«έχεις τόση χάρη όταν κυνηγάς» του μετέφερα την σκέψη μου
«Μπέλα» είπε ξαφνιασμένος και σηκώθηκε απότομα κοιτώντας γύρο του
«άπλωσε το χέρι σου και μην τρομάξεις» του είπα και παρόλο που δεν καταλάβαινε τον λόγο το έκανε και κάνοντας ένα γύρο απο εκείνον πήγα και στάθηκα πάνω στο χέρι του και τον κοίταξα στα μάτια περιμένοντας την αντίδραση του
«γεράκι????»
«είναι ο πιο γρήγορος τρόπος να παρατηρώ μεγάλες αποστάσεις απο μακριά»
«έπρεπε να το καταλάβω» είπε και έφερε δειλά το ελεύθερο χέρι του προς το μένα και εγώ γέρνοντας κοντά του έτριψα το κεφάλι μου απαλά πάνω στην παλάμη του .... άργησες»
«δεν μπορούσα να έρθω πιο νωρίς, γίνετε ένας χαμός»
«τι έγινε???»
«θα τα πούμε μετά αυτά δεν προλαβαίνω τώρα να σου εξηγήσω»
«θα έρθεις δηλαδή μετά?»
«αν πάνε όλα καλά ναι»
«οκ και τώρα τι κάνουμε?»
«μείνε εδώ και μην κουνηθείς» του μετέφερα για άλλη μια φορά την σκέψη μου και χωρίς να περιμένω απάντηση έφυγα απο το χέρι του και κάνοντας έναν γρήγορο γύρω, γύρω απο τα δέντρα για να με χάσει απο την ματιά του την στιγμή που δεν το περίμενε τελευταία στιγμή στάθηκα πίσω απο την πλάτη του.
«μποοο..... του είπα σκουντώντας τον για πλάκα και κοκάλωσε κρατώντας την αναπνοή του .... συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πλάκα έχει να τρομάζεις έναν βρυκόλακα» είπα και ξέσπασα στα γέλια και γυρίζοντας απότομα με έπιασε απο την μέση και με έρηξε κάτω στο έδαφος και αυτό με έκανε να γελάσω περισσότερο.
«έτσι εεεεε??» είπε και άρχισε με φιλάει με πάθος
Έβαλα τα χέρια μου μέσα στα μαλλιά του και τον κράτησα για να συνεχίσει το φιλί του, όταν όμως έμεινα απο αέρα άρχισε να κατηφορίζει προς τον λαιμό μου και κατάλαβα πόσο εύκολο ήταν να βγει η κατάσταση εκτός ελέγχου.
«Έντουαρττττ» είπα μέσα απο τα δόντια μου πνίγοντας ένα βογκητό ακριβός την στιγμή που είχε φτάσει στο στήθος μου.
«μπορούν να περιμένουν λίγο εγώ σε περίμενα τόσο καιρό..... είπε και κοκάλωσα .... συγνώμη δεν ήθελα... κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά και ανασηκώθηκα βάζοντας το χέρι μου στο μάγουλο του .... πως μπορώ να σε βοηθήσω» είπε με τύψεις γι αυτό που του ξέφυγε πριν
Τον πλησίασα και πέρασα απαλά το χέρι μου απο την βάση του λαιμού του μέχρι το σαγόνι του ενώ ταυτόχρονα άρχισα να τον φιλάω για να πάρω όσο περισσότερο μπορούσα απο το δηλητήριο του και εκείνος ανταποκρίθηκε αμέσως. Κατέβασα το χέρι μου χωρίς να σταματάω να τον ακουμπάω προς την φλέβα του στον λαιμό και μόλις την ένιωσα να έχει πάρει την σωστή θερμοκρασία άφησα τα χίλια του και αφήνοντας απαλά φιλία στο μάγουλο του άρχισα να κατηφορίζω προς το μέρος που είχα πριν το χέρι μου.
Όταν έφτασα πάνω στην παλλόμενη φλέβα του έμπηξα τα δόντια μου και άρχισα να ρουφάω το αίμα του, εκείνη την στιγμή είδα μέσα απο τα μάτια της Σπίριτ την οικογένεια του να είναι μαζεμένοι μέσα στο δάσος κοντά στα σύνορα του Σχιστού Λαγκαδιού και περνώντας την γλώσσα μου απο το σημείο του δαγκώματος για να κλείσει η πληγή άφησα το κεφάλι μου πάνω στον ώμο μου και συγκεντρώθηκα για να δω τι συμβαίνει.
Ο Έντουαρτ πήγε με ρωτήσει τι συμβαίνει αλλά πριν πει οτιδήποτε του έκλεισα το στόμα με το χέρι μου και έμεινε σιωπηλός. Η Σπίριτ δεν μπορούσε να τους πλησιάσει αρκετά και αφού δεν μπορούσα να ακούσω απο εκείνην τον λόγο που είχαν μαζευτεί, σήκωσα την ματιά μου σε εκείνον.
«πήγαινε να αναπληρώσεις το αίμα που έχασες και σε 5 λεπτά θα γυρίσω» του είπα γρήγορα και μεταμορφώθηκα πάλι σε γεράκι για να φτάσω γρήγορα κοντά τους για να δω τι συμβαίνει.
Όταν έφτασα κοντά τους πέρασα απο μπροστά τους και εκείνοι με κοιτάζανε περίεργα
«Άλις το γεράκι που βλέπεις είμαι εγώ ακολούθησε με μέσα στα δέντρα και πες τους να μην σε ακολουθήσουν» της μετέφερα την σκέψη μου και έκανε αυτό που της είπα και αφού βγήκα σημείο ώστε να μην με βλέπουν οι άλλοι μεταμορφώθηκα πάλι και την περίμενα
«Μπέλα τι στο.....»
« δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις και όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να εμφανιστώ έτσι μπροστά στου άλλους. Τι συμβαίνει γιατί είσαστε εδώ όλοι μαζεμένοι»
«είδα κάποιο όραμα και.....»
«δεν μπορώ να το ακούσω απο την σκέψη σου αφού δεν είναι εδώ ο Έντουαρτ αλλά θα είναι πιο γρήγορο να με αφήσεις να το δω αν προσπαθήσεις και πάλι να το δεις» της είπα πιάνοντας τα χέρια της και εκείνη άρχισε να συγκεντρώνετε για να δω το όραμα
«το είδες?» με ρώτησε με απορία
«τέλειαα .... αναφώνησα εγώ και η Άλις άρχισε να με κοιτάει με απορία .... συνεχίστε αυτό που κάνετε αλλά να θυμάστε θέλουμε μόνο να την προκαλέσουμε, μην προσπαθήσετε να την πιάσετε, θα ειδοποιήσω την αγέλη να κάνει το ίδιο απο την άλλη μεριά για να την κρατήσουμε μέσα στα όρια του Σχιστού Λαγγαδιού και μετά θα πάω να ειδοποιήσω και τον Έντουαρτ για να έρθει να σας βρει»
«εντάξει αλλά»
«Άλις είναι η ευκαιρία που ζητάγαμε δεν έχει αλλά τα υπόλοιπα θα τα πούμε το βράδυ»
«εντάξει» είπε πάλι και γύρισε να φύγει .... Μπέλα?»
«ναι?»
«ακόμα μου χρωστάς κάποιες εξηγήσεις»
«το βράδυ σου υπόσχομαι ότι όλα θα ξεκαθαριστούν» κούνησε το κεφάλι της και έφυγε.
Κατευθείαν και εγώ μεταμορφώθηκα σε λύκο ελπίζοντας ότι κάποιος απο την αγέλη θα είναι μεταμορφωμένος σε λύκο για να γλιτώσω το πήγαινε έλα στο Λαπους.
«Έμπρι .... σκέφτηκα δυνατά μόλις άκουσα τις σκέψεις του με ανακούφιση .... μάζεψε τους άλλους και ελάτε στα σύνορα του Σχιστού Λαγγαδιού, η Βικτώρια θα μας τιμήσει με την παρουσία της, θα έρθω σε λίγο και εγώ να σας βρω»
«yes .... είπε ο Έμπρι με ενθουσιασμό και γέλασα .... έφυγα να ειδοποιήσω τους άλλους τα λέμε μετά»
«Έμπρι»
«ναι»
«προειδοποίησε και τους άλλους απο την άλλη μεριά θα είναι οι Καλεν για να την παγιδεύσουν απο την μεριά τους, μην κάνετε καμία χαζομάρα, ο στόχος μας είναι η Βικτώρια»
«εντάξει θα τους το πω»
«οκ τα λέμε μετά» άλλαξα πάλι σε γεράκι και άρχισα να γυρίζω προς το μέρος που είχα αφήσει τον Έντουαρτ με ένα κακό προαίσθημα.
Την στιγμή που έφτανα κοντά του είδα τον Έντουαρτ να πίνει το αίμα ενός ελαφιού και παράλληλα είχε στραμμένη την προσοχή του στις σκέψεις της Βικτώριας που τον είχε δει και ετοιμαζόταν να του επιτεθεί. Εκείνος έκανε πως δεν την είχε καταλάβει για να την αιφνιδιάσει χωρίς να ξέρεις τα δικά μας σχέδια και έτσι έσπευσα να την ακινητοποιήσω για να την καθυστερήσω μεταφέροντας ταυτόχρονα τις σκέψεις μου στον Έντουαρτ για να μην αντιδράσει.
«Έντουαρτ άσε την Βικτώρια και τρέχα στα σύνορα στο Σχιστό Λαγκάδι, οι οικογένεια σου είναι μαζεμένη εκεί και σε περιμένουν, ρώτα τους να σου πουν το σχέδιο μόλις φτάσεις κοντά τους» είπα όσο πιο γρήγορα μπορούσα ενώ ταυτόχρονα μετέφερα όλη μου την θερμότητα στα δάχτυλα μου και την στιγμή που ο Έντουαρτ άρχισε να τρέχει μπήκα μπροστά της και γραπώνοντας τον ώμος της, της έκοψα ένα κομμάτι και εκείνη έπεσε στο πάτωμα σφαδάζοντας.
Γύρισα και άρχισα να πετάω παράλληλα με τον Έντουαρτ έχοντας τον νου μου να μην μας προφτάσει, όχι ότι αυτό ήταν δυνατόν απο την στιγμή που ο Έντουαρτ ήταν ο πιο γρήγορος απο όλους τους.
Πριν βγούμε στο ξέφωτο άλλαξα την μορφή μου σε λύκο και παίρνοντας φόρα πήδηξα με ένα σάλτο απο την άλλη μεριά του ποταμού για να βρεθώ κοντά στην οικογένεια μου και ο Έντουαρτ φτάνοντας στην κοντά στην δική του τους ρώτησε για το σχέδιο και η Άλις του εξήγησε μέσω της σκέψης της τι είχε συμβεί και τι είχαμε κανονίσει.
«Έμπρι, Τζαρεντ, Πολ, παίρνετε την εξωτερική μεριά, Τζέηκ, Σαμ εμείς την εσωτερική για να την σταματήσουμε στην περίπτωση που πάει να ξεφύγει μέσα μέσα απο το δάσος»
«εντάξει» είπαν όλοι μαζί και άρχισα μαζί με τον Τζεήκ και τον Σαμ να μπαίνουμε μέσα στο δάσος
«Έμπρι, Τζαρεντ, Πολ, κρυφτείτε μέσα στα δέντρα για να την αιφνιδιάσετε και μην κουνηθείτε απο εκεί αν δεν περάσει πρώτα απο μπροστά σας»
Με το που κρύφτηκαν η Βικτώρια έκανε την εμφάνιση της στο ξέφωτο και βλέποντας την οικογένεια του Έντουαρτ χαμογέλασε αυτάρεσκα αλλά πέρασε κατευθείαν στην δική μας μεριά λες και ήξερε τα σύνορα και άρχισε να τρέχει παράλληλα με εκείνους.
«Έμπρι, Τζαρεντ, Πολ, μόλις σας περάσει ξεκινήστε, Έντουαρτ άφηνε απόσταση για να μην καταλάβει ότι είσαι πιο γρήγορος απο εκείνη»
«οκ» άκουσα απο όλους και μαζί με τα παιδιά αρχίσαμε και εμείς να τρέχουμε παράλληλα με εκείνους
Την στιγμή που ο Έμπρι, ο Τζαρεντ και ο Πολ βγήκαν απο τα δέντρα και άρχισαν να την κυνηγάνε εκείνη σάστισε για μια στιγμή και πέρασε απο την μεριά των Κάλεν με ευκολία χωρίς να σταματάει να τρέχει.
«Έντουαρτ προκάλεσε την άλλα άστην να περάσει πάλι στην μεριά μας»
Χωρίς απάντηση έτρεξε πιο γρήγορα και την στιγμή που πήγε να την πιάσει εκείνη επιδέξια απέφυγε την προσποίηση του Έντουαρτ και ξαναπέρασε απο την μεριά μας
«Πολ μπροστά οι άλλοι δύο απο τα πλάγια, μην της ακινητοποιήσετε θέλουμε να φύγει»
Ο Πολ σαν πιο γρήγορος άνοιξε το βήμα του και την έφτασε με ευκολία ο Τζάρεντ την εμπόδισε να μπει στο δάσος και ο Έμπρι προς το ποτάμι με αποτέλεσμα να σαστίσει και ο Πολ πρόλαβε με το κεφάλι του να την χτυπήσει πολύ άσχημα, εκείνη βρήκε αμέσως τους ρυθμούς της και κατάφερε για άλλη μια φορά να τους ξεφύγει περνώντας πάλι στην μεριά των Κάλεν.
«Έντουαρτ άσε τον Έμετ να μπει μπροστά» ανταλλάξανε ματιές και ο Έμετ καταλαβαίνοντας το σύνθημα έβαλε όλη του την δύναμη και έδωσε ένα σάλτο προλαβαίνοντας την στον αέρα, εκείνη γυρίζοντας το κορμί της του ξέφυγε ρίχνοντας τον Έμετ στο έδαφος και την στιγμή που πήγε πάλι να περάσει το ποτάμι ο Πολ σηκώθηκε με ένα σάλτο και απο απερισκεψία την ακολούθησε, την στιγμή που έφτασε στην μεριά μας όμως ο Πολ που ήταν το ίδιο ακριβός ευέξαπτος με τον Έμετ μπήκε μπροστά του και τον πέταξε πάλι μέσα στο νερό και άρχισαν να γρυλίζουν ο ένας στον άλλο άγρια ξεχνώντας τελείως τον αρχικό τους στόχο.
«Πολ πίσω τώρα, Έντουαρτ έλα να μαζέψεις τον Έμετ, οι υπόλοιπη μην την αφήσετε απο τα μάτια σας, Έντουαρτ πες και στους δικού σου να συνεχίσουν»
«συνεχίστε χωρίς εμάς» τους είπε και αμέσως έτρεξαν μαζί με τους υπόλοιπους λύκους
«Πολ χαλάρωσε η Βικτώρια είναι ο στόχος μας όχι να μαλώσουμε μεταξύ μας»
«Έμετ έλα πίσω τώρα» είπε ταυτόχρονα ο Έντουαρτ στον Έμετ τραβώντας τον απο τον αγκώνα
«Μπέλα» άρχισε να λέει ο Πολ αλλά τον έκοψα
«αύριο αυτά στο συμβούλιο τώρα άσε με να συγκεντρωθώ να δω τι γίνετε» του είπα αυστηρά και ήρθε δίπλα μου αφήνοντας ένα παραπονιάρικο γρύλισμα
Έβλεπα μέσα απο την σκέψη του Τζέηκ που την πλησίαζε καθώς ήταν ο πιο γρήγορος απο όλους και την στιγμή που η Βικτώρια έφτασε στον γκρεμό έδωσε ένα σάλτο και έπεσε μέσα στην θάλασσα, ο Τζέηκ έμεινε εκεί περιμένοντας να δει να βγαίνει απο το νερό αλλά εκείνη δεν ξανα βγήκε.
«αφήστε την γυρίστε πίσω .... τους είπα και ταυτόχρονα είδα μέσα απο τις σκέψεις της Τζένας μια συζήτηση που είχαν ο Φέλιξ, η Τζενη, ο Ντιμίτρι και ο Άλεκ, για το θέμα τον νεογέννητων στο Σιάτλ και χωρίς να το καταλάβω άφησα ένα ουρλιαχτό να μου ξεφύγει κλείνοντας τα μάτια σφιχτά χτυπώντας το πόδι μου κάτω ενώ σκεφτόμουν έντονα
«όχι δεν μπορώ να το πιστέψω ...... και ακούγοντας το ο Έντουαρτ μέσα απο τις σκέψεις του Έμπρι φώναξε το όνομα μου και γύρισα την ματιά του προς τα εκείνον .... όχι τώρα Έντουαρτ»
Μέχρι εκείνη την στιγμή η αγέλη καθώς και η Κάλεν είχαν φτάσει πολύ κοντά και όλοι αναρωτιόντουσταν το ίδιο και το κεφάλι ένιωθα ότι απο στιγμή σε στιγμή θα εκραγή.
«βγάλετε τον σκασμό όλοι σας πριν εκραγεί το κεφάλι μου»
«Μπέλα θα μας πεις τις συμβαίνει η θα μας τρελάνεις τελείως» είπε ο Σαμ αυστηρά
«δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις, Έντουαρτ βάλε την Άλις να δει αν έχει πάρει καμία απόφαση»
Γύρισε της το είπε και εκείνη συγκεντρώθηκε σε εκείνη, μέσα απο τις σκέψεις του Έντουαρτ είδα ότι την είδε να βρίσκετε στην τρύπα που είχε στο Σιατλ.
«είναι μέσα σε μια αποθήκη αλλά είναι πολύ σκοτεινά για να δω τίποτα άλλο, πάντως είναι και άλλοι μαζί της» είπε η Άλις φωναχτά
«τώρα πες της να δει τις αποφάσεις του Άρο» του είπα και γύρισε την ματιά του απότομα πάλι σε μένα
«τι?»
«Έντουαρτ σε παρακαλώ κάντο»
«Άλις μπορείς να δεις τις αποφάσεις του Άρο?» όλοι γύρισαν σοκαρισμένοι και κοίταξαν τον Έντουαρτ καλά καλά
«ναι» είπε η Άλις κοιτώντας μια φορά εμένα και μετά άρχισε πάλι να συγκεντρώνετε
«Μπέλα γιατί του Άρο?» ρώτησε ο Καρλάη φανερά περίεργος
«απλά για να είμαστε σίγουροι» είπα προσποιητά
«απλά για να είμαστε σίγουροι λέει» του είπε ο Έντουαρτ αλλά ένιωθα ότι δεν έπεισα κανέναν
«τίποτα» είπε τότε η Άλις και κούνησα το κεφάλι μου
«απο όσο φαίνεται η Βικτώρια τουλάχιστον για σήμερα δεν θα μας ενοχλήσει ξανά, Τζέηκ, Σαμ γυρίστε πίσω και φροντίστε να ξεκουραστείτε, Έμπρι, Τζαρεντ, Πολ, παίρνετε αυτήν την βάρδια και θα σας αντικαταστήσουν ο Τζεηκ και ο Σαμ στις 12 εντάξει?»
«εντάξει» είπαν με μια φωνή
«εσύ τι θα κάνεις?» ρώτησε ο Σαμ
«θυμάσαι τι είπε εχθές ο Εφραιμ, θα πάω τώρα να τους φέρω σε επαφή μαζί του για να τελειώνουμε και με αυτό το θέμα και θα έρθω στι 3 να σας αντικαταστήσω»
«Μπελά πιστεύεις ότι είναι η πιο κατάλληλη στιγμή?»
«Σαμ μετά το σημερινό η Βικτώρια θα δράσει σύντομα, πρέπει να γίνει τώρα για να αρχίσουμε να οργανωνόμαστε»
«και πότε θα ξεκουραστείς?» είπε με πραγματικό ενδιαφέρον
«ελπίζω όταν πεθάνω» του πέταξα εκνευρισμένα αλλά αμέσως το μετάνιωσα
«Μπέλααα» άκουσα ταυτόχρονα απο όλους τους και κούνησα το κεφάλι μου απελπισμένα
«συγνώμη αλλά έχω φτάσει στα όρια μου .... είπα απολογητικά .... Έντουαρτ γυρίστε σπίτι και θα έρθω να σας βρω σε λίγο, καθώς θα γυρίζετε μαζέψτε ξύλα και πέτρες»
«τι τα θες»
«σε παρακαλώ κάνε αυτό που σου ζητάω και πες την Άλις να μου αφήσει μέσα στα δέντρα μια αλλαξιά ρούχα δεν προλαβαίνω να πάω στο σπίτι να αλλάξω και να γυρίσω»
«εντάξει» είπε και καθώς ενημέρωσε την οικογένεια του γύρισε προς το δάσος
«Έντουαρτ?..... είπα και σταμάτησε γυρίζοντας την ματιά του προς τα μένα .... επειδή την φοβάμαι μπορείς να της πεις να μου βρει κανένα παντελόνι?..... γέλασε θλυμένα και κουνόντας το κεφάλι του μπήκε στο δάσος και εξαφανίστηκε .... Έμπρι, Τζαρεντ, Πολ, ελάτε μαζι μου, Σαμ, Τζεηκ γυρίστε πίσω θα τα πούμε το βράδυ»
«εντάξει» είπαν άλλη μια φορά και αρχίσαμε να χωριζόμαστε σε διαφορετικές κατευθύνσεις για να τους οριοθετήσω τα σημεία που θα φυλάνε για να γυρίσω στο σπίτι των Κάλεν.
