Feliz Navidad
Feliz Navidad
Feliz Navidad
Prospero Ano y Felicidad.
I wanna wish you a Merry Christmas
I wanna wish you a Merry Christmas
I wanna wish you a Merry Christmas
From the bottom of my heart.
Άκουγα από το εσωτερικό του σπιτιού και για μια στιγμή κόλλησα... Λες να το είχε κιόλας ξεπεράσει;... σκέφτηκα και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα άρχισα να προχωρώ προς το εσωτερικό του σπιτιού με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά αλλά μόλις έφτασα στην τελευταία πόρτα ένα γράμμα με περίμενε και με περιέργεια το άνοιξα και άρχισα να διαβάζω.
“Ότι και να δεις αγνόησε το... πήγαινε κατευθείαν στο δωμάτιο σου που σε περιμένει μια έκπληξη”
Έγραφε και γέλασα δαγκώνοντας τα χείλια μου κοιτώντας προς την κλειστή πόρτα... Τι σκαρφίστηκε πάλι το απίστευτο μυαλό της... Με την περιέργεια μου να με ξεπερνάει, κράτησα το χερούλι της πόρτα και πριν την ανοίξω τελείως κρυφοκοίταξα για να δω τι κάνει... Τι το ήθελα ο μαλάκας;
Η Μπέλλα φορώντας ένα κόκκινο σορτσάκι που κάλυπτε με το ζόρι τα οπίσθια της... με ένα άσπρο σουτιέν από πάνω να τονίζει τα στηθάκια της... κάλτσες που κάλυπταν τις κόκκινες ψηλοτάκουνες γόβες της... και με ένα σκουφάκι αγιοβασιλιάτικο τραγουδώντας και χορεύοντας στον ρυθμό της μουσικής... στόλιζε το τεράστιο δέντρο με ένα νάζι που κόλαζε και άγιο... με τέτοια χαρά που πραγματικά με παρέσυρε και εμένα τόσο πολύ που ήθελα να ανοίξω την πόρτα και να πάω κοντά της και να την πάρω επιτόπου πάνω στο δέντρο... αλλά αν ήθελα να με συγχωρέσει... θα έπρεπε να το κάνω με τον τρόπο της και έτσι... μαζεύοντας όσο κουράγιο μπορούσα να μαζέψω... άνοιξα την πόρτα πιο αποφασιστικά και προσπερνώντας την ανέβηκα γρήγορα την σκάλα για να πάω στο δωμάτιο μου να δω τι έκπληξη με περίμενε.
Πάνω στο κρεβάτι είχε αφήσει μια πράσινη κοντο παντελόνι στολή ξωτικού με κόκκινες – άσπρες κάλτσες, μυτερά πράσινα παπούτσια και ένα μυτερό καπέλο με κάτι τεράστια αυτιά και πάνω στην στολή είχε και δεύτερο γράμμα.
“Μην μου χαλάσεις το παιχνίδι από εγωισμό... γιατί εσύ θα χάσεις.
Το παιχνίδι έχει ως εξής:
Εγώ είμαι η κύρια Santa Claus και έχω μείνει μόνη πίσω στο σπίτι καθώς ο κύριος Santa Claus έχει πάει να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά και εσύ είσαι το έμπιστο του ξωτικό που έχει αφήσει στο πόδι του για να με προσέχεις.
Για τα υπόλοιπα βάλε την φαντασία σου να οργιάσει... θα σε περιμένω κάτω... Αν δεν βάλεις την στολή το παιχνίδι θα τελειώσει εδώ.”
Έγραφε και κούνησα το κεφάλι μου δύσπιστα... Αν είναι δυνατών τι πήγε και σκαρφίστηκε το δαιμόνιο μυαλό της... Κοιτώντας την στολή που μου είχε αφήσει αναστέναξα... Μα ξωτικό;... Δεν είχα περιθώρια για δεύτερες σκέψεις... ήθελα να ξεχάσουμε την χθεσινή βραδιά και θα έκανα τα πάντα γι αυτό... έτσι με γρήγορες κινήσεις άρχισα να αλλάζω και μόλις φόρεσα και τα απαίσια αυτιά κατέβηκα κάτω και την είδα να παλεύει να βάλει το αστέρι στην κορυφή του δέντρου και πριν προλάβει να πάρει καμία καρέκλα για να ανέβει για να τα καταφέρει... έτρεξα κοντά της και σηκώνοντας την ψιλά την βοήθησα να το βάλει... Μόλις εκείνη τα κατάφερε, κατέβασε την ματιά της προς το μέρος μου αλλά εγώ δεν την κατέβαζα από την αγκαλιά μου.
«Έντουιν... δεν ήξερα ότι ήσουν εδώ... Πως και δεν είσαι με τα υπόλοιπα ξωτικά στην γιορτή;» με ρώτησε και καλά παραξενευμένη ενώ τύλιγε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου τόσο τρυφερά που με έκανε να αναριγήσω.
«Ο κύριος Santa Claus με άφησε στο πόδι του για να σας προσέχω ωραία μου κυρία» είπα μπαίνοντας μέσα στο παιχνίδι καθώς την άφηνα να σταθεί ξανά στα πόδια της με τον πιο αργό τρόπο ενώ έχοντας την κολλημένη πάνω στο σώμα μου, την άφηνα να νιώσει το πόσο με είχε ανάψει και μόνο με την εικόνα της.
«Καλοσύνη σου να χάνεις τέτοια γιορτή για μένα... Δεν νομίζω να αξίζω τέτοια θυσία» είπε εκείνη και χαμογελώντας με τον πονηρό μου χαμόγελο, παίρνοντας το χέρι της μέσα στο δικό μου, το έφερα κοντά στα χείλια μου και το φίλησα απαλά χωρίς να αποχωρίζομαι την ματιά της.
«Αξίζετε πολλά περισσότερα από αυτό» της είπα με παθιασμένη φωνή εννοώντας κάθε λέξη που έλεγα και εκείνη πετάρισε τα μάτια της με ικανοποίηση ενώ αποτραβιόταν για λίγο από κοντά μου... Τι άλλο είχε μέσα στο μυαλό της;... αναρωτήθηκα αλλά δεν άργησα να μάθω το υπόλοιπο πλάνο της αποπλάνησης της.
«Το δείπνο είναι έτοιμο... Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα;» ρώτησε ενώ έδειχνε προς την πόρτα της τραπεζαρίας και ζάρωσα τα φρύδια μου με απορία.
«Φυσικά... γι αυτό είμαι άλλωστε εδώ» ανταποκρίθηκα θερμά και εκείνη με κοίταξε με ικανοποίηση.
«Πήγαινε να βολευτείς και θα φέρω το κρασί για να το γιορτάσουμε τότε» είπε και την κοίταξα για λίγο καθώς κάτι δεν μου άρεσε στην όλη ατμόσφαιρα.
«Θα το φέρω εγώ» προσφέρθηκα και εκείνη αμέσως με σταμάτησε.
«Όχι... εσύ χάνεις τόσα πολλά εξαιτίας μου... Είναι σειρά μου να σου το ανταποδώσω» είπε αμέσως και χωρίς να μου δίνει την επιλογή άρχισε να πηγαίνει προς την κουζίνα αλλά φτάνοντας στην πόρτα γύρισε και με κοίταξε ενώ δάγκωνε το κάτω χείλος της πονηρά... «Μην με περιμένεις... νομίζω ότι ο κύριος Santa Claus... σου έχει μια έκπληξη... Ήσουν καλό ξωτικό φέτος Έντουιν;» ρώτησε και γέλασα δύσπιστα.
«Από όσο ακούω» της ανταπέδωσα και μου έκλεισε το μάτι.
«Τότε σίγουρα το δώρο σου θα είναι αντίστοιχο των πράξεων σου» ανταπέδωσε και εκείνη και μπαίνοντας στην κουζίνα με άφησε μόνο.
Από περιέργεια και μόνο, πηγαίνοντας προς την τραπεζαρία, την άνοιξα και μόλις αντίκρισα τι είχε κάνει, έπαθα την πλάκα μου... Τι είχε κάνει;
Έχοντας στολίσει όλη την τραπεζαρία με γιρλάντες λαμπάκια και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε... είχε απλώσει πάνω στο τραπέζι ένα σωρό καλούδια... με μια τεράστια γαλοπούλα στην μέση και στα δύο σερβίτσια που ήταν μπροστά από τις θέσεις που είχαμε κάτσει και την τελευταία φορά που είχαμε δειπνίσει σε αυτό το τραπέζι, είχε βάλει απάνω καπάκια για να μην φαίνεται το περιεχόμενο που είχαν μέσα τα πιάτα.
Μόλις έκατσα στην θέση μου πάνω στο καπάκι παρατήρησα ότι είχε κολλήσει έναν φάκελο... αλλά αυτό που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή ήταν η γαλοπούλα που ήταν μπροστά μου... την είχε βάλει ανάποδα και πάνω στην ουρά της είχε καρφιτσώσει ένα γκι... με τα πόδια ορθάνοιχτα και μέσα στην γέμιση είχε ένα φιόγκο... Τι περίεργο.
Κοιτώντας προς την πόρτα κάτι μου έλεγε ότι εκείνη δεν είχε σκοπό να μου κάνει παρέα... και θέλοντας να δω τι ήταν τελικά το περιβόητο δώρο μου και ποιος ήταν ο λόγος που μπήκε σε τόσο κόπο να τα κάνει όλα αυτά... πήρα τον φάκελο στα χέρια μου και μόλις τον άνοιξα άρχισα να τον διαβάζω...
“ Ο κύριος Santa Claus τα καλά ξωτικά τα ανταμείβει με τα καλύτερα δώρα... Τα κακά ξωτικά όμως... όπως είσαι εσύ... τα ανταμείβει με αυτό που τους αξίζει...” έγραφε και κοίταξα για λίγο πάλι γύρω μου “Σήκωσε το καπάκι και δες με τι” συνέχισα να διαβάζω και από περιέργεια σήκωσα το καπάκι και είδα μέσα στο πιάτο να έχει βάλει κάρβουνα και γέλασα δυνατά χωρίς να το πιστεύω όλο αυτό που ζω.
Συνέχισα να διαβάζω...
“Η κυρία όμως Santa Claus επειδή είναι μεγαλόψυχη, σκέφτηκε φέτος να σε ανταμείψει και με κάτι περισσότερο... Αν θες πράγματι να μάθεις με τι... τράβηξε την κορδέλα που είναι μέσα στην γέμιση της γαλοπούλας και μόλις το κάνεις γύρισε την σελίδα και συνέχισε να διαβάζεις”
Έγραφε και τραβώντας στην άκρη το πιάτο με τα κάρβουνα έφερα την γαλοπούλα πιο κοντά μου και τραβώντας την κορδέλα η έκπληξη που με περίμενε με έκανε να τρελαθώ... Μέσα σε ένα ανοιχτό προφυλακτικό είχε βάλει ένα χρησιμοποιημένο ταμπόν με το αίμα της και το είχε χώσει μέσα στην γέμιση της γαλοπούλα που ακόμα δεν μπορούσα να παραβλέψω ότι ήταν με το στήθος προς τα κάτω και από περιέργεια συνέχισα να διαβάζω αλλάζοντας σελίδα... εκείνη έγραφε...
“Kiss my ass… asshole… και εύχομαι να περάσεις μαύρα Χριστούγεννα... όσο μαύρη είναι και η ψυχή σου... όσο μαύρα έκανες και τα δικά μου.”
Οκ να πω ότι δεν μου άξιζε;
Παρατώντας τα πάντα όπως ήταν... ανέβηκα απάνω και την βρήκα στο δωμάτιο της να έχει ήδη αλλάξει... Φορώντας μια μαύρη φόρμα... είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι της και έχοντας βάλει τον “Σκρουτζ” σε κινούμενα σχέδια είχε πάνω στην κοιλιά της ένα τεράστιο μπολ με ποπ κορν και δίπλα της ένα μεγάλο ποτήρι κοκα κόλα και έβλεπε την ταινία ανέκφραστη... Έμεινα για λίγο στο κατώφλι της πόρτα έχοντας τα χέρια μου σταυρωμένα στο στήθος και περίμενα μέχρι να γυρίσει προς το μέρος μου αλλά εκείνη πεισματάρα καθώς ήταν δεν το έκανε ποτέ... Περίμενε να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση.
Κάνοντας τον γύρω του κρεβατιού της άρχισα να ξεντύνομαι για να ξαπλώσω δίπλα της και μόλις είδε ότι ήμουν έτοιμος να ξαπλώσω εκείνη επιτέλους έσπασε την σιωπή της.
«Δεν θα σου το συνιστούσα» είπε ψυχρά και μόλις με είδε να την κοιτώ έχοντας ανασηκωμένο το φρύδι μου, με την ματιά της κοίταξε προς το γκι που ήταν πάνω από το κεφάλι της και μετά ξανά προς το μέρος μου, ανασηκώνοντας και το δικό της φρύδι ειρωνικά.
«Σύμφωνα με την παράδοση... αν ξαπλώσεις δίπλα μου θα πρέπει να με φιλήσεις... και σίγουρα δεν είναι από τα πράγματα που επιτρέπεις» ειρωνεύτηκε και γέλασα κουνώντας το κεφάλι μου που τα είχε όλα προμελετημένα... αλλά δεν με ήξερε καλά... μπορώ να κάνω ότι γουστάρω και σίγουρα δεν θα της κάνω την χάρη να της την χαρίσω.
Ξαπλώνοντας δίπλα της... πήρα το μπολ με το ποπ κορν από τα χέρια της και αφού το άφησα πάνω στο κομοδίνο την άρπαξα και ξαπλώνοντας την πάνω στα σκεπάσματα κατέβασα την φόρμα της πιο χαμηλά και άρχισα να της φιλάω τον κώλο με τέτοιον τρόπο που αμέσως το κορμάκι της άρχισε να τρέμει αλλά ήταν ακόμα πολύ θυμωμένη για να το πάρει για αστείο και έτσι άρχισε να ωρύεται πάλι.
«Τι νομίζεις ότι κάνεις;» φώναξε ενώ πάλευε να ξεφύγει από το σφιχτό μου κράτημα.
«Εγώ απλά ακολουθώ τις οδηγίες... Την επόμενη φορά που θα μου δώσεις νέες οδηγίες να σκεφτείς καλά τι θα γράψεις και τι όχι» της απάντησα απλά και καθώς της δάγκωσα παιχνιδιάρικα τον κώλο, εκείνη άρχισε να χτυπιέται.
«Άφησε με τώρα» απαίτησε και γελώντας, σήκωσα το παντελόνι της φόρμας της, την έβαλα να κάτσει καλύτερα πίσω στο κεφαλάρι μέσα στην αγκαλιά μου και κρατώντας το πρόσωπο της σταθερό με το χέρι μου την κοίταξα βαθιά στα μάτια σοβαρός καθώς χάιδευα απαλά το μάγουλο της με τον αντίχειρα μου.
«Ήταν μεγάλη μου μαλακία... και ζητώ συγνώμη... Δεν έπρεπε να ξεσπάσω απάνω σου» παραδέχτηκα και εκείνη αφήνοντας την ανάσα της να βγει από μέσα της βίαια με κοίταξε πληγωμένη.
«Δεν έχω νιώσει χειρότερα στην ζωή μου» παραπονέθηκε και την κοίταξα απολογητικά.
«Δεν έχω νιώσει πιο μπερδεμένος στην ζωή μου...» παραδέχτηκα και πήρε μια βαθιά ανάσα... «Αλλά έπρεπε να σκεφτώ πιο λογικά... Όμως σου το ορκίζομαι ότι το έκανα για σένα... Η ιδέα να αναγκαστείς να κάνεις έκτρωση εξαιτίας μου με τρελαίνει... δεν θα ήθελα να υποστείς ποτέ κάτι τέτοιο εξαιτίας μου... και στην περίπτωση μας είναι μονόδρομος... Καταλαβαίνω την ανάγκη σου να κάνεις οικογένεια... δεν θα πω ψέματα... δεν με εξέπληξε καθόλου όταν σε άκουσα να λες ότι έτσι οραματίζεσαι την ζωή σου... και δεν θα ήθελε τίποτα περισσότερο από το να σε δω ευτυχισμένη και να μοιράζεσαι με κάποιον τα ίδια συναισθήματα... αλλά κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να γίνει όσο είσαι μαζί μου... δεν μπορώ να σου χαρίσω καν κάτι παρόμοιο»
«Μα δεν εννοούσα μαζί σου» αμύνθηκε και βάζοντας το χέρι μου πάνω στα χείλια της την σταμάτησα πριν συνεχίσει.
«Ξέρω τι εννοούσες δεν είμαι παράλογος... απλά σου λέω την δική μου αλήθεια» της είπα και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα εκείνη κατένευσε και ασυναίσθητα άρχισα να χαϊδεύω τα χείλια της με το πιο απαλό μου άγγιγμα... «Για να μπορέσω να δω μαζί σου την ταινία... θα πρέπει να ακολουθήσω τις παραδώσεις σωστά;» την πείραξα και με κοίταξε δύσπιστα... «Νομίζω ότι για το καλό, δεν πειράζει για μια φορά να παραβούμε τους κανόνες» συμπλήρωσα και με το χέρι μου που ήταν ακόμα πάνω στο πρόσωπο της, με τον πιο αργό τρόπο... την τράβηξα κοντά μου και εκείνη αυτόματα έκοψε την ανάσα της στην μέση αλλά πριν προλάβει να το σκεφτεί περισσότερο ένωσα τα χείλια μας και για λίγο έμεινε παγωμένη χωρίς να ξέρει πως να αντιδράσει.
Τα χείλια μου τρυφερά ρούφαγαν τα δικά της και εκείνη ξεπερνώντας το πρώτο σοκ, βάζοντας το χέρι της μέσα στα μαλλιά μου, φέρνοντας με πιο κοντά της, άνοιξε τα δικά της χείλια και αμέσως απαίτησε για περισσότερα αλλά δεν μπορούσα να της τα προσφέρω... Ήξερα τις συνέπιες... εγώ ο ίδιος της επιζητούσα... αλλά μετά τα χθεσινά ήξερα ότι τώρα περισσότερο από ποτέ... θα έπρεπε να το σταματήσω εδώ... θα έπρεπε εγώ ο ίδιος να το πάρω απόφαση και να κάνω τον εγωισμό μου στην άκρη ώστε να αφήσω τα συναισθήματα της ελευθέρα και πάνω από όλα μακριά από μένα αλλά γαμώτο μου, μου ήταν τόσο δύσκολο... Την ήθελα σαν κολασμένος... την ήθελα ολοκληρωτικά... την ήθελα δική μου αλλά που να με πάρει δεν μου άξιζε και αυτό ήταν τόσο άδικο για εκείνην.
Απομακρύνοντας το πρόσωπο μου από το δικό της την κοίταξα για μια στιγμή και εκείνη μου ανταπέδωσε το βλέμμα με απορία... Είμαι σίγουρος ότι μέσα της έλεγε... “Μόνο τόσο λίγο;”... Της χαμογέλασα ζεστά και καθώς της χάιδεψα απαλά το μάγουλο για άλλη μια φορά... άφησα άλλο ένα τελευταίο φιλί πάνω στα χείλια της και βολεύοντας την καλύτερα μέσα στην αγκαλιά μου, παίρνοντας το τηλεκοντρόλ έβαλα την ταινία από την αρχή... Πιάνοντας το μπολ με το ποπ κορν το έβαλα μπροστά μας και τσιμπώντας ένα το έβαλα πάνω στα χείλια της και εκείνη το δέχτηκε και άρχισε να το μασουλάει χωρίς να λέει τίποτα.
«Γιατί τον Σκρουτζ συγκεκριμένα;» ρώτησα και εκείνη γέλασε σιγανά.
«Γιατί είσαστε ίδιοι»
«Ίδιοι;» ρώτησα δύσπιστα και κατένευσε.
«Η μόνη σας διαφορά είναι ότι εκείνος είναι τσιγκούνης και εσύ σπάταλος... σε όλα τα άλλα όμως δεν διαφέρετε» απάντησε απλά και γελώντας κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά καθώς έτριβα τα μάτια μου με μανία... «Ίσως τα πνεύματα των Χριστουγέννων να σου δώσουν κανένα μάθημα» συμπλήρωσε και έκανε το γέλιο μου πιο τρανταχτό.
«Δεν χρειάζομαι τα πνεύματα των Χριστουγέννων του Σκρουτζ για να μου δώσουν ένα μάθημα... γιατί έχω το προσωπικό μου πνεύμα ακριβώς δίπλα μου να μου δίνει καθημερινά μαθήματα» της είπα απόλυτα σοβαρός και γέρνοντας το κεφάλι της προς τα πίσω με κοίταξε με απορία... «Εσύ είσαι το πνεύμα μου... και σε ευχαριστώ που μου βάζεις που και που μυαλό» της είπα και έσμιξε τα φρύδια της με δυσπιστία... «Έλα να δούμε την ταινία» την παρότρυνα και μόλις την βόλεψα στην αγκαλιά μου εκείνη άφησε το κεφάλι της να ξεκουραστεί πάνω στο στερνό μου και χωρίς να είμαι ικανός να το χαλιναγωγήσω... χαϊδεύοντας απαλά την πλάτη της, άφησα ένα παρατεταμένο φιλί πάνω στην κορυφή του κεφαλιού της και μέχρι που η ταινία τελείωσε δεν ξανακουνηθήκαμε αλλά ούτε είπαμε και τίποτα άλλο.
Feliz Navidad
Feliz Navidad
Prospero Ano y Felicidad.
I wanna wish you a Merry Christmas
I wanna wish you a Merry Christmas
I wanna wish you a Merry Christmas
From the bottom of my heart.
Άκουγα από το εσωτερικό του σπιτιού και για μια στιγμή κόλλησα... Λες να το είχε κιόλας ξεπεράσει;... σκέφτηκα και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα άρχισα να προχωρώ προς το εσωτερικό του σπιτιού με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά αλλά μόλις έφτασα στην τελευταία πόρτα ένα γράμμα με περίμενε και με περιέργεια το άνοιξα και άρχισα να διαβάζω.
“Ότι και να δεις αγνόησε το... πήγαινε κατευθείαν στο δωμάτιο σου που σε περιμένει μια έκπληξη”
Έγραφε και γέλασα δαγκώνοντας τα χείλια μου κοιτώντας προς την κλειστή πόρτα... Τι σκαρφίστηκε πάλι το απίστευτο μυαλό της... Με την περιέργεια μου να με ξεπερνάει, κράτησα το χερούλι της πόρτα και πριν την ανοίξω τελείως κρυφοκοίταξα για να δω τι κάνει... Τι το ήθελα ο μαλάκας;
Η Μπέλλα φορώντας ένα κόκκινο σορτσάκι που κάλυπτε με το ζόρι τα οπίσθια της... με ένα άσπρο σουτιέν από πάνω να τονίζει τα στηθάκια της... κάλτσες που κάλυπταν τις κόκκινες ψηλοτάκουνες γόβες της... και με ένα σκουφάκι αγιοβασιλιάτικο τραγουδώντας και χορεύοντας στον ρυθμό της μουσικής... στόλιζε το τεράστιο δέντρο με ένα νάζι που κόλαζε και άγιο... με τέτοια χαρά που πραγματικά με παρέσυρε και εμένα τόσο πολύ που ήθελα να ανοίξω την πόρτα και να πάω κοντά της και να την πάρω επιτόπου πάνω στο δέντρο... αλλά αν ήθελα να με συγχωρέσει... θα έπρεπε να το κάνω με τον τρόπο της και έτσι... μαζεύοντας όσο κουράγιο μπορούσα να μαζέψω... άνοιξα την πόρτα πιο αποφασιστικά και προσπερνώντας την ανέβηκα γρήγορα την σκάλα για να πάω στο δωμάτιο μου να δω τι έκπληξη με περίμενε.
Πάνω στο κρεβάτι είχε αφήσει μια πράσινη κοντο παντελόνι στολή ξωτικού με κόκκινες – άσπρες κάλτσες, μυτερά πράσινα παπούτσια και ένα μυτερό καπέλο με κάτι τεράστια αυτιά και πάνω στην στολή είχε και δεύτερο γράμμα.
“Μην μου χαλάσεις το παιχνίδι από εγωισμό... γιατί εσύ θα χάσεις.
Το παιχνίδι έχει ως εξής:
Εγώ είμαι η κύρια Santa Claus και έχω μείνει μόνη πίσω στο σπίτι καθώς ο κύριος Santa Claus έχει πάει να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά και εσύ είσαι το έμπιστο του ξωτικό που έχει αφήσει στο πόδι του για να με προσέχεις.
Για τα υπόλοιπα βάλε την φαντασία σου να οργιάσει... θα σε περιμένω κάτω... Αν δεν βάλεις την στολή το παιχνίδι θα τελειώσει εδώ.”
«Έντουιν... δεν ήξερα ότι ήσουν εδώ... Πως και δεν είσαι με τα υπόλοιπα ξωτικά στην γιορτή;» με ρώτησε και καλά παραξενευμένη ενώ τύλιγε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου τόσο τρυφερά που με έκανε να αναριγήσω.
«Ο κύριος Santa Claus με άφησε στο πόδι του για να σας προσέχω ωραία μου κυρία» είπα μπαίνοντας μέσα στο παιχνίδι καθώς την άφηνα να σταθεί ξανά στα πόδια της με τον πιο αργό τρόπο ενώ έχοντας την κολλημένη πάνω στο σώμα μου, την άφηνα να νιώσει το πόσο με είχε ανάψει και μόνο με την εικόνα της.
«Καλοσύνη σου να χάνεις τέτοια γιορτή για μένα... Δεν νομίζω να αξίζω τέτοια θυσία» είπε εκείνη και χαμογελώντας με τον πονηρό μου χαμόγελο, παίρνοντας το χέρι της μέσα στο δικό μου, το έφερα κοντά στα χείλια μου και το φίλησα απαλά χωρίς να αποχωρίζομαι την ματιά της.
«Αξίζετε πολλά περισσότερα από αυτό» της είπα με παθιασμένη φωνή εννοώντας κάθε λέξη που έλεγα και εκείνη πετάρισε τα μάτια της με ικανοποίηση ενώ αποτραβιόταν για λίγο από κοντά μου... Τι άλλο είχε μέσα στο μυαλό της;... αναρωτήθηκα αλλά δεν άργησα να μάθω το υπόλοιπο πλάνο της αποπλάνησης της.
«Το δείπνο είναι έτοιμο... Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα;» ρώτησε ενώ έδειχνε προς την πόρτα της τραπεζαρίας και ζάρωσα τα φρύδια μου με απορία.
«Φυσικά... γι αυτό είμαι άλλωστε εδώ» ανταποκρίθηκα θερμά και εκείνη με κοίταξε με ικανοποίηση.
«Πήγαινε να βολευτείς και θα φέρω το κρασί για να το γιορτάσουμε τότε» είπε και την κοίταξα για λίγο καθώς κάτι δεν μου άρεσε στην όλη ατμόσφαιρα.
«Θα το φέρω εγώ» προσφέρθηκα και εκείνη αμέσως με σταμάτησε.
«Όχι... εσύ χάνεις τόσα πολλά εξαιτίας μου... Είναι σειρά μου να σου το ανταποδώσω» είπε αμέσως και χωρίς να μου δίνει την επιλογή άρχισε να πηγαίνει προς την κουζίνα αλλά φτάνοντας στην πόρτα γύρισε και με κοίταξε ενώ δάγκωνε το κάτω χείλος της πονηρά... «Μην με περιμένεις... νομίζω ότι ο κύριος Santa Claus... σου έχει μια έκπληξη... Ήσουν καλό ξωτικό φέτος Έντουιν;» ρώτησε και γέλασα δύσπιστα.
«Από όσο ακούω» της ανταπέδωσα και μου έκλεισε το μάτι.
«Τότε σίγουρα το δώρο σου θα είναι αντίστοιχο των πράξεων σου» ανταπέδωσε και εκείνη και μπαίνοντας στην κουζίνα με άφησε μόνο.
Από περιέργεια και μόνο, πηγαίνοντας προς την τραπεζαρία, την άνοιξα και μόλις αντίκρισα τι είχε κάνει, έπαθα την πλάκα μου... Τι είχε κάνει;
Έχοντας στολίσει όλη την τραπεζαρία με γιρλάντες λαμπάκια και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε... είχε απλώσει πάνω στο τραπέζι ένα σωρό καλούδια... με μια τεράστια γαλοπούλα στην μέση και στα δύο σερβίτσια που ήταν μπροστά από τις θέσεις που είχαμε κάτσει και την τελευταία φορά που είχαμε δειπνίσει σε αυτό το τραπέζι, είχε βάλει απάνω καπάκια για να μην φαίνεται το περιεχόμενο που είχαν μέσα τα πιάτα.
Μόλις έκατσα στην θέση μου πάνω στο καπάκι παρατήρησα ότι είχε κολλήσει έναν φάκελο... αλλά αυτό που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή ήταν η γαλοπούλα που ήταν μπροστά μου... την είχε βάλει ανάποδα και πάνω στην ουρά της είχε καρφιτσώσει ένα γκι... με τα πόδια ορθάνοιχτα και μέσα στην γέμιση είχε ένα φιόγκο... Τι περίεργο.
Κοιτώντας προς την πόρτα κάτι μου έλεγε ότι εκείνη δεν είχε σκοπό να μου κάνει παρέα... και θέλοντας να δω τι ήταν τελικά το περιβόητο δώρο μου και ποιος ήταν ο λόγος που μπήκε σε τόσο κόπο να τα κάνει όλα αυτά... πήρα τον φάκελο στα χέρια μου και μόλις τον άνοιξα άρχισα να τον διαβάζω...
“ Ο κύριος Santa Claus τα καλά ξωτικά τα ανταμείβει με τα καλύτερα δώρα... Τα κακά ξωτικά όμως... όπως είσαι εσύ... τα ανταμείβει με αυτό που τους αξίζει...” έγραφε και κοίταξα για λίγο πάλι γύρω μου “Σήκωσε το καπάκι και δες με τι” συνέχισα να διαβάζω και από περιέργεια σήκωσα το καπάκι και είδα μέσα στο πιάτο να έχει βάλει κάρβουνα και γέλασα δυνατά χωρίς να το πιστεύω όλο αυτό που ζω.
Συνέχισα να διαβάζω...
“Η κυρία όμως Santa Claus επειδή είναι μεγαλόψυχη, σκέφτηκε φέτος να σε ανταμείψει και με κάτι περισσότερο... Αν θες πράγματι να μάθεις με τι... τράβηξε την κορδέλα που είναι μέσα στην γέμιση της γαλοπούλας και μόλις το κάνεις γύρισε την σελίδα και συνέχισε να διαβάζεις”
Έγραφε και τραβώντας στην άκρη το πιάτο με τα κάρβουνα έφερα την γαλοπούλα πιο κοντά μου και τραβώντας την κορδέλα η έκπληξη που με περίμενε με έκανε να τρελαθώ... Μέσα σε ένα ανοιχτό προφυλακτικό είχε βάλει ένα χρησιμοποιημένο ταμπόν με το αίμα της και το είχε χώσει μέσα στην γέμιση της γαλοπούλα που ακόμα δεν μπορούσα να παραβλέψω ότι ήταν με το στήθος προς τα κάτω και από περιέργεια συνέχισα να διαβάζω αλλάζοντας σελίδα... εκείνη έγραφε...
“Kiss my ass… asshole… και εύχομαι να περάσεις μαύρα Χριστούγεννα... όσο μαύρη είναι και η ψυχή σου... όσο μαύρα έκανες και τα δικά μου.”
Οκ να πω ότι δεν μου άξιζε;
Παρατώντας τα πάντα όπως ήταν... ανέβηκα απάνω και την βρήκα στο δωμάτιο της να έχει ήδη αλλάξει... Φορώντας μια μαύρη φόρμα... είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι της και έχοντας βάλει τον “Σκρουτζ” σε κινούμενα σχέδια είχε πάνω στην κοιλιά της ένα τεράστιο μπολ με ποπ κορν και δίπλα της ένα μεγάλο ποτήρι κοκα κόλα και έβλεπε την ταινία ανέκφραστη... Έμεινα για λίγο στο κατώφλι της πόρτα έχοντας τα χέρια μου σταυρωμένα στο στήθος και περίμενα μέχρι να γυρίσει προς το μέρος μου αλλά εκείνη πεισματάρα καθώς ήταν δεν το έκανε ποτέ... Περίμενε να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση.
Κάνοντας τον γύρω του κρεβατιού της άρχισα να ξεντύνομαι για να ξαπλώσω δίπλα της και μόλις είδε ότι ήμουν έτοιμος να ξαπλώσω εκείνη επιτέλους έσπασε την σιωπή της.
«Δεν θα σου το συνιστούσα» είπε ψυχρά και μόλις με είδε να την κοιτώ έχοντας ανασηκωμένο το φρύδι μου, με την ματιά της κοίταξε προς το γκι που ήταν πάνω από το κεφάλι της και μετά ξανά προς το μέρος μου, ανασηκώνοντας και το δικό της φρύδι ειρωνικά.
«Σύμφωνα με την παράδοση... αν ξαπλώσεις δίπλα μου θα πρέπει να με φιλήσεις... και σίγουρα δεν είναι από τα πράγματα που επιτρέπεις» ειρωνεύτηκε και γέλασα κουνώντας το κεφάλι μου που τα είχε όλα προμελετημένα... αλλά δεν με ήξερε καλά... μπορώ να κάνω ότι γουστάρω και σίγουρα δεν θα της κάνω την χάρη να της την χαρίσω.
Ξαπλώνοντας δίπλα της... πήρα το μπολ με το ποπ κορν από τα χέρια της και αφού το άφησα πάνω στο κομοδίνο την άρπαξα και ξαπλώνοντας την πάνω στα σκεπάσματα κατέβασα την φόρμα της πιο χαμηλά και άρχισα να της φιλάω τον κώλο με τέτοιον τρόπο που αμέσως το κορμάκι της άρχισε να τρέμει αλλά ήταν ακόμα πολύ θυμωμένη για να το πάρει για αστείο και έτσι άρχισε να ωρύεται πάλι.
«Τι νομίζεις ότι κάνεις;» φώναξε ενώ πάλευε να ξεφύγει από το σφιχτό μου κράτημα.
«Εγώ απλά ακολουθώ τις οδηγίες... Την επόμενη φορά που θα μου δώσεις νέες οδηγίες να σκεφτείς καλά τι θα γράψεις και τι όχι» της απάντησα απλά και καθώς της δάγκωσα παιχνιδιάρικα τον κώλο, εκείνη άρχισε να χτυπιέται.
«Άφησε με τώρα» απαίτησε και γελώντας, σήκωσα το παντελόνι της φόρμας της, την έβαλα να κάτσει καλύτερα πίσω στο κεφαλάρι μέσα στην αγκαλιά μου και κρατώντας το πρόσωπο της σταθερό με το χέρι μου την κοίταξα βαθιά στα μάτια σοβαρός καθώς χάιδευα απαλά το μάγουλο της με τον αντίχειρα μου.
«Ήταν μεγάλη μου μαλακία... και ζητώ συγνώμη... Δεν έπρεπε να ξεσπάσω απάνω σου» παραδέχτηκα και εκείνη αφήνοντας την ανάσα της να βγει από μέσα της βίαια με κοίταξε πληγωμένη.
«Δεν έχω νιώσει χειρότερα στην ζωή μου» παραπονέθηκε και την κοίταξα απολογητικά.
«Δεν έχω νιώσει πιο μπερδεμένος στην ζωή μου...» παραδέχτηκα και πήρε μια βαθιά ανάσα... «Αλλά έπρεπε να σκεφτώ πιο λογικά... Όμως σου το ορκίζομαι ότι το έκανα για σένα... Η ιδέα να αναγκαστείς να κάνεις έκτρωση εξαιτίας μου με τρελαίνει... δεν θα ήθελα να υποστείς ποτέ κάτι τέτοιο εξαιτίας μου... και στην περίπτωση μας είναι μονόδρομος... Καταλαβαίνω την ανάγκη σου να κάνεις οικογένεια... δεν θα πω ψέματα... δεν με εξέπληξε καθόλου όταν σε άκουσα να λες ότι έτσι οραματίζεσαι την ζωή σου... και δεν θα ήθελε τίποτα περισσότερο από το να σε δω ευτυχισμένη και να μοιράζεσαι με κάποιον τα ίδια συναισθήματα... αλλά κάτι τέτοιο, δεν μπορεί να γίνει όσο είσαι μαζί μου... δεν μπορώ να σου χαρίσω καν κάτι παρόμοιο»
«Μα δεν εννοούσα μαζί σου» αμύνθηκε και βάζοντας το χέρι μου πάνω στα χείλια της την σταμάτησα πριν συνεχίσει.
«Ξέρω τι εννοούσες δεν είμαι παράλογος... απλά σου λέω την δική μου αλήθεια» της είπα και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα εκείνη κατένευσε και ασυναίσθητα άρχισα να χαϊδεύω τα χείλια της με το πιο απαλό μου άγγιγμα... «Για να μπορέσω να δω μαζί σου την ταινία... θα πρέπει να ακολουθήσω τις παραδώσεις σωστά;» την πείραξα και με κοίταξε δύσπιστα... «Νομίζω ότι για το καλό, δεν πειράζει για μια φορά να παραβούμε τους κανόνες» συμπλήρωσα και με το χέρι μου που ήταν ακόμα πάνω στο πρόσωπο της, με τον πιο αργό τρόπο... την τράβηξα κοντά μου και εκείνη αυτόματα έκοψε την ανάσα της στην μέση αλλά πριν προλάβει να το σκεφτεί περισσότερο ένωσα τα χείλια μας και για λίγο έμεινε παγωμένη χωρίς να ξέρει πως να αντιδράσει.
Τα χείλια μου τρυφερά ρούφαγαν τα δικά της και εκείνη ξεπερνώντας το πρώτο σοκ, βάζοντας το χέρι της μέσα στα μαλλιά μου, φέρνοντας με πιο κοντά της, άνοιξε τα δικά της χείλια και αμέσως απαίτησε για περισσότερα αλλά δεν μπορούσα να της τα προσφέρω... Ήξερα τις συνέπιες... εγώ ο ίδιος της επιζητούσα... αλλά μετά τα χθεσινά ήξερα ότι τώρα περισσότερο από ποτέ... θα έπρεπε να το σταματήσω εδώ... θα έπρεπε εγώ ο ίδιος να το πάρω απόφαση και να κάνω τον εγωισμό μου στην άκρη ώστε να αφήσω τα συναισθήματα της ελευθέρα και πάνω από όλα μακριά από μένα αλλά γαμώτο μου, μου ήταν τόσο δύσκολο... Την ήθελα σαν κολασμένος... την ήθελα ολοκληρωτικά... την ήθελα δική μου αλλά που να με πάρει δεν μου άξιζε και αυτό ήταν τόσο άδικο για εκείνην.
Απομακρύνοντας το πρόσωπο μου από το δικό της την κοίταξα για μια στιγμή και εκείνη μου ανταπέδωσε το βλέμμα με απορία... Είμαι σίγουρος ότι μέσα της έλεγε... “Μόνο τόσο λίγο;”... Της χαμογέλασα ζεστά και καθώς της χάιδεψα απαλά το μάγουλο για άλλη μια φορά... άφησα άλλο ένα τελευταίο φιλί πάνω στα χείλια της και βολεύοντας την καλύτερα μέσα στην αγκαλιά μου, παίρνοντας το τηλεκοντρόλ έβαλα την ταινία από την αρχή... Πιάνοντας το μπολ με το ποπ κορν το έβαλα μπροστά μας και τσιμπώντας ένα το έβαλα πάνω στα χείλια της και εκείνη το δέχτηκε και άρχισε να το μασουλάει χωρίς να λέει τίποτα.
«Γιατί τον Σκρουτζ συγκεκριμένα;» ρώτησα και εκείνη γέλασε σιγανά.
«Γιατί είσαστε ίδιοι»
«Ίδιοι;» ρώτησα δύσπιστα και κατένευσε.
«Η μόνη σας διαφορά είναι ότι εκείνος είναι τσιγκούνης και εσύ σπάταλος... σε όλα τα άλλα όμως δεν διαφέρετε» απάντησε απλά και γελώντας κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά καθώς έτριβα τα μάτια μου με μανία... «Ίσως τα πνεύματα των Χριστουγέννων να σου δώσουν κανένα μάθημα» συμπλήρωσε και έκανε το γέλιο μου πιο τρανταχτό.
«Δεν χρειάζομαι τα πνεύματα των Χριστουγέννων του Σκρουτζ για να μου δώσουν ένα μάθημα... γιατί έχω το προσωπικό μου πνεύμα ακριβώς δίπλα μου να μου δίνει καθημερινά μαθήματα» της είπα απόλυτα σοβαρός και γέρνοντας το κεφάλι της προς τα πίσω με κοίταξε με απορία... «Εσύ είσαι το πνεύμα μου... και σε ευχαριστώ που μου βάζεις που και που μυαλό» της είπα και έσμιξε τα φρύδια της με δυσπιστία... «Έλα να δούμε την ταινία» την παρότρυνα και μόλις την βόλεψα στην αγκαλιά μου εκείνη άφησε το κεφάλι της να ξεκουραστεί πάνω στο στερνό μου και χωρίς να είμαι ικανός να το χαλιναγωγήσω... χαϊδεύοντας απαλά την πλάτη της, άφησα ένα παρατεταμένο φιλί πάνω στην κορυφή του κεφαλιού της και μέχρι που η ταινία τελείωσε δεν ξανακουνηθήκαμε αλλά ούτε είπαμε και τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου