I'm in Love With An Angel "28. Σ’ αγαπώ"

Ο αγώνας ήταν η απόλυτη επιτυχία. Με μένα να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό και την ομάδα να πετάει, όπως ήταν φυσικό κερδίσαμε και μάλιστα με διαφορά. Φυσικά όλοι πανηγυρίζαμε αλλά πιο πολύ ο Τάιλερ που δεν έκρυψε με τίποτα την χαρά και την ικανοποίηση του.

Καθώς βγήκα από τα αποδυτήρια μαζί με τα παιδιά, άνοιξα το κινητό μου και βρήκα ένα μήνυμα από την Κλερ.

‘Σε περιμένουμε στο παρκινγκ’… έγραφε και δεν έβλεπα την ώρα να πάω κοντά της.

Καθώς τα παιδία παραμείνανε στην είσοδο για να πάρουν τα συγχαρητήρια από τους φίλους και τους θαυμαστές που τους περίμεναν εκεί, εγώ ξεγλίστρησα και πήγα κατευθείαν προς το παρκινγκ. Μόλις με είδε η Κλερ να πλησιάζω δεν κρατήθηκε και έτρεξε στην αγκαλιά μου. Την στιγμή που έδωσε ώθηση στο κορμί της τύλιξα τα χέρια μου γύρω από την μέση της και στριφογύρισα τα κορμιά μας ενώ τα χείλια μας αυτόματα ενώθηκαν.

«Ήσουν απίστευτος, καταπληκτικός, τέλειος…» τσίριζε εκστασιασμένη και με έκανε να ανέβω στην κορυφή. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω;

Καθώς η Σέλπι με τον Τότο μας πλησίασαν, την άφησα και πάλι να ακουμπήσει στα πόδια της ενώ χωρίς να την αφήνω από την αγκαλιά μου γυρίσαμε προς το μέρος τους.

«Συγχαρητήρια Κρις, ήσουν πραγματικά πολύ καλός» μου είπε η Σέλπι και της χαμογέλασα.

«Χαίρομαι που το απολαύσατε» της απάντησα θερμά και πρόσεξα ότι η Κλερ κοίταζε έντονα τον Τότο που απλά είχε μείνει να μας κοιτά με το απαθές του ύφος.

«Ήσουν καλός» είπε τελικά εκείνος μετά από αρκετή πίεση από την Κλερ και κούνησα το κεφάλι μου θετικά.

«Σε ευχαριστώ. Πραγματικά το εκτιμώ» του είπα ειλικρινά και κούνησε το κεφάλι του σοβαρός.

«Τι λέτε; Θα έρθετε μαζί μας να το γιορτάσουμε;» ρώτησα με ελπίδα και η Σέλπι με κοίταξε απολογητικά ενώ η Κλερ προσπαθούσε να πείσει τον αδελφό της με την ματιά της να μην αρνηθεί.

«Λυπάμαι αλλά πρέπει να σας αφήσω. Έχω να σηκωθώ πολύ νωρίς αύριο» είπε η Σέλπι κάπως ντροπαλά και ο Τότο δεν έχασε την ευκαιρία.

«Θα σε γυρίσω εγώ στην εστία» προθυμοποιήθηκε και η Κλερ δεν άντεξε άλλο.

«Τότο» τον μάλωσε αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος.

«Υποσχέθηκα να σε φέρω να δεις τον αγώνα» είπε δηλώνοντας τα όρια του.

«Δεν πειράζει…» είπα αμέσως για να την σταματήσω πριν αρχίσει να τον φέρνει σε δύσκολη θέση. «Ίσως μια άλλη φορά» πρότεινα προς το μέρος του αλλά εκείνος δεν αντέδρασε.

«Καλά να περάσεις μικρή και όπως είπαμε, μια μπύρα» της είπε αμέσως με το αυστηρό ύφος ενός πατέρα που μάλωνε το παιδί του.

«Δύο» αντέδρασε η Κλερ σαν πεισματάρικο παιδί και δεν κρατήθηκα.

«Έχεις φάει τίποτα;» την ρώτησα και με κοίταξε με το βλέμμα που έλεγε ‘Μην αρχίζεις πάλι’.

«Μισή σαλάτα και αυτή με το ζόρι» απάντησε αμέσως ο Τότο και πήρα και εγώ το αυστηρό μου ύφος.

«Τότε μία και αυτή με ρέγουλα» της έκανα ρητό και έφριξε.

«Τώρα κάνετε και κώμα μεταξύ σας;» είπε χωρίς πράγματι να το πιστεύει και η Σέλπι προσπάθησε με μεγάλο κόπο να μην γελάσει δυνατά.

 «Κλερ, ο σκοπός είναι να πάμε και να περάσουμε καλά όχι να καταλήξουμε σε καμία βρόμικη τουαλέτα με σένα να ξερνάς» την παρακάλεσα και παραδομένη σήκωσε τα χέρια της ψηλά.

«Εντάξει, εντάξει, θα πάρω μόνο μια» είπε αλλά το ύφος της δήλωνε ότι ήταν έτοιμη να κάνει σκανταλιά.

«Άστα αυτά που ξέρεις μικρή. Και θα πάρεις και θα πιεις μια» ο Τότο την προειδοποίησε.

«Αν δεν με εμπιστεύεσαι τότε να έρθεις για να με ελέγχεις» του χτύπησε ειρωνικά προκαλώντας τον και εκείνος την κοίταξε άγρια σμίγοντας τα μάτια μου.

«Θα το φροντίσω εγώ» είπα αμέσως για να τον απαλλάξω και ανασήκωσε το φρύδι μου εριστικά προς το μέρος μου. Η Σέλπι πραγματικά μετά από αυτό δεν άντεξε και λύθηκε στα γέλια

 «Μην γελάς» γκρίνιαξε η Κλερ παραπονιάρικα.

«Ω! Έχετε τόσο πλάκα» το συνέχισε εκείνη χωρίς να μπορεί να το κρατήσει.

«Φεύγατε;» ρώτησε η Κλερ από αντίδραση σταυρώνοντας τα χέρια της μπροστά στο στήθος με πείσμα.

«Θα τα πούμε αύριο» είπε απευθείας ο Τότο που δεν έβλεπε την ώρα να την κάνει από εδώ. «Να προσέχεις μικρή» είπε με νόημα και της έδωσε μια ψεύτικη μπουνιά στο μπράτσο της.

«Και εσύ να προσέχεις το κορίτσι μου» του είπε απειλητικά.

«Είναι φίλη σου» είπε με υπονοούμενο δηλώνοντας κατηγορηματικά δεν υπήρχε περίπτωση να ξεπεράσει κανένα όριο.

«Το καλό που σου θέλω να το θυμάσαι αυτό» το συνέχισε με την ίδια απειλή στα μάτια της και εκείνος ανασηκώνοντας τα φρύδια για λίγο σαν να της περνούσε ένα μήνυμα με τα μάτια του απλά της γύρισε την πλάτη και άρχισε να φεύγει.

«Καληνύχτα παιδία. Καλά να περάσετε» είπε γρήγορα η Σέλπι και αμέσως τον ακολούθησε.

«Υποσχέθηκε ότι θα προσπαθούσε» είπε με τέτοιο παράπονο απογοητευμένη που δεν είχε μείνει που δεν άντεξα και τυλίγοντας το χέρι μου γύρω από τους ώμους της, έτριψα το μπράτσο της παρηγορητικά ενώ της έδινα ένα απαλό φιλί πάνω στον κρόταφο της.

«Θέλει λίγο χρόνο να το χωνέψει» της είπα ήρεμα με χαμηλή φωνή και άφησε την ανάσα της να βγει από μέσα την βαριά ενώ κατένευσε.

Την στιγμή που αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς το αυτοκίνητο για μια στιγμή σταμάτησα και άρχισα να κοιτάω γύρω μου.

«Όχι γαμώτο» είπα σκασμένος και η Κλερ με κοίταξε παραξενευμένη.

«Τι έπαθες;» με ρώτησε χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι με έπιασε ξαφνικά.

«Είδες την μητέρα μου;» την ρώτησα με αγωνία. «Γαμώτο πάνω στην προσπάθεια μου να ξεγλιστρήσω από τις λυσσάρες ξέχασα τελείως να κοιτάξω αν ήταν πουθενά εκεί».

«Ήταν η μητέρα σου εδώ;» ρώτησε σοκαρισμένη.

«Δεν χάνει ποτέ παιχνίδι μου» της επιβεβαίωσα ενώ συνέχιζα να ψάχνω μήπως δω το αυτοκίνητο της πουθενά τριγύρω.

«Και γιατί δεν μου το είπες;» με ρώτησε ξανά ενώ τραβώντας μου το χέρι απαίτησε την προσοχή της.

«Γιατί σε είχα ικανή να μην έρθεις αν το μάθαινες» είπα αυτό που πραγματικά πίστευα και έγινε χειρότερα.

«Γαμώτο έπρεπε να μου το πεις» είπε ενώ βάζοντας το νύχι του αντίχειρα της πάνω στα δόντια της άρχισε και εκείνη να κοιτάει γύρω της τρομοκρατημένη.

«Γιατί έκανες κάτι που δεν έπρεπε;» την πείραξα εγώ πονηρεμένος πια ενώ την σκούντησα στον ώμο.

«Πάντα κάνω κάτι που δεν πρέπει όταν βλέπω ένα καλό αγώνα, ιδίως αν παίζει κάποιος που μου αρέσει πολύ» ξέσπασε χωρίς να σταματά να κοιτά γύρω της ενώ είχε κοκκινίσει ολόκληρη από ντροπή και άρχισα να γελάω χωρίς να μπορώ να το συγκρατήσω.

«Γαμώτο αυτό ήθελα πολύ να το δω. Μακάρι να το τράβηξε κάποιος με μια κάμερα» συνέχισα το πείραγμα μου και εκείνη βάζοντας τα χέρια της πάνω στο στερνό μου με έσπρωξε προς τα πίσω από αντίδραση.

«Δεν είναι αστείο» τσίριξε απελπισμένη και κουνώντας το κεφάλι μου αρνητικά συνέχισα να γελάω ανεξέλεγκτα πια. «Κριςςςς» διαμαρτυρήθηκε και καθώς το κινητό μου άρχισε να χτυπάει προσπαθώντας με κόπο να σταματήσω να γελάω το άνοιξα για να δω το μήνυμα που μου είχε έρθει.

«Η μητέρα μου» είπα και αναπήδησε.

«Που;» ρώτησε τελείως τρομοκρατημένη πια ενώ κοίταζε ξανά γύρω της.

«Στο κινητό» της απάντησα γελώντας πάλι ενώ της έδειχνα την οθόνη για να καταλάβει ότι δεν έκανα πλάκα και βάζοντας το χέρι της πάνω στο στέρνο της προσπάθησε να πάρει μια ανάσα.

«Θα σε σκοτώσω… μα τον θεό θα σε σκοτώσω» είπε ανασαίνοντας με δυσκολία και μασώντας τα χείλια μου προσπάθησα να διαβάσω το μήνυμα.

‘Αγόρι μου συγνώμη που έφυγα έτσι χωρίς να σε συγχαρώ αλλά είδα ότι ήσουν με παρέα και δεν ήθελα να σας διακόψω. Ήσουν εξαιρετικός, όπως πάντα άλλωστε, ίσως και λίγο περισσότερο σήμερα. Να μου φιλήσεις την Κλερ. Να ξέρεις, είναι φανατικιά θαυμάστρια σου… μάλλον η σωστή έκφραση είναι ότι είναι υπερβολικά πολύ φανατικιά θαυμάστρια σου. Ένα θα σου πω, κόντεψε να μπει στον αγώνα για να πάρει από πάνω σου αυτόν που σε είχε πλακώσει, αν δεν ήταν ένας περίεργος τύπος δίπλα της να την σταματήσει την είχα ικανή να το κάνει…’ διάβασα και άρχισα να δαγκώνω τα χείλια μου για να μην ξεσπάσω και πάλι σε τρανταχτά γέλια.

‘Καλά να περάσετε καρδιά μου. Θα τα πούμε μέσα στην εβδομάδα.’… συνέχισα να διαβάζω και η Κλερ δεν άντεξε άλλο.

«Τι; Τι γράφει;» ρώτησε με αγωνία η Κλερ και καθώς έβαλα το κινητό μου μέσα στην τσέπη μου την βούτηξα και άρχισα να την φιλάω με πάθος.

«Τι ήταν τώρα αυτό;» ρώτησε ξαφνιασμένη μόλις την άφησα να πάρει μια ανάσα.

«Η μητέρα μου μού είπε να σε φιλήσω» της απάντησα αθώα χωρίς να την αφήνω από την αγκαλιά μου και άνοιξε τα μάτια της και το στόμα της διάπλατα από την έκπληξη.

«Της το είπες» αναφώνησε χωρίς να είναι ικανή να πιστέψει ότι πράγματι το είχα κάνει.

«Δεν έχω μυστικά από την μητέρα μου» της το επιβεβαίωσα ανασηκώνοντας τους ώμους μου. «Τουλάχιστον όχι πια» συμπλήρωσα χωρίς να την κοιτάω.

«Της είπες και για μένα;» με ρώτησε με κομμένη την ανάσα και καρφώνοντας την ματιά μου μέσα στην δική της την κοίταξα απόλυτα σοβαρά.

«Όχι… αυτό δεν είναι κάτι δικό μου για να το μοιραστώ μαζί της» της απάντησα κατηγορηματικά και πήρε μια βαθιά ανάσα.

«Της είπες όμως για τις φοβίες σου» μάντεψε και τρίζοντας τα δόντια μου έκλεισα τα μάτια και κατένευσα.

«Και;» ρώτησε ανυπόμονα και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά χωρίς να είμαι ικανός να την κοιτάξω ακόμα στα μάτια.

«Τώρα θέλω περισσότερο να τον πιάσω στα χέρια μου και να το κάνω να πληρώσει για ότι της έκανε» εξέφρασα με τόση οργή που αυτόματα εκείνη με έκλεισε στην αγκαλιά της για να με παρηγορήσει.

«Ήταν χειρότερα από όσο τα περίμενες» διαπίστωσε με πόνο ενώ μου χάιδευε τα μαλλιά απαλά για να με κατευνάσει.

«Πολύ, πολύ πιο χειρότερα» της επιβεβαίωσα και παίρνοντας μια ανάσα σήκωσα το κεφάλι για να την κοιτάξω στα μάτια. «Αλλά δεν θέλω να το συζητήσω…» της είπα κατηγορηματικά και εκείνη κατένευσε με κατανόηση χωρίς να με πιέζει. «Δεν θέλω να μας χαλάσει την βραδιά» εξήγησα και μου χαμογέλασε γλυκά.

«Έλα» με παρότρυνε να την ακολουθήσω προς το αμάξι πιάνοντας με από το χέρι. «Σήμερα θα το κάψουμε» δήλωσε και χαμογέλασα στραβά με την καρδιά μου να χτυπά και πάλι με ζωντάνια.

Σε όλη την διαδρομή, για να μου φτιάξει το κέφι άρχισε αμέσως να αναλύει κάθε στιγμή του αγώνα. Θυμόταν κάθε λεπτομέρεια. Ήταν τόσο εκστασιασμένη, τόσο παθιασμένη που με έκανε να νιώσω σαν το πρώτο αστέρι του ράγκμπι. Χωρίς να μπορώ να το σταματήσω, κοίταξα αμέσως από τον μεσαίο καθρέφτη να δω αν έρχεται κανένα αυτοκίνητο πίσω μας, πάτησα απότομα φρένο, ανέβασα το χειρόφρενο και πατώντας το κουμπί για να απελευθερωθώ από την ζώνη ασφαλείας, όρμισα κατευθείαν επάνω της. Εκείνη τα είχε τελείως χαμένα, από την στάση του σώματος της φαινόταν ότι ήταν έτοιμη να με σταματήσει αλλά εγώ δεν την άφησα να το κάνει. Πιάνοντας την από τον αυχένα της την τράβηξα απότομα προς το μέρος μου και καθώς άρχισα να την φιλάω αχόρταγα, έβαλα το χέρι της που ήταν πιο κοντά μου να ακουμπήσει πάνω στον ερεθισμό μου που ήταν έτοιμος να εκραγεί.

Αφήνοντας μια κραυγή έκπληξης, μόλις κατάλαβε το πόσο με είχε αναστατώσει όλη αυτήν την ώρα αντέδρασε τόσο θερμά που βόγκηξα. Με το χέρι της να τρίβει τον ερεθισμό μου με δύναμη, έβαλε και το δικό της χέρι πίσω από τον αυχένα μου και βάθυνε τόσο πολύ το φιλί μας, με τόσο πάθος που κόντεψα να τελειώσω επιτόπου. Τα αυτοκίνητα πίσω μας, μας προσπερνούσαν κορνάροντας αλλά ούτε καν αυτό ήταν ικανό να με κάνει να σταματήσω τώρα. Γαμώτο την ήθελα τόσο πολύ.

«Πάμε στο σπίτι» την ικέτεψα χωρίς ανάσα και κατευθείαν σήκωσε το κεφάλι και με κοίταξε στα μάτια.

«Δεν υπάρχει περίπτωση» αναφώνησε. «Υποσχέθηκες ποτό και χορό» μου υπενθύμισε μουτρώνοντας σαν πεισματάρικο μικρό παιδί.

«Μπορούμε να το κάνουμε και αύριο αυτό αν θες» προσπάθησα να την μεταπείσω αλλά εκείνη δεν άλλαζε γνώμη με τίποτα.

«Εγώ θα πάω με ή χωρίς εσένα» δήλωσε κατηγορηματικά και ξεφύσησα παραδομένος πάνω στο πρόσωπο της.

«Εντάξει» κατέθεσα τα όπλα και καθώς γύρισα στην θέση μου ασφάλισα ξανά την ζώνη μου. «Ποτό και χορό» επανέλαβα και βάζοντας πρώτη, έλυσα το χειρόφρενο για να ξεκινήσω.  

Με την άκρη του ματιού μου την είδα αμέσως να κρυφογελά και έσμιξα τα φρύδια παραξενευμένος.

«Τι;» ρώτησα απαιτώντας να μου πει που είναι το αστείο και γελώντας πιο έντονα κούνησε το κεφάλι της αρνητικά σαν να μην το πίστευε.

«Έτσι όπως όρμησες νόμιζα ότι θα με έπαιρνες επιτόπου στην μέση του δρόμου» εξήγησε και μούγκρισα.

«Μην μου βάζεις ιδέες» την προειδοποίησα και πάλεψε πολύ σκληρά για να μην γελάσει δυνατά. «Ήθελες να σε πάρω επιτόπου» διαπίστωσα και έβαλε το χέρι της στο στόμα για να κόψει το γέλιο της ενώ τράνταζε το σώμα της.

«Είσαι… είσαι…» είπα με αγανάκτηση ενώ χτύπαγα το τιμόνι. Γαμώτο, τόσο τέλεια… συνέχισα από μέσα μου.

 

Όταν φτάσαμε στο στέκι που συχνάζαμε μετά από κάθε αγώνα έσβησα την μηχανή και την κοίταξα απειλητικά.

«Μην το κουνήσεις από εκεί» διέταξα και σήκωσε τα χέρια της στο ύψος των ώμων της με τις παλάμες προς τα έξω σαν να παραδινόταν.

Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο έτρεξα προς την πόρτα της και μόλις την άνοιξα της πρόσφερα το χέρι μου. Εκείνη χαχανίζοντας πάτησε τα πόδια της στην άσφαλτο και μόλις σηκώθηκε όρθια την ώθησα να κάνει ένα γύρω από τον εαυτό της σαν να χορεύαμε. Μόλις η πλάτης της ήταν γυρισμένη προς το στήθος μου, τύλιξα το χέρι μου γύρω από την κοιλιά της και την κόλλησα επάνω μου. Η κραυγούλα έκπληξης που έβγαλε με έκανε σχεδόν να γελάσω αλλά δεν το έκανα. Κολλώντας τα χείλια μου πάνω στο αυτί της αμέσως της ψιθύρισα.

«Δεν πρόκειται να την γλυτώσεις τόσο εύκολα. Έχω σκοπό να πιο πολύ λίγο για να έχω τον πλήρη έλεγχο ώστε να αναπληρώσω όλες τις ημέρες που χάσαμε εξαιτίας της ανόητης δίαιτας» την προειδοποίησα και αφήνοντας ένα αγκομαχητό έγειρε το κεφάλι της προς τα πίσω και με κοίταξε στα μάτια. Τα μάτια της γυάλιζαν από τόση χαρά και ευτυχία που η καρδιά μου κόντεψε να σπάσει. 

«Είναι τόσο δελεαστικό που σχεδόν με έχεις κάνει να αλλάξω γνώμη» μου μαρτύρησε και πριν καταφέρω να το σταματήσω βόγκηξα πάνω στα στόμα της ενώ αυτόματα της ρούφηξα τα ζουμερά της χείλια.

«Είμαστε ακόμα δίπλα στο αμάξι» της είπα με πονηρό ύφος και άρχισε να γελάει.

«Και σίγουρα οι φίλοι σου είναι ήδη κάπου εδώ γύρω» μου χτύπησε εκείνη και μούγκρισα.

«Δεν με ενδιαφέρει κανένας» αντέδρασα και μου χτύπησε την μύτη παιχνιδιάρικα.

«Υποσχέθηκες χορό και ποτό» επανέλαβε ξανά.

«Μόνο μέσα στην αγκαλιά μου» απαίτησα και καθώς μου χαμογέλασε γλυκά γύρισε προς το μέρος μου και τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου.

«Μόνο» ορκίστηκε και καθώς της έδωσα άλλο ένα βαθύ φιλί την κράτησα από την μέση της και την παρέσυρα προς την είσοδο.

Από την στιγμή που ήρθαν τα παιδιά εκείνη με κράταγε συνέχεια σε απόσταση. Όποτε καταλάβαινε ότι πήγαινα να την πάρω αγκαλιά έβρισκε μια αφορμή να ξεγλιστρήσει από τα χέρια μου, όσο για φιλί; Ούτε λόγος. Τουλάχιστον είχε κρατήσει την υπόσχεση της και όλοι της οι χοροί ήταν αποκλειστικά δικοί μου. Κάποια στιγμή, λαχανιασμένοι και διψασμένοι πια πήγαμε κοντά στην παρέα μου και εκεί που έπινα ένα ποτήρι νερό ξαφνικά ένιωσα κάποια να με αγκαλιάζει και να με φιλάει στον λαιμό χρησιμοποιώντας την γλώσσα της. Κατεβάζοντας το ποτήρι μου απότομα προσπαθώντας να μην φτύσω την γουλιά που είχα μέσα στο στόμα μου έκανα το κεφάλι μου απότομα στο πλάι και μόλις αντίκρισα το πρόσωπο της Σάντις ένιωσα να ανεβαίνει το αίμα μου στο κεφάλι.

«Δεν κατάφερα να σε συγχαρώ, φαίνεσαι τόσο απασχολημένος» μου χτύπησε με ένα τόσο σατανικό χαμόγελο που πραγματικά μου ήρθε να την χαστουκίσω. «Τι λες θα μου χαρίσεις αυτόν τον χορό ή πρέπει να ζητήσεις την άδεια από την ‘συγκάτοικου’ σου;» το συνέχισε ενώ φρόντισε να ακούσουν όλοι τα λόγια της, είμαι σίγουρος κυρίως η Κλερ.

Ήμουν τόσο σίγουρος ότι η Κλερ θα καταλάβαινε την κίνηση μου αυτή, ιδίως μετά από όσα της είχα πει για την Σάντι, που απλά δεν το σκέφτηκα καθόλου.

«Δεν χρειάζεσαι να ζητήσω τίποτα από κανέναν» της έκανα ρητό και καθώς έβαλα το χέρι μου γύρω από την μέση της άρχισα να την παρασέρνω μαζί μου.

Ήταν καιρός να τα πούμε ένα χεράκι εμείς οι δύο. Δεν θα ανεχόμουν λεπτό παραπάνω να επεμβαίνει στην ζωή μου, αλλά κυρίως στην σχέση μου με την Κλερ, ένα τσουλάκι σαν την Σάντι. Είπα με πείσμα μέσα μου και καθώς την τράβηξα προς την πίστα, γύρισα να κοιτάξω πίσω μου ώστε να δω αν όλα τα μάτια είναι στραμμένα επάνω μας με σκοπό να την τραβήξω στο πλάι και να της τα σούρω. Όταν είδα όμως την Κλερ να πηγαίνει προς την έξοδο με γρήγορο βήμα σπρώχνοντας με δύναμη όποιον έκανε το λάθος να βρεθεί εμπόδιο μπροστά της, φρέναρα.  

Γαμώτο, ακόμα και μετά από όσα της είχα πει δεν μου είχε εμπιστοσύνη; Ηλίθιε… ιδίως μετά από όσα της είπες τώρα ήταν που σίγουρα θα σκεφτόταν τα χειρότερα. Ηλίθιε, ηλίθιε, ηλίθιε… έβριζα μέσα μου και την στιγμή που έκανα την κίνηση να τρέξω πίσω της η άλλη προσπάθησε να με σταματήσει.

«Αν τρέξεις πίσω της θα τα ξεράσω όλα και όχι μόνο σε εκείνη αλλά σε όλους» με απείλησε και πριν προλάβω να συγκρατηθώ γύρισα και της έδωσα ένα τόσο δυνατό χαστούκι που γύρισε όλο το κεφάλι της από την άλλη.

«Αν τολμήσεις να ανοίξεις το στόμα σου δεν σου υπόσχομαι ότι θα είμαι τόσο ελαστικός την επόμενη φορά» την απείλησα με την σειρά μου αλλά έβλεπα στο βλέμμα της ότι τώρα ήταν που είχε πεισμώσει παραπάνω, όμως δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ άλλο μαζί της.

Έπρεπε να βρω την Κλερ, να προσπαθήσω να της εξηγήσω… Γαμώτο τι διάολο θα έλεγα τώρα; Δεν είχε σημασία. Σημασία είχε να την βρω. Είπα με πείσμα και μόλις βγήκα από το μπαράκι άρχισα να κοιτώ γύρω μου. Μια σκιά που πήγαινε προς τον κεντρικό δρόμο που πέρναγε δίπλα από το δασάκι που είχε λίγο πιο πάνω από το μπαρ μου τράβηξε την προσοχή και φωνάζοντας το όνομα της άρχισα να τρέχω με όλη την δύναμη της ψυχής μου.

«Κλερ» φώναξα και την στιγμή που την έφτασα την έπιασα από το μπράτσο με σκοπό να την σταματήσω αλλά η μπουνιά που μου έριξε πάνω στο κόκαλο λίγο πιο κάτω από το μάτι με έκανε να φρενάρω.

Γαμώτο είχε πολύ βαρύ χέρι… πάρα πολύ βαρύ χέρι και ήταν μόνο το αριστερό της. Διάολε με το δεξί πόσο πιο δυνατή θα ήταν η γροθιά της. Μάλλον δεν ήθελα να ξέρω.

Την στιγμή που άφησα μια κραυγή από το ξάφνιασμα καθώς όλο μου το πρόσωπο έστρεφε από την άλλη την άκουσα να αναφωνεί σοκαρισμένη. Πιάνοντας το μάγουλο μου που με πόναγε όσο δεν πήγαινε, σήκωσα την ματιά μου προς το μέρος της και την είδα να έχει το στόμα της σφραγισμένο και με τα δύο της χέρια ενώ με κοίταζε τόσο μετανιωμένη που δεν ήξερα τι να σκεφτώ.

«Συγνώμη, συγνώμη, συγνώμη…» έλεγε ενώ τα μάτια της αυτόματα άρχισα να τρέχουν ποτάμι καθώς άπλωσε το χέρι της διστακτικά σαν να ήθελε να πιάσει το σημείο που με είχε χτυπήσει χωρίς όμως να τολμά να έρθει κοντά μου. «Ήμουν τόσο θολωμένη…» προσπάθησε να εξηγήσει με την φωνή της να πνίγεται μέσα της. «Δεν σε άκουσα… δηλαδή σε άκουσα αλλά δεν κατάλαβα ότι είσαι εσύ» είπε γρήγορα ενώ στην κυριολεξία έτρεμε ολόκληρη από το σοκ.

«Ποιος νόμιζες ότι ήμουν;» ρώτησα αυτόματα με το μυαλό μου να κάνει χιλιάδες σενάρια.

 «Ο ηλίθιος ο Πολ, νόμιζε ότι χρειαζόμουν παρηγοριά και έκανε την κίνηση του» ξέσπασε και πήρα μια ανάσα χωρίς να ξέρω αν έπρεπε να μείνω ή να γυρίσω πίσω και να του δώσω ένα μάθημα.

«Δεν ήθελα να τα χαλάσω όλα…» απολογήθηκε. «Γι’ αυτό και  έφυγα πριν ξεφύγουν τα πράγματα» η φωνή της πια έτρεμε τόσο πολύ που τα λόγια της έβγαιναν διακεκομμένα.

Χωρίς να το σκεφτώ καθόλου, δεν άντεξα άλλο και την έκλεισα στην αγκαλιά μου. Εκείνη σφίγγοντας με επάνω της άρχισε να ξεσπά σε κλάματα ενώ δεν σταμάταγε να μου ζητάει συγνώμη.

«Σσσς, μωρό μου» την ικέτεψα. «Εν μέρει μου άξιζε» της είπα αυτό που αισθανόμουνα. «Δεν έπρεπε να σε αφήσω μόνη» εκείνη άρχισε να κουνάει με πείσμα το κεφάλι της αρνητικά.

«Το ξέρω ότι το έκανες για να τους ρίξεις στάχτη στα μάτια» είπε αμέσως και μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.

«Όχι γαμώτο, δεν ήθελα να ρίξω στάχτη στα μάτια κανενός» ξέσπασα αγανακτισμένα. «Ήθελα μόνο να την πάρω από εκεί και να την πάω παραπέρα για να την κάνω να το βουλώσει επιτέλους. Δεν μπορούσα άλλο να την αφήνω να παίζει μαζί μου» εξήγησα και σήκωσε το κεφάλι να με κοιτάξει.

Τα δάκρυα της δεν έλεγαν να κοπάσουν και χωρίς να αντέχω να την βλέπω άλλο έτσι σήκωσα το χέρι μου και προσπάθησα να τα απομακρύνω από τα μάγουλα της.

«Τι μπορεί πια να πει;» ρώτησε εύλογα και αναστέναξα.

«Πίστεψε με, η πουτάνα με κρατάει καλά στο χέρι» παραδέχτηκα με άχτι και η περιέργεια της έγινε μεγαλύτερη.

«Με τι;» απαίτησε να μάθει και χαμήλωσα την ματιά μου. Δεν άντεχα να την κοιτώ.

«Έτσι κι αλλιώς αν δεν το πω τώρα σίγουρα θα το μάθεις από εκείνη πολύ σύντομα» μουρμούρισα κάτω από την ανάσα μου.

«Να μάθω τι Κρις;» σήκωσα την ματιά μου και την κοίταξα βαθιά στα μάτια. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει.

«Γαμώτο δεν ήθελα να το μάθεις έτσι;» απολογήθηκα ενώ στο πρόσωπο μου εκφραζόταν όλη η απελπισία που ένιωθα μέσα μου.

«Να μάθω τι Κρις;» επανέλαβε πιο επιτακτικά και κατάπια σπασμωδικά.

«Ότι σ’ αγαπώ» είπα μια και έξω και κράτησα την ανάσα μου για να δω τις αντιδράσεις της.

«Τι;» ρώτησε σχεδόν άηχα ενώ τα μάτια της έγινα πελώρια από την έκπληξη.

«Σ’ αγαπώ Κλερ» επανέλαβα χωρίς ανάσα. «Σ’ αγαπώ από την πρώτη στιγμή που με άφησες να σε αγγίξω εκείνο το βράδυ που σε έκανα δική μου στο δωμάτιο σου» συνέχισα και η ανάσα της κόπηκε στην μέση.

 «Δεν μπορούσα να πάω μαζί της γιατί ήσουν όλη την ώρα μαζί μου, σε κάθε μου σκέψη σε κάθε τι που έκανα και με εκνεύριζε που ήταν εκείνη στην αγκαλιά μου και όχι εσύ. Με γέμιζε οργή ότι ακουμπούσα εκείνη και όχι εσένα… Γιατί ήθελα μόνο εσένα, καμία άλλη» παραδέχτηκα και με κοίταξε μπερδεμένη.

«Μα…» είπε χωρίς ανάσα και καταλαβαίνοντας τι πήγε να πει έκλεισα τα μάτια και κούνησα το κεφάλι αρνητικά από τις τύψεις για όσα είχα πει.

«Ήμουν ηλίθιος Κλερ, πολύ ηλίθιος… προσπάθησα να το πολεμήσω, προσπάθησα να το σταματήσω αλλά κάθε φορά που μου δινόσουν σε αγαπούσα όλο και πιο πολύ και καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα πια γι’ αυτό απλά αφέθηκα» παραδέχτηκα ανοίγοντας τα μάτια μου ξανά ενώ την κοίταξα εκφράζοντας όλο τον πόνο που ένιωθα μέσα μου και εκείνη άρχισε να κουνάει το κεφάλι της αρνητικά χωρίς να είναι ικανή να το πιστέψει καθώς το σώμα της έκανε αμυντικά πιο πίσω.

«Όχι γαμώτο…» φώναξα. «Μην το κάνεις αυτό» την ικέτεψα ενώ την έπιασα και με τα δύο μου χέρια από τους ώμους και την συγκράτησα κοντά μου χωρίς να αφήνω την ματιά μου από την δική της. «Μην κάνεις πίσω τώρα» ικέτεψα όσο μπορούσα ακόμα να παραμείνω ψύχραιμος.

«Σου το ορκίζομαι ότι δεν πρόκειται να πάρω τίποτα πίσω, δεν θα αλλάξει τίποτα μεταξύ μας, θα προσπαθήσουμε από την αρχή, θα το πάμε σιγά, σιγά, όσο πιο σιγά θες εσύ και αν νιώθεις ότι είναι πολύ για σένα σου το ορκίζομαι ότι δεν θα το πω ποτέ ξανά… μόνο μην κάνεις πίσω τώρα, σε ικετεύω, μην το κάνεις» έκανα άλλη μια απελπισμένη προσπάθεια και εκείνη έμεινε να με κοιτά ανασαίνοντας γρήγορα χωρίς να ξέρει τι να πει.

«Θα κάνω τα πάντα για να μην σε χάσω» της ορκίστηκα και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα έβαλε το χέρι της πάνω στο στήθος μου ενώ καταπίνοντας με δυσκολία έσμιξε τα φρύδια της με τόσο πόνο που με συνέτριψε.

«Κρις» κατάφερε να πει μόνο με μεγάλο κόπο και πριν προλάβει να πει οτιδήποτε άλλο μια δυνατή κραυγή που ακούστηκε από μέσα από το δασάκι κάπου κοντά μας την έκανε να παγώσει.

Γυρίζοντας τις ματιές μας ταυτόχρονα προς το σημείο που ακούστηκε η κραυγή μείναμε ακαριαία ακίνητοι. Οι κραυγές δεν σταμάταγαν αλλά μετά την πρώτη οι υπόλοιπες έβγαιναν πνιγμένες σαν κάποιος να έκλεινε το στόμα της κοπέλας που τσίριζε ασταμάτητα πια. Η Κλερ γύρισε την ματιά της προς το μέρος μου για μια μόνο στιγμή. Δεν χρειαζόταν να πει τίποτα γιατί ήξερα πολύ καλά τι σκεφτόταν, το ίδιο που σκεφτόμουν και εγώ έτσι, χωρίς να λογαριάσω τίποτα, κράτησα το χέρι της και μαζί ταυτόχρονα αρχίσαμε να τρέχουμε.

Μόλις βρεθήκαμε σε ένα μικρό άνοιγμα και αντικρίσαμε τον Σταν να είναι πάνω από ένα κορίτσι που χτυπιόταν προσπαθώντας να τον ξεκολλήσει από πάνω της ενώ πάλευε να ελευθερώσει τα χείλια της για να καταφέρει να φωνάξει, η Κλερ δεν το σκέφτηκε καθόλου. Τραβώντας το χέρι της απότομα από το δικό μου, όρμισε καταπάνω του. Δίνοντας πρώτα μια κλωτσιά στο πλάι του σώματος του που με έκανε να απορώ πως κατάφερε να μην χτυπήσει και την κοπέλα μαζί, μόλις ο Σταν άφησε την κοπέλα από τα χέρια του, τον βούτηξε από την μπλούζα. Τραβώντας τον μακριά της τον άδειασε πάνω στο χώμα και άρχισε να τον κλωτσάει ανάμεσα στα πόδια. Μόλις ο Σταν τα έκλεισε πλαγιάζοντας το σώμα του ενώ σφάδαζε από τους πόνους εκείνη συνέχισε να τον κλωτσάει στην πλάτη με περισσότερη ορμή.

Είχα μείνει πραγματικά παγωμένος να την κοιτώ. Ήξερε ότι έπρεπε να την σταματήσω αλλά δεν είχα την παραμικρή ιδέα το πώς. Φαινόταν πραγματικά τόσο εκτός εαυτού που δεν ήμουν σίγουρος ότι θα καταλάβαινε ότι ήμουν εγώ αυτός που θα προσπαθούσε να την σταματήσει.

«Κλερ» φώναξα και καθώς έτρεξα κοντά της εκείνη γύρισε αυτόματα προς το μέρος μου με τέτοια αγριότητα στο πρόσωπο της που μου έκοψε την ανάσα.

«Το κορίτσι» είπα γρήγορα πιάνοντας τα χέρια της στον αέρα πριν με χτυπήσουν, απορώντας με τον εαυτό μου που βρήκα την ψυχραιμία να σκεφτώ τόσο αστραπιαία.

«Σεν θα αντέξει να την αγγίξω εγώ, όχι μετά από αυτό» συνέχισα πιο γρήγορα ακόμα χωρίς ανάσα και καθώς η ματιά της γύρισε προς την κοπέλα που σπάραζε ακόμα έκοψε την ανάσα της στην μέση.

«Σε χρειάζεται» είπα πιο μαλακά και αυτόματα γύρισε την ματιά της προς τον Σταν.

«Άσ’ τον σε μένα» της είπα και καθώς πήρε μια βεβιασμένη ανάσα κατένευσε σπασμωδικά ενώ τραβώντας τα χέρια της από τα δικά μου έτρεξε προς το μέρος της.

Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα για να ηρεμίσω πήγα προς τον Σταν και μόλις με είδε προσπάθησε να κάνει το σώμα του πιο πίσω.

«Αν τολμήσεις να κουνηθείς από εκεί μαλακισμένο σου το ορκίζομαι ότι θα τελειώσω ότι άρχισε» τον απείλησα χωρίς έλεος και καταλαβαίνοντας ότι δεν υπήρχε τρόπος να γλυτώσει από την οργή μου έμεινε ακίνητος βογκώντας ανεξέλεγκτα από τους πόνους.

Με το χέρι στα μαλλιά έμεινα για μια στιγμή αναποφάσιστος. Δεν μπορούσα να τον αφήσω να την γλυτώσει και αυτήν την φορά αλλά τι έπρεπε να κάνω;

«Κρις» φώναξε η Κλερ επιτακτικά και γύρισα αυτόματα το κεφάλι μου προς το μέρος της. «Αιμορραγεί» είπε τρομοκρατημένη και μόλις η ματιά μου έπεσε στα πόδια της κοπέλας που ήταν μέσα στο αίμα δεν το σκέφτηκα περισσότερο.

Πιάνοντας το κινητό μου από την τσέπη βρήκα κατευθείαν το τηλέφωνο του Κλαρις και τον κάλεσα. Ήθελα να υπάρχουν μάρτυρες σε αυτό, όσοι πιο πολλοί τόσο πιο καλά. 

«Έλα ρε μαλάκα τι έγινε;» με ρώτησε εκείνος αμέσως έτοιμος να μου κάνει καζούρα αλλά τον έκοψα με την μια.

«Μάζεψε τους άλλους και ελάτε γρήγορα στο δασάκι που είναι πιο πάνω από το μπαρ» του ζήτησα επιτακτικά και αυτόματα ο Κλάρις φρέναρε.

«Ωχ. Τι έγινε;» ρώτησε με αγωνία καταλαβαίνοντας από τον τόνο της φωνής μου ότι τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα.

«Ο Σταν, έκανα χοντρή μαλακία πάλι» τον ενημέρωσα και ξεφύσησε.

«Πόσο χοντρή;» είπε πονηρεμένος.

«Πιο χοντρή δεν γίνεται… Ελάτε τώρα» απαίτησα ξανά και καθώς έκλεισα την γραμμή γύρισα προς την Κλερ.

«Θα καλέσω την αστυνομία» της δήλωσα και η κοπέλα τρομοκρατήθηκε περισσότερο.

«Όχι, όχι… οι γονείς μου θα με σκοτώσουν» φώναζε ενώ προσπάθησε να σηκωθεί με χίλια ζόρια.

«Δεν θα σου κάνουν τίποτα, θα το φροντίσω εγώ αυτό» την διαβεβαίωσε η Κλερ και αμέσως η κοπέλα την κοίταξε με τα θολά της μάτια ενώ η ανάσα της πνιγότανε μέσα της.

«Δεν μπορείς να τον αφήσεις να την γλυτώσει. Όχι τόσο εύκολα» συνέχισε με πείσμα και η κοπέλα δεν είχε ιδέα τι να κάνει.

«Δεν είσαι η πρώτη που της το κάνει αυτό, αν το ανακοινώσουμε θα έρθουν και άλλες να σε υπερασπιστούν» συνέχισε πιο πειστικά και τρέμοντας ολόκληρη, η κοπέλα έμεινε για λίγο να την κοιτά αναποφάσιστα.

«Το έκανε και σε σένα;» ρώτησε πνιγμένα και η Κλερ κλείνοντας τα μάτια της άφησε την ανάσα της να βγει βαριά από μέσα της.

«Προσπάθησε αλλά εγώ ήμουν πιο τυχερή» είπε τελικά και γύρισε την ματιά της προς το μέρος μου. «Πολύ πιο τυχερή» πρόσθεσε με τα μάτια της να δακρύζουν και της ανταπέδωσα το βλέμμα παρηγορητικά, μιας και ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω αφού ένιωθα ότι δεν μπορούσα να πλησιάσω, τουλάχιστον όχι ακόμα.