I'm in Love With An Angel "18. Τα θέλω όλα"

«Τι έκανε;» άκουσα την εξοργισμένη φωνή του Τότο καθώς εκείνη άνοιξε την πόρτα και άρχισα να πηγαίνω προς το σαλόνι.

Δεν με ένοιαζε που ήταν έξαλλος. Ήρθε η ώρα να μπουν κάποια πράγματα στην θέση τους.

«Τίποτα δεν έκανε εκείνος…» φώναξε πίσω η Κλερ και μόλις έφτασα κοντά τους την είδα να τον κρατάει από την μπλούζα εμποδίζοντας τον να μπει μέσα. «Εγώ έκανα…» συνέχισε και ο Τότο την κοίταξε ξαφνιασμένος. «Του είπα τα πάντα, τώρα τα ξέρει όλα και καταλαβαίνει Τότο, καταλαβαίνει» του είπε και την κοίταξε μπερδεμένος.

«Τι προσπαθείς να μου πεις;» την ρώτησε ζαρώνοντας τα μάτια.

«Θα μείνω» είπε και η καρδιά μου άρχισε και πάλι να χτυπά.

«Για πόσο αυτήν την φορά; Για μια μέρα, μια βδομάδα, μέχρι εκείνος να σε βαρεθεί και να σε πετάξει έξω;» την ρώτησε εκνευρισμένος. «Γιατί θα σε βαρεθεί Έϊντζελ να είσαι σίγουρη γι’ αυτό και όταν το κάνει μην μου πεις μετά ότι δεν σε προειδοποίησα. Όταν το κάνει μην έρθεις καν να με βρεις κλαίγοντας γιατί δεν θα είμαι εκεί… όχι πια» τα λόγια του την έκανα κομμάτια αλλά δεν το έβαζε κάτω.

«Τότο σε παρακαλώ…» του φώναξε μόλις εκείνος της γύρισε την πλάτη και άρχισε να τρέχει. «Τότο» συνέχιζε να φωνάζει ενώ έτρεχε πίσω του αλλά εκείνος δεν σταμάταγε.

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο του, πάτησε το γκάζι και δεν κοίταξε ξανά πίσω του. Η Κλερ βλέποντας τον να φεύγει έμεινε στο γρασίδι και τον κοίταζε χωρίς να είναι ικανή να κάνει τίποτα. Δεν μπορούσα να την βλέπω τόσο πληγωμένη. Ήξερα ότι ο Τότο δεν το εννοούσε και σίγουρα το ήξερε και εκείνη όμως ακόμα και αυτό δεν ήταν αρκετό να την κάνει να ξεκολλήσει από εκεί.

«Δεν το εννοούσε» της ψιθύρισα στο αυτί καθώς έφτασα πίσω της και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα κούνησε το κεφάλι της θετικά ενώ γύριζε να με κοιτάξει. «Τότε γιατί είσαι τόσο συντετριμμένη;» δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ.

«Χθες το βράδυ κράτησε όλα τα λεφτά από τα κέρδη για να μην το σκάσω και όσα λεφτά είχα μαζέψει, τα κατέθεσα για τα δίδακτρα» είπε ενώ πάλευε με μεγάλη δυσκολία να παραμείνει ψύχραιμη πριν καταρρεύσει.

«Δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα…» είπα ειλικρινά και έσμιξε τα φρύδια της με απορία. «Δεν έχεις σπίτι να μείνεις ή μήπως τα ντουλάπια μου είναι άδεια από τρόφιμα;».

«Κρις, δεν μπορώ να το κάνω αυτό» είπε αυτόματα και με έβγαλε από τα ρούχα μου.

«Τι σόι φίλος θα ήμουν αν δεν σου σταθώ στα δύσκολα;» την ρώτησα και κατάπιε με δυσκολία. Δεν περίμενε αυτήν την απάντηση από μένα; «Αν ήμουν εγώ στην θέση σου θα με παράταγες;» την ρώτησα ξανά και αφήνοντας την ανάσα της να βγει από μέσα της βαριά απέφυγε την ματιά μου. Το έβλεπα ότι ένιωθε άβολα αλλά δεν θα τα παράταγα τώρα.

«Έλα» την προέτρεψα και καθώς την έπιασα από το χέρι την παρέσυρα μαζί μου ξανά μέσα στο σπίτι.

Όταν έκλεισα την πόρτα πίσω μου, συνέχισα να την παρασέρνω μαζί μου και δεν σταμάτησα μέχρι που έφτασα στο δωμάτιο μου. Καθώς την έφερα ακριβώς μπροστά μου την κοίταξα σοβαρός στα μάτια.

«Μου έχεις εμπιστοσύνη;» την ρώτησα και εκείνη χωρίς να το σκεφτεί ένευσε αμέσως θετικά.

Χωρίς να την ρωτήσω ή να της πω τις προθέσεις μου, έβαλα τα χέρια μου πάνω στην μπλούζα της και μόλις την έβγαλα από πάνω της, συνέχισα με το παντελόνι της. Βγάζοντας και τα παπούτσια και τις κάλτσες της, χωρίς να πειράζω τα εσώρουχα της, άρπαξα ένα μπλουζάκι μου και ένα μποξεράκι από την ντουλάπα και άρχισα πάλι να την ντύνω. Το βλέμμα της δήλωνε την περιέργεια της. Ακόμα δεν μπορούσε να καταλάβει τις προθέσεις μου αλλά και εγώ δεν της το έκανα πιο εύκολο. Καθώς έβγαλα από πάνω μου και τα δικά μου ρούχα και έμεινα με το μποξεράκι μου, την πήρα ξανά από το χέρι και την πήγα προς το κρεβάτι. Αφού ξάπλωσα πρώτος την τράβηξα κοντά μου και μόλις ξάπλωσε και εκείνη, ακουμπώντας το στήθος μου πάνω στην πλάτη της την έκλεισα στην αγκαλιά μου.

«Κλείσε τα μάτια σου» ψιθύρισα στο αυτί της και μόλις εκείνη πήρε μια βαθιά τρεμάμενη ανάσα και χαλάρωσε συνέχισα. «Σκέψου ότι είσαι μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Φοράς εκείνη την ρόμπα και από την θέση του προέδρου, κοιτάς εκείνον. Είναι στο έλεος σου, κρέμεται από τα χείλια σου και εσύ τους λες την ετυμηγορία του. Ισόβια χωρίς δικαίωμα αναστολής...» μουρμούρισα και πήρε άλλη μια τρεμάμενη ανάσα. «Σηκώνεις το σφυρί και το κοπανάς. Η υπόθεση έκλεισε. Γεμάτη ικανοποίηση, σηκώνεσαι με αέρα νικήτριας και φεύγεις. Παίρνεις το αμάξι σου και γυρνάς στο μοναδικό μέρος που σε κάνει να νιώθεις πλήρης, ασφαλής, απόλυτα ευτυχισμένη. Είναι το σπίτι σου… το δικό σου σπίτι που έχεις φτιάξει με τόσο αγάπη κομμάτι, κομμάτι. Ανοίγεις την πόρτα και είναι όλα στην θέση τους, εκεί ακριβώς όπου τα έχεις αφήσει και το κοιτάς. Κοιτάς κάθε έπιπλο, κάθε μπιμπελό ξεχωριστά και ξέρεις ότι άξιζε οποιαδήποτε θυσία για να το χτίσεις τούβλο, τούβλο από την αρχή, με τα δικά σου χέρια, με τον δικό σου ιδρώτα. Και το ξέρει και εκείνος…» συνέχισα και η ανάσα της κόπηκε στην μέση. «Σε κοιτάει από μια γωνιά και αισθάνεται ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο απλά και μόνο γιατί σε έχει… νιώθει ότι ποτέ δεν θα καταφέρει να πάρει τα μάτια του από πάνω σου, γιατί για εκείνον είσαι πράγματι το τυχερό του αστέρι, γιατί για εκείνον πάντα στο πρόσωπο σου θα βλέπει έναν άγγελο… τον δικό του προσωπικό άγγελο» κατέληξα και χωρίς να αντέχει άλλο αναδεύτηκε στην αγκαλιά μου και καθώς γύρισε προς το μέρος μου τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον αυχένα μου και με κοίταξε στα μάτια.

«Τι σκέφτεται;» ψιθύρισε και αναστέναξα.

Σηκώνοντας το χέρι μου, πέρασα τα ακροδάχτυλα μου από τον κρόταφο της προς τα κάτω και απομακρύνοντας την τούφα που είχε πέσει μέσα στα μάτια της την κοίταξα βαθιά μέσα στα μάτια της.

«Είναι υπερήφανος για σένα» είπα με πάθος εννοώντας το. «Τόσο υπερήφανος» επανέλαβα παλεύοντας πολύ σκληρά να μην αφήσω τα συναισθήματα μου να με παρασύρουν γιατί αν το έκανα τότε σίγουρα δεν θα μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου που απειλούσαν να με προδώσουν.

Κοιτώντας με μέσα στα μάτια, άφησε έναν αναστεναγμό και με τα χείλια της να τρεμοπαίζουν ένα θλιμμένο χαμόγελο γεμάτο συγκίνηση, σήκωσε και το δικό της χέρι και άρχισε να ψηλαφίζει το πρόσωπο μου λες και προσπαθούσε να το απομνημονεύσει με την αφή της. Δεν κουνήθηκα, συνεχίζοντας να την κοιτώ μέσα στα μάτια την άφηνα να πάρει ότι ήθελε από μένα χωρίς να ζητώ ανταλλάγματα. Αυτή ήταν η δική της στιγμή και ήθελα όσο τίποτα να την απολαύσει, όμως, μόλις άγγιξε τα χείλια μου δεν κατάφερα να συγκρατηθώ. Από την ματιά της που ήταν καρφωμένη ακριβώς πάνω στα χείλια μου καταλάβαινα ότι ήθελε όσο τίποτα να με φιλήσει και αν και το ήθελα όσο τίποτα να το κάνει ωστόσο δεν μπορούσα να της το δώσω. Όχι έτσι. Πιάνοντας το χέρι της την σταμάτησα και αυτόματα σήκωσε την ματιά της για να με κοιτάξει. Τυλίγοντας τα δάχτυλα μου γύρω από τον καρπό της έφερα το χέρι της πιο κοντά στα χείλια μου και το φίλησα τρυφερά. Η περιέργεια της αυτόματα έγινε μεγαλύτερή.

«Είναι το πρώτο σου φιλί» εξήγησα και έσμιξε τα φρύδια της χωρίς να καταλαβαίνει που το πήγαινα. «Δεν θέλω να το πάρω αν δεν το αξίζω» της δήλωσα και ανάσα της πνίγηκε μέσα της αλλά δεν έκανε πίσω και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή.

Όταν το πρόσωπο της πλησίασε το δικό μου ένιωσα την ανάσα μου να χάνεται. Τόση αγωνία για ένα φιλί δεν είχα νιώσει ούτε καν στο πρώτο μου φιλί γιατί πολύ απλά αυτό το φιλί ήταν διαφορετικό. Δεν ήταν ένα απλό φιλί ήταν πολλά παραπάνω, όχι μόνο για εκείνη αλλά και για μένα. Δεν είχα φιλήσει ποτέ ξανά κάποια που να αγαπώ, όχι όπως αγαπούσα εκείνη και δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Αν μέσα από το φιλί μου καταλάβαινε; Αν καταλάβαινε τα δικά μου αισθήματα και τρόμαζε; Αν αυτό το φιλί την έκανε να τρέξει μακριά μου ή ακόμα χειρότερα αν έμενε και την πλήγωνα; Όχι δεν θα το άντεχα αυτό.

Μόλις τα χείλια της ενώθηκαν με τα δικά μου δεν κατάφερα να σταματήσω τον αναστεναγμό μου. Το ήθελα τόσο πολύ που ακόμα και όλη την δύναμη της ψυχής μου να έβαζα δεν θα κατάφερνα ποτέ να σταματήσω τον εαυτό μου. Τα μεταξένια της χείλη τρίβονταν πάνω στα δικά μου λίγο αδέξια και αντί αυτό να με κάνει να γελάσω με έκανε να νιώσω τόσο όμορφα. Με έκανε να νιώσω ξανά σαν παιδί. Ένα παιδί που ανακάλυπτε το νόημα της ζωής, τον ίδιο τον έρωτα και καρδιά μου δεν το άντεξε άλλο αυτό. Συγκρατώντας την από τον αυχένα της έγειρα το κεφάλι μου στο πλάι και ανοίγοντας τα χείλια μου ρούφηξα με πάθος το κάτω της χείλος. Το βογκητό της μου πήρε το μυαλό, με έκανε να θέλω να το νιώσω περισσότερο και χωρίς να μπορώ να σταματήσω τον εαυτό μου έγινα πιο ορμητικός. Αγκομαχώντας την έσφιξα επάνω μου και συνέχισα να πιπιλίζω τα τρυφερά της χείλια μέχρι που εκείνα άνοιξαν και με έστειλαν στον παράδεισο. Η γεύση της αυτόματα με έκανε να ανατριχιάσω ολόκληρος και πριν καταφέρω να το συγκρατήσω βόγκηξα μέσα στο στόμα της. Τα χέρια της αυτόματα με έφεραν πιο κοντά της. Τα δάχτυλα της μέσα στα μαλλιά μου έκανα μασάζ στο κρανίο μου μουδιάζοντας το μυαλό μου, την λογική μου. Αν συνέχιζε έτσι δεν θα κατάφερνα να σταματήσω. Σίγουρα θα την έπαιρνα επιτόπου.

«Κλερ…» προειδοποίησα ασθμαίνοντας δηλώνοντας τα όρια μου αλλά εκείνη δεν με άφησε να κάνω πίσω.

«Κάνε μου έρωτα Κρις» παρακάλεσε και κόντεψα να ουρλιάξω. «Σε παρακαλώ» συνέχισε με την ανάσα της να πνίγεται μέσα της. «Έχω τόσο ανάγκη να σε νιώσω μέσα μου» παραδέχτηκε και δεν είχα ιδέα τι να κάνω.

«Κλερ… δεν θέλω να σε εκμεταλλευτώ» της είπα αυτό που πραγματικά πίστευα.

«Μα δεν με εκμεταλλεύεσαι εσύ ηλίθιε…» είπε με αγανάκτηση και αφήνοντας την ανάσα της να βγει από μέσα της βαριά με κοίταξε μέσα στα μάτια. «Εγώ είμαι αυτή που σε εκμεταλλεύεται» παραδέχτηκε κάτω από τον αναστεναγμό της και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά χωρίς να είμαι ικανός να πιστέψω αυτό που άκουγα.

«Απλά πες μου τι θες να κάνω» είπα τελικά και εκείνη αυτόματα έσμιξε τα χείλια μας ξανά.

Με το πόδι της να ανεβαίνει πάνω στον γοφό μου, με έφερε ξανά κοντά της και μόλις βόγκηξα άφησε τα χείλια μου για να πάρει μια ανάσα. Κλέβοντας την ευκαιρία συνέχισα να την φιλώ πάνω στο σαγόνι, τον λαιμό της και εκείνη ανατρίχιασε ολόκληρη.

«Κάνε ότι θες» την άκουσα να λέει και μούγκρισα.

«Δεν έπρεπε να το πεις αυτό» την προειδοποίησα αλλά εκείνη δεν έκανε πίσω. «Πραγματικά δεν έπρεπε να το πεις αυτό» επανέλαβα και πριν εκείνη αρχίσει τις ερωτήσεις, άρχισαν ρουφάω τα χείλια της ενώ την πλάγιαζα ώστε να την βάλω από κάτω μου.

Ακουμπώντας το πρησμένο μου μέλος πάνω στην ήβη της άρχισα να κουνιέμαι για να το χαλαρώσω πριν το αφήσω να μου πάρει το μυαλό ενώ δεν σταμάταγα στιγμή να την φιλώ με τόσο πάθος που εκείνη έχασε την ανάσα της. Και οι δύο χρειαζόμασταν απελπισμένα να ανανεώσουμε τα πνευμόνια μας αλλά ούτε καν αυτό δεν ήταν ικανό να μας σταματήσει. Το είχαμε και οι δύο τόσο ανάγκη αυτό το φιλί που όλες οι υπόλοιπες ανάγκες μας πηγαίνανε περίπατο. Όμως που να με πάρει δεν ήταν αρκετό. Ήμουν εγωιστής και το ήξερα αλλά τώρα που είχα πάρει το πράσινο φως δεν θα έκανα πίσω. Τώρα που εκείνη μου έδινε το δικαίωμα θα τα έπαιρνα όλα, θα έπαιρνα τα πάντα και ας ήξερα ότι μετά από αυτό ή θα με μισούσε ή θα έμενε για πάντα. Ότι και από τα δύο να αποφάσιζε να κάνει θα με κατέστρεφε αλλά δεν με ένοιαζε πια.

Βάζοντας τα χέρια μου πάνω στο μπλουζάκι το τράβηξα λίγο πιο πάνω και εκείνη για να με βοηθήσει να το βγάλω ανασήκωσε το πάνω μέρος του κορμιού της. Αφήνοντας τα χείλια της μόνο για μια στιγμή, πέρασα το μπλουζάκι πάνω από το κεφάλι της και πριν βάλω τα χέρια μου πάνω στο κούμπωμα του σουτιέν της έσμιξα τα χείλια μας ξανά και την έγειρα προς τα πίσω. Δεν ήθελα να πάρει το πάνω χέρι, σήμερα ήθελα να της δώσω τα πάντα και ταυτόχρονα να της κλέψω και τα πάντα. Όμως έπρεπε να συγκεντρωθώ, έπρεπε να το κάνω όταν εκείνη θα ήταν έτοιμη γι’ αυτό.

Κατεβάζοντας τις τιράντες του σουτιέν της άφησα τα χείλια της και συνέχισα να την φιλώ πάνω στον λαιμό της, τους ώμους της, το στερνό της, τα ζουμερά της στήθια και εκείνη βογκώντας τέντωσε το κορμάκι της ενώ με τα χέρια της μέσα στα μαλλιά μου με παρότρυνε να συνεχίσω. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω; Τα είχα όλα και που να με πάρει ούτε καν αυτό δεν ήταν αρκετό.

Όταν έφτασα στην κοιλιά της, ανασήκωσα τον κορμό μου και καθώς την βοήθησα να βγάλει το μποξεράκι και το εσώρουχο της γύρισα στο πλάι. Ανοίγοντας το συρτάρι του γραφείου μου έβγαλα ένα προφυλακτικό, το άφησα πάνω στο στρώμα και βγάζοντας το εσώρουχο μου πήρα στο χέρι μου το πόδι της και χουφτώνοντας το άρχισα να το φιλώ. Κρατώντας την αναπνοή της έγειρε το κεφάλι της προς τα πίσω και βάζοντας τα χέρια της πάνω στο κεφαλάρι τέντωσε το κορμί της. Που να με πάρει, κάθε φορά που την έβλεπα να είναι τόσο έτοιμη μου έπαιρνε το μυαλό. Αλλά δεν θα την άφηνα να με παρασύρει, όχι αυτήν την φορά. Είχα ένα σχέδιο και δεν θα τα παράταγα αν δεν το εκπλήρωνα.

Φτάνοντας στο ζουμερό της μουνάκι την άκουσα να ξεροκαταπίνει. Δεν ήθελε πολύ για να φτάσει στον πρώτο της οργασμό αλλά δεν θα της έκανα την χάρη. Ήθελα να την φτάσω στα όρια της, να την δω να τα ξεπερνάει αλλά όταν θα έφτανε η στιγμή να τελειώσει ήθελα να βρίσκομαι βαθιά μέσα της.

Ανοίγοντας τα υγρά της χείλια με τα δάχτυλα μου, πέρασα την γλώσσα μου από όλη την επιφάνεια τους και εκείνη αυτόματα τινάχτηκε. Μπήκα στον πειρασμό να χώσω ένα δάχτυλο μου μέσα της αλλά τελευταία στιγμή κρατήθηκα. Χωρίς να σταματώ να της χαρίζω την απόλυτη ηδονή έπιασα το προφυλακτικό το φόρεσα και την στιγμή που εκείνη ήταν έτοιμη να ξεσπάσει τα υγρά της πάνω στο στόμα μου, σηκώθηκα και με γρήγορες κινήσεις την γύρισα στο πλάι. Ξαπλώνοντας πίσω από την πλάτη της, πέρασα το ένα μου χέρι κάτω από το σόμα της και καθώς το τύλιξα γύρω από το στήθος της την κόλλησα τελείως επάνω μου. Μόλις ένιωσε τον ερεθισμό μου να μπαίνει βαθιά μέσα της έγειρε το κεφάλι της προς τα πίσω και άφησε την κραυγή της να βγει από μέσα της. Δεν μπορούσε να το κρατήσει άλλο.

Τα καυτά της υγρά έκαναν την ένωση μας πιο εύκολη. Καθώς γλιστρούσα όλο και με μεγαλύτερη ευκολία μέσα της σήκωσα το χέρι μου προς το πρόσωπο της. Ακουμπώντας την παλάμη μου πάνω στο μάγουλο της, γύρισα το πρόσωπο της στο πλάι και τα χείλια μου κάλυψαν ξανά τα δικά της. Η καυτή της γλωσσίτσα αυτόματα έψαξε να βρει την δική μου και εκστασιασμένος την άρπαξα μέσα στα δόντια μου και άρχισα να την ρουφώ με τέτοια μανία που βόγκηξε. Τα είχε δώσει όλα αλλά έλειπε ακόμα κάτι.

Με το χέρι μου που ήταν ακόμα στο πρόσωπο της, χάιδεψα απαλά το μάγουλο της και χωρίς να σταματώ να κουνιέμαι μέσα της, άρχισα να κατεβάζω το χέρι μου όλο και πιο χαμηλά. Περνώντας τα ακροδάχτυλα μου από τον λαιμό της, το στερνό της, την κοιλιά της, βρήκα ακριβώς το σημείο που ήθελα περισσότερο να αγγίξω και μόλις το κατάλαβε πάγωσε. Μπορεί να είχε πει ότι μπορούσα να κάνω ότι θέλω αλλά μόλις κατάλαβε ότι είχα σκοπώ να αγγίξω τα τατουάζ της τότε άρχισε να κάνει πίσω. Το χέρι της αστραπιαία βρέθηκε πάνω στο χέρι μου για να με σταματήσει αλλά εγώ δεν είχα σκοπό να το κάνω. Τα ήθελα όλα και θα τα έπαιρνα όλα. Ήμουν τόσο εγωιστής.

«Σσσς…» της είπα μέσα στο αυτί της όταν άφησε τα χείλια μου για να διαμαρτυρηθεί και αυτόματα έμπλεξα τα δάχτυλα μου ανάμεσα στα δικά της. «Η υπόθεση έκλεισε» της υπενθύμισα και πριν προλάβει να αντιδράσει, με τα ενωμένα μας δάχτυλα άγγιξα ακριβώς το σημείο όπου ήταν πιο άγριο.

Ώστε αυτό έκρυβαν τελικά τα τατουάζ της. Τις ουλές της… σκέφτηκα και αφήνοντας έναν αναστεναγμό συνέχισα να ρουφάω την επιδερμίδα του λαιμού της ενώ πλαγιάζοντας το κορμί μου παρέσυρα το δικό της κορμί να γυρίσει προς το στρώμα ώστε να φυλακίσει τα χέρια μας ακριβώς σε εκείνο το σημείο. Χωρίς να σταματώ να την φιλώ, να χαϊδεύω το σημείο όπου ήταν η ουλή της, συνέχισα να την κατακτώ με πιο βαθιές και γρήγορες κινήσεις μέχρι που να την νιώσω και πάλι να χαλαρώνει. Εκείνη, πνίγοντας έναν λυγμό έκρυψε το πρόσωπο της μέσα στο μαξιλάρι αλλά δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν προσπάθησε καν να με σταματήσει και παίρνοντας θάρρος από αυτό συνέχισα πιο δυναμικά. Παίρνοντας τα χέρια μου από πάνω της την γύρισα έτσι ώστε να είναι τελείως μπρούμυτα και καθώς ένωσα τα πόδια της άφησα τον ερεθισμό μου να μπει ξανά μέσα στην μπροστινή της είσοδο. Η στάση αυτή, αν ήταν δυνατών, την έκανε ακόμα πιο σφιχτή.

«Γαμώτο» έβρισα μην μπορώντας να το κρατήσω και καθώς έκατσα πάνω στα πόδια της, την κράτησα από τα κωλομέρια της και άρχισα πάλι να κουνιέμαι. Η ανταπόκριση της με έστειλε αδιάβαστο.

Ανασηκώνοντας τους γοφούς της μου έδωσε καλύτερη πρόσβαση και καθώς ο ερεθισμός μου χτύπησε το τέρμα της, ούρλιαξα.

«Γαμώτο σου Κλερ» ξέσπασα και με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή μέσα στο στήθος μου συνέχισα να την παίρνω τόσο γρήγορα που αν συνέχιζα έτσι τότε σίγουρα δεν θα κατάφερνα να το συγκρατήσω. Όμως έπρεπε να συγκεντρωθώ. Ακόμα δεν είχα τελειώσει μαζί της.    

«Τελείωσε για μένα μωρό μου» την ικέτεψα και μόλις άρχισε να κουνάει τους γοφούς της παράλληλα με τις δικές μου ωθήσεις σύριξα.

«Ω! Γαμώτο, γαμώτο, γαμώτο» μούγκριζα και πριν καταφέρει να με κάνει να τελειώσω, έπεσα ξανά πάνω στο σώμα της.

«Ω ρε πούστη μου, γιατί πρέπει να είσαι τόσο τέλεια» φώναξα με αγανάκτηση και βγαίνοντας λίγο από μέσα της για να το προλάβω πριν τελειώσω απομάκρυνα τα μαλλιά της από την πλάτη της και άρχισα πάλι να την φιλάω κατηφορίζοντας πιο κάτω.

«Τόσο τέλεια» μουρμούρισα εκστασιασμένος και εκείνη άρχισε να βαρυγκωμά.

«Κρις» διαμαρτυρήθηκε και πριν κάνει τίποτα για να με σταματήσει έβαλα τα χέρια μου πάνω στα μπράτσα της.

«Μην πεις τίποτα» την ικέτεψα. «Μην μου το χαλάσεις τώρα».

Μόλις ένιωσε τα χείλια μου πάνω στο τατουάζ που είχε στην πλάτη αυτόματα πάγωσε και αμέσως μετά προσπάθησε να με κάνει να σταματήσω.

«Κρις σταμάτα, σταμάτα, όχι αυτό» παρακάλεσε με αγωνία αλλά δεν άκουγα τίποτα.

«Όχι διάολε δεν σταματάω. Σε προειδοποίησα. Δεν έπρεπε να με αφήσεις να κάνω ότι θέλω τώρα είναι αργά να μου αλλάξεις γνώμη» της είπα ενώ συνέχιζα να την φιλώ ακριβώς σε εκείνο το σημείο και το σώμα της άρχισε να τρέμει με την ανάσα της να πνίγεται μέσα της. Έκλαιγε;

«Σταμάτα» ούρλιαξε πνιγμένα και καθώς ανασήκωσα το σώμα μου ώστε να αφήσω κενό ανάμεσα μας, την γύρισα ανάσκελα και εκείνη κλείνοντας τα μάτια της απέφυγε την ματιά μου.

Ούτε όμως αυτό δεν ήταν ικανό να με κάνει να σταματήσω. Τα ήθελα όλα και θα τα έπαιρνα όσο εγωιστικό και να ήταν αυτό. Ανοίγοντας τα πόδια της έγειρα ξανά προς το σώμα της και μόλις έβαλα την γλώσσα μου πάνω στο καινούργιο της τατουαζ άρχισα να γλύφω το περίγραμμα του.

«Ελευθερία» μουρμούρισα και έκοψε την ανάσα της στην μέση. «Είσαι ελεύθερη πια» συνέχισα και αφήνοντας εκείνο το τατουάζ συνέχισα να την φιλώ πάνω στην κοιλιά της μέχρι που έφτασα στο άλλο της τατουάζ εκείνο που ήταν μια λίμνη αίματος.  

«Κρις σε παρακαλώ σταμάτα» ικέτεψε ξανά με τα λόγια της να πνίγονται μέσα στους λυγμούς της.

«Σου πήρε τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου, τις καλύτερες αναμνήσεις σου…» συνέχισα χωρίς να λογαριάζω τίποτα, ενώ κρατώντας τα χέρια της από τους καρπούς της για να μην με σταματήσει συνέχισα να την φιλώ ακριβώς πάνω στα σημάδια της.

«Μην τον αφήσεις να σου πάρει και την υπόλοιπη σου ζωή…» παρακάλεσα αλλά εκείνη ακόμα δεν μπορούσε να παραδοθεί. «Δεν αξίζει να χάσεις μέρα παραπάνω για χάρη του…» συνέχισα με πείσμα και μόλις πλησίασα το πρόσωπο μου κοντά στο δικό της εκείνη πήρε μια βαθιά τρεμάμενη ανάσα και με κοίταξε στα μάτια παλεύοντας σκληρά να καταπνίξει τα δάκρυα της. «Μέρα παραπάνω» επανέλαβα και μόλις τα χέρια της γλίστρησαν από τα δικά μου και τυλίχτηκαν γύρω από τον αυχένα μου κάλυψα τα χείλια της και την έκανα ξανά δικιά μου.

Με τα κορμιά μας να παίρνουν φωτιά, τα χείλια μας να τρίβονται με μανία, τις ανάσες μας να χάνονται και τις καρδιές μας να χτυπάνε στον πιο ξέφρενο ρυθμό, τα δίναμε όλα αλλά που να μας πάρει ούτε καν αυτό ήταν αρκετό. Είχαμε τόσο ανάγκη και οι δύο να κρατηθούμε από κάπου πριν παρασυρθούμε στον γκρεμό αλλά ήταν αργά. Τα σώματα μας ήδη κατρακυλούσαν στο κενό και εμείς απλά αφηνόμασταν. Παλεύαμε να κρατήσουμε την λογική μας αλλά η καρδιές μας κέρδιζαν την μάχη και ήταν πολύ αργά για να κάνουμε κάτι για να της σταματήσουμε. Μόλις την ένιωσα ξανά να φτάνει κοντά στο οργασμό της μούγκρισα και τυλίγοντας τα χέρια μου γύρω από το κορμί της την έφερα στο πλάι.

«Υποσχέσου μου» απαίτησα και το σώμα της άρχισε να τινάζεται και να τα δίνει όλα. «Γαμώτο, υποσχέσου μου ότι δεν θα του χαρίσεις μέρα παραπάνω» επέμενα με τα χείλια μου να ρουφάνε και να πιπιλίζουν τον λαιμό της λαίμαργα ενώ τα χέρια μου την έσφιγγαν απόλυτα επάνω μου.

«Κρις» ο παρακλητικούς της τόνος με αποτελείωσε. Τι άλλο έπρεπε να κάνω πια;

«Ω! Γαμώτο υποσχέσου μου… Υποσχέσου μου» συνέχισα με πείσμα και μόλις με έσφιξε επάνω της κατάλαβα ότι ήταν το περισσότερο που μπορούσε να κάνει.

Δεν την πίεσα παραπάνω. Ήθελα όσο τίποτα να την ακούσω να μου το υπόσχεται αλλά ακόμα και αυτό μου έφτανε. Προς το παρόν. Τουλάχιστον ήταν μια αρχή έτσι δεν ήταν; Δεν ήμουν σίγουρος αλλά σίγουρα δεν θα κατέθετα τα όπλα. Όχι τόσο εύκολα.

«Τουλάχιστον υποσχέσου μου ότι δεν θα κάνεις τώρα πίσω» την ικέτεψα και καθώς εκείνη κατένευσε δεν άφησα τίποτα για τον εαυτό μου.

Δίνοντας τα πια όλα άφησα τον εαυτό μου να ξεσπάσει μέσα της όλα όσα κράταγα με μεγάλο κόπο όλη αυτήν την ώρα και μόλις ένιωσα ότι δεν είχα τίποτα άλλο να δώσω, ακούμπησα το κεφάλι μου πάνω στον ώμο της και προσπάθησα να πάρω μια επαρκή ανάσα.

«Γαμώτο, θα με στείλεις στον τάφο πριν της ώρας μου» παραπονέθηκα και εκείνη πάγωσε.

Φέρνοντας το χέρι της κοντά στο στήθος μου το πίεσα πάνω στην καρδιά μου και εκείνη έγειρε το κεφάλι της πιο πίσω για να με κοιτάξει.

«Την νιώθεις πόσο γρήγορα χτυπά;» την ρώτησα και εκείνη παίρνοντας μια βαθιά τρεμάμενη ανάσα έμεινε να με κοιτά χωρίς να ξέρει τι να πει.

Καθώς το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπά έκοψε αυτήν την στιγμή και καθώς γύρισα να κοιτάξω την ώρα στο ξυπνητήρι μου άρχισα να βρίζω.

«Όχι  γαμώτο, σκατά, σκατά, σκατά…» έλεγα πελαγωμένος ενώ καθώς τινάχτηκα επάνω άρχισα να ψάχνω για το εσώρουχο μου. «Ο Τέιλορ σίγουρα θα με σκοτώσει» μούγκρισα και μόλις το βρήκα πήγα να το φορέσω αλλά πρόσεξα ότι φόραγα ακόμα το προφυλακτικό.

«Ποιος είναι ο Τέιλορ;» την άκουσα να με ρωτά και γύρισα ξαφνιασμένος προς το μέρος της.

Εκείνη την στιγμή, μόλις συνειδητοποίησα τι είχα κάνει. Άραγε αυτό θα την τρόμαζε περισσότερο; Αυτό θα την έκανε να φύγει τώρα που θα έλειπα εγώ;

«Έλα, σήκω, δεν έχουμε χρόνο» της είπα γρήγορα και καθώς πέταξα ξανά το εσώρουχο μου στο πάτωμα, άρπαξα το χέρι της και άρχισα να την τραβάω μαζί μου προς το μπάνιο με εκείνη να παλεύει να καταλάβει τι μου συνέβαινε.

«Κρις» παραπονέθηκε αλλά δεν την άφησα στιγμή να φύγει από δίπλα μου.

«Ο Τέιλορ είναι ο προπονητής μου» εξήγησα και μόλις έβγαλα το προφυλακτικό από πάνω μου και το πέταξα στα σκουπίδια, την τράβηξα προς το ντουζ.

«Έχεις προπόνηση» διαπίστωσε και εγώ κατένευσα ενώ ρύθμιζα το νερό στο χλιαρό.

«Και θα έρθεις μαζί μου» της δήλωσα χωρίς να δέχομαι αντίρρηση γι’ αυτό και με κοίταξε ξαφνιασμένη.

Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα για να καταφέρω να μαζέψω το μυαλό μου έβαλα στην άκρη το τηλέφωνο της ντουζιέρας και την έπιασα από τους ώμους.

«Σε παρακάλω Κλερ, υπόσχομαι να μην σου το ζητήσω ξανά αλλά σήμερα πρέπει να έρθεις μαζί μου. Ήδη τα έχω κάνει σκατά. Μετά από αυτό δεν θα καταφέρω να πάρω τα πόδια μου αλλά τουλάχιστον βοήθησε με να μείνω συγκεντρωμένος» την παρακάλεσα και έμεινε διχασμένη να με κοιτά.

«Εντάξει» είπε τελικά και παίρνοντας άλλη μια ανακουφισμένη ανάσα της έδωσα ένα πεταχτό φιλί πάνω στα χείλη της και έπιασα ξανά το τηλέφωνο στο ντουζ στα χέρια μου.

«Έχουμε μόνο είκοσι λεπτά» την προειδοποίησα ενώ έβρεχα το σώμα μου και καθώς κατένευσε πήρε το τηλέφωνο του ντουζ και άρχισε να βρέχει το κορμί της.