δεξιά από το κορμί μου χωρίς να το ακουμπάει και ακούμπησε το κεφάλι του στον ώμο μου.
«ώρε πούστη μου... τώρα είναι πιο δύσκολο... άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσες για να κοντρολάρει τον εαυτό του... δεν θα σε απογοητεύσω, δώσε μου ένα λεπτό»
«όσο χρόνο θες... δεν θα κάνω τίποτα αν δεν είσαι έτοιμος» του επιβεβαίωσα και του έδωσα ένα τρυφερό φιλί στον κρόταφο του για να τον καθησυχάσω.
«γι αυτό φοράς το εσώρουχο σου?»
«όχι»
«τότε γιατί?» αναστέναξε
«για να σου περάσω το μήνυμα ότι, ότι κάνω δεν έχει σεξουαλικό υπονοούμενο»
«και γιατί είσαι γυμνή»
«για να σου δώσω να καταλάβεις, ότι δεν κρύβω τίποτα... ότι θες να πάρεις από μένα, θα το έχεις... αλλά αν το μόνο που θες από μένα είναι αυτό που είναι κρυμμένο... τότε θα πρέπει να κάνεις υπομονή για να το αποκτήσεις» πήρε άλλη μια βαθιά ανάσα και σήκωσε το κεφάλι του
«οκ συνέχισε» μου έδωσε την άδεια και με κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη... η ματιά του είχε τόσο πάθος που έκαψε κάθε μου κύτταρο... αλλά εγώ δεν αντέδρασα... άνοιξα το ντουλάπι και πήρα στα χέρια μου το μπουκαλάκι με τα υπνωτικά... όταν έκλεισα το ντουλάπι τον κοίταξα στα μάτια... εκείνος αμέσως τσιτώθηκε... ίσιωσε το κορμί του και μόλις γύρισα προς το μέρος του με κοίταξε στα μάτια παρακλητικά.
Άπλωσα το χέρι μου με την παλάμη προς τα πάνω και περίμενα... έβαλε το χέρι του πάνω στο δικό μου με την παλάμη του προς τα πάνω και αναστέναξε... μόλις έβαλα το μπουκαλάκι με τα υπνωτικά μέσα στην χούφτα του έκλεισα το χέρι του και τον κοίταξα στα μάτια.
«είναι ανάγκη να τα πάρω?» με ρώτησε με πόνο στην φωνή του
«νιώθεις ότι τα χρειάζεσαι?»
>*θα με ξανά κοροϊδέψεις?*<
«όσο είσαι μαζί μου... όχι»
>*εσένα όχι*<
Έκανα στην άκρη και αφού έβγαλα την τάπα από τον νεροχύτη... άφησα την βρύση να τρέξει καυτό νερό και με το χέρι μου του έδωσα την άδεια να τα αδειάσει στον νιπτήρα.
Εκείνος αμέσως το έκανε... έκλεισα το νερό και του έδωσα την άδεια να πετάξει στο μπουκαλάκι στο καλάθι των αχρήστων.
>*ανήκει στο παρελθόν... μην το ξανακάνεις*<
Με προσπέρασε και μόλις άνοιξε το καπάκι του καλαθιού το πέταξε με νεύρο μέσα... και έκλεισε το καπάκι και με κοίταξε.
>*αρκετά πια... αρχίζω μια νέα ζωή*<
Άνοιξα την τσάντα μου και έβγαλα το κραγιόν μου... το άνοιξα για να δει τι είναι και εκείνος κοκάλωσε αλλά δεν είπε τίποτα... παρέμεινε στην θέση του σιωπηλός τσεκάροντας τις κινήσεις μου.
«το θυμάσαι αυτό?»
«ξεχνιέται?»
«γιατί το χρησιμοποιούσα?»
«για να με προκαλέσεις»
«εκδικητικά?»
«όχι»
«τότε γιατί?»
«το έβαζες μόνο όταν καταλάβαινες ότι πήγαινα να σε κοροϊδέψω»
«το χρειάζομαι άλλο?»
«όχι»
Έτεινα το χέρι μου με το κραγιόν προς το μέρος του... και του έδωσα την άδεια να το πετάξει.
>*αν το ξανακάνεις... δεν θα διστάσω να το ξαναχρησιμοποιήσω*<
Έβαλα το χέρι μου μέσα στην τσάντα... και έπιασα την μάσκα του ύπνου.
«με εμπιστεύεσαι?»
«ναι» έβγαλα την μάσκα του ύπνου.
>*ήρθε η ώρα να σε κοιμίσω<> ότι έμαθες μέχρι σήμερα θα τα κάνω παρελθόν*<
Εκείνος κοίταξε μια φορά την μάσκα και μια φορά εμένα αλλά την πήρε και την φόρεσε
>*δεν με εμπιστεύεται απόλυτα*<
Έβγαλα τις ωτοασπίδες και αφού κράτησα το χέρι του στο δικό μου τις έβαλα στην χούφτα του και την έκλεισα.
«πιστεύεις ότι χρειάζεσαι επιβεβαίωση για να πιστέψεις στις προθέσεις μου?»
>*επιβεβαιώνω αυτό που μόλις μου έδωσε*<
«όχι... ξέρω ότι ό,τι κάνεις το κάνεις για να με καθοδηγήσεις... δεν θέλεις μαριονέτα... θες να μου δείξεις τον τρόπο πως να το κάνω μόνος μου»
«βάλτα στα αυτιά σου»
«τι είναι?»
>*επιβεβαιώθηκα... δεν με εμπιστεύεται απόλυτα*<
«ωτοασπίδες» ζάρωσε το στόμα του με απορία αλλά τις φόρεσε.
Έβαλα το χέρι μου στην μέση του και αφού κράτησα το αριστερό του χέρι με το ελεύθερο χέρι μου τον οδήγησα προς την μπανιέρα.
>*από εδώ και πέρα θα σε καθοδηγώ*<
Άνοιξα το νερό... και έτεινα το χέρι του για να το δοκιμάσει.
>*θα σου παρέχω γνώση... είναι στο χέρι σου αν θα την δεχτείς*<
«είναι καλό»
>*το δέχομαι*<
Έβγαλα το χέρι μου από την μέση του και ξεκινώντας από την βάση του λαιμού του μέχρι το γόνατο του, με την αναστροφή του χεριού μου το πέρασα απαλά από το σώμα του.
>*δεν θα το αγγίξω όπως το άγγιζε εκείνη*<
Μόλις έφτασε το χέρι μου στο γόνατο του το ανασήκωσα και καταλαβαίνοντας την κίνηση μου στηρίχτηκε στο άλλο του πόδι και το σήκωσε για να το περάσει από την μπανιέρα... ακούμπησα το σώμα μου στο δικό του και τον βοήθησα να μπει μέσα.
>*όσο θα σε καθοδηγώ... θα σε στηρίζω*<
Μόλις έκατσε μέσα στο νερό... τον έγειρα προς τα πίσω και με το δεξί μου χέρι έβγαζα αργά την μάσκα ενώ το αριστερό μου χέρι έπαιρνε την θέση της μάσκας.
>*θα σου περάσω τις δικές μου αξίες*<
Άφησα την μάσκα πίσω μου για να μην βραχεί και παίρνοντας το σαμπουάν στο χέρι μου έριξα λίγο πάνω στα μαλλιά του και άρχισα να τα βρέχω σιγά σιγά με το χέρι μου από το νερό που έτρεχε μέσα στην μπανιέρα.
>*θα σε ποτίσω με όσα εγώ γνωρίσω*<
Άρχισα να απλώνω το σαμπουάν πάνω σε όλη την επιφάνια του κεφαλιού του κάνοντας του έντονο μασάζ.
>*θα σου κάνω πλύση εγκεφάλου*<
Αφού ξέβγαλα το χέρι μου... πήρα το τηλέφωνο της ντουζιέρας και άρχισα να τον ξεβγάζω χωρίς να αφήνω το χέρι μου από τα μάτια του και πάνω στα μαλλιά του παρέμεινε λίγος αφρός.
>*όταν τελειώσω μαζί σου... εσύ θα επιλέξεις τι θα κρατήσεις και τι όχι*<
Άφησα το τηλέφωνο της ντουζιέρας στην θέση του και άρχισα να μεταφέρω το χέρι μου που κράταγε κλειστά τα μάτια του προς τα μαλλιά του, απελευθερώνοντας τα μάτια του... εκείνος τα άνοιξε... και με κοίταξε.
>*όταν δω ότι είσαι έτοιμος... θα ξυπνήσεις... και θα βρεις τον εαυτό σου*<
Με κοίταζε αμίλητος περιμένοντας την επόμενη μου κίνηση... πήρα την μάσκα στα χέρια μου και του την έδειξα.
>*σου δίνω την άδεια να το κάνεις... είσαι έτοιμος γι αυτό?*<
Κούνησε το κεφάλι του καταφατικά... και του φόρεσα την μάσκα.
>*μου το επιβεβαίωσε... ξεκινάμε*<
Έβαλα τα χέρια του γύρω από το σώμα του και έβαλα τα γόνατα του να ακουμπήσουν στα χέρια του και κατεύθυνα το κεφάλι του να ακουμπήσει πάνω στα γόνατα του
>*τώρα είσαι ο εσύ και ο εαυτός σου*<
Έβαλα στο χέρι μου το γάντι και αφού έβαλα αφρόλουτρο, πέρασα το χέρι μου γύρω από τα πόδια του και άρχισα να του καθαρίζω την πλάτη με απαλές κινήσεις... εκείνος αναστέναξε.
>*θα πάρω τα βάρη που κουβαλάς στην πλάτη σου όλα αυτά τα χρόνια... το έχω ανάγκη*<
Τον ξέβγαλα και τον έγειρα προς τα πίσω... αφήνοντας το κεφάλι του να ακουμπήσει πάνω στην πετσέτα που είχα βάλει για να στηρίξει τον αυχένα του.
>*βασίσου απάνω μου... δεν θα σε πληγώσω*<
Κατέβασα τα πόδια του από το στήθος του και αφού τα άνοιξα κατέβασα και τα χέρια του και τα έβαλα να ακουμπήσουν πάνω στα πόδια του.
>*αφήσου σε μένα*<
Έβαλα στο γάντι περισσότερο αφρόλουτρο και επανέλαβα την διαδικασία και στο μπροστινό μέρος του σώματος του, χωρίς να ακουμπήσω τον ερεθισμό του... εκείνος και πάλι αναστέναξε... αλλά έκανε τα χέρια του μπουνιά για να συγκρατήσει το πάθος του.
>*θα σε απαλλάξω απο τις παλιές σου συνήθειες... το έχω ανάγκη... θα σε σεβαστώ*<
Άνοιξα την τάπα της μπανιέρας και έκλεισα το νερό... έβαλα το χέρι του να ακουμπήσει πάνω στον ερεθισμό του και σταμάτησε να αναπνέει... σταμάτησα να τον αγγίζω και παρέμεινα δίπλα από το κεφάλι του για να ακούει την αναπνοή μου.
>*όταν θα παίρνω κάτι που σε βαραίνει από πάνω σου... θα σε δοκιμάζω... δεν θα σε αφήνω ποτέ μόνο σου*<
Εκείνος παρέμενε ακίνητος και αναποφάσιστος... ήθελε να το κάνει δεν άντεχε άλλο... ήταν πολύ ώρα στα όρια του αλλά δεν έκανε καμία κίνηση.
>*είναι αναποφάσιστος... σέβεται το μάθημα που του κάνω... περιμένει την καθοδήγηση μου*<
Έβαλα το χέρι μου ξανά πάνω στο χέρι του και άρχισα να το κινώ... μόλις το έβγαλα και κατάλαβε ότι του δίνω την άδεια... έγειρε πίσω το κεφάλι του και άρχισε να ικανοποιεί τον εαυτό του παίρνοντας μια ανακουφιστική ανάσα.
>*μόλις νιώθω ότι στρεσάρεσαι... θα σου δίνω την άδεια να παίρνεις μια ανάσα... σε ευχαριστώ*<
Έγειρα το κεφάλι του προς το μέρος μου και τον άφησα να ακουμπήσει πάνω στο στήθος μου... μέχρι να ικανοποιήσει τον εαυτό του.
>*δεν θα σε αφήσω ποτέ ξανά μόνο σου... όποτε με έχεις ανάγκη θα είμαι δίπλα σου*<
Επιτάχυνε τον ρυθμό του... και μόλις έφτασε στο τέρμα του, ακούμπησε το μέτωπο του πάνω στο στήθος μου και σφίγγοντας τα δόντια του... άφησε τον εαυτό του ελεύθερο να εκφραστεί... έπνιξε το βογγητό του και προσπάθησε να βρει ξανά τις ισορροπίες του βάζοντας το χέρι του γύρω από το κορμί μου.
>*το έχω ανάγκη... αλλά σε θέλω δίπλα μου... δεν μπορώ να κάνω αλλιώς... αλλά θέλω να το παλέψουμε μαζί*<
Του χάιδεψα τα μαλλιά ήρεμα και τον άφησα να ηρεμήσει... αφήνοντας ένα τρυφερό φιλί στα βρεμένα του μαλλιά.
>*εδώ είμαι εγώ... μην φοβάσαι*<
Μόλις βρήκε ξανά τις ισορροπίες του έβγαλα το χέρι του από πάνω μου και παίρνοντας το τηλέφωνο της ντουζιέρας άρχισα να τον ξεβγάζω.
>*μόλις θα απαλλαχτούμε από τα παλιά θα πάμε στα καινούργια*<
Τον βοήθησα να σηκωθεί από την μπανιέρα και αφού βγήκε από αυτήν πήρα την πετσέτα, την τύλιξα γύρω από το σώμα του και τον οδήγησα προς το δωμάτιο... μόλις τον έβαλα να κάτσει, τον άφησα για λίγο μόνο του για να πάρω μια δεύτερη πετσέτα... και γυρίζοντας άρχισα να τον στεγνώνω.
>*όταν θα λυγίζεις θα σε βοηθάω να σηκωθείς και πάλι... θα σε αφήνω για λίγο μόνο σου να τα βρίσκεις με τον εαυτό σου... και θα γυρίζω για να σε φροντίζω για να βρίσκεις την δύναμη να παλεύεις και πάλι από την αρχή*<
Μόλις τον στέγνωσα πήρα τις πετσέτες και τις πέταξα στο πάτωμα... τον έβαλα να ξαπλώσει και έμεινα πίσω από την πλάτη του... έβαλα τα πόδια του να ακουμπήσουν πάνω στο στήθος του... τα χέρια του να αγκαλιάσουν τα πόδια του κάτω από τα γόνατα του και λυγίζοντας τα πόδια τον άφησα να χαλαρώσει σε εμβρυακή θέση... σκέπασα τα σώματα μας... έγειρα το κεφάλι του προς τα γόνατα του... και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από το σώμα του... και αφού άφησα ένα απαλό φιλί πάνω στον ώμο του... τον άφησα να χαλαρώσει για να κοιμηθεί.
>*τα παλιά θα τα αφήσουμε πίσω... θα είμαι μαζί σου σε κάθε σου βήμα... πρέπει να τα βρεις με τον εαυτό σου... βρίσκεσαι στην μέση της διαδρομής... θα είμαστε μαζί... αλλά πρέπει να αποφασίσεις μόνος σου... εγώ θα σε στηρίξω... με όλη μου την αγάπη... όμως για να συνεχίσουμε πρέπει να ξεχάσεις τα παλιά*<
Δεν πέρασε πολύ ώρα και ένιωσα το σώμα του να χαλαρώνει τελείως μέχρι που αποκοιμήθηκε... άφησα άλλο ένα απαλό φιλί πάνω στον ώμο του και τον άφησα να κοιμηθεί... έβαλα ένα μαξιλάρι στην πλάτη του για να νιώθει ότι είμαι δίπλα του... μάζεψα όλα μου τα πράγματα και πριν φύγω πήρα και το κραγιόν από το καλάθι των αχρήστων, χωρίς να πειράξω τίποτα άλλο από ότι ήταν στο πάτωμα... την στιγμή που έφτασα στην πόρτα γύρισα να τον κοιτάξω για άλλη μια φορά πριν φύγω.
>*με εμπιστεύεται, παρέδωσε το πνεύμα του σε μένα... και εγώ καρδιά μου και θα σε βοηθήσω... ακόμα και όταν θα λείπω θα είμαι δίπλα σου... πρέπει πρώτα θα δοκιμάσω τα όρια σου... αλλά θα γυρίσω γρήγορα κοντά σου*<
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου