I'm in Love With An Angel "26. Το ραντεβού"

«Μετά την προπόνηση θα περάσεις από την βιβλιοθήκη να αφήσεις τα βιβλία;» με ρώτησε την στιγμή που βγήκαμε από την τραπεζαρία και γύρισα να την κοιτάξω.

«Ελπίζω να μην μας κρατήσει πάλι παραπάνω ο Τάιλερ» της είπα απολογητικά.

«Δεν με πειράζει, θα σε περιμένω» μου υποσχέθηκε και καθώς της χαμογέλασα γύρισε την πλάτη της και έφυγε.

Ήθελα να την σταματήσω, να της κλέψω άλλο ένα ακόμα φιλάκι αλλά τελικά συγκρατήθηκα. Δεν ήξερα αν εκείνη ήθελε να ξέρουν οι υπόλοιποι ότι είμαστε μαζί.

Όταν τελείωσα την προπόνηση και πήρα το αυτοκίνητο για να πάω στην βιβλιοθήκη άρχισε κάτι να με τρώει. Ένα προαίσθημα; Δεν ήξερα όμως πριν το αφήσω να με καταβάλει προσπάθησα με κόπο να το καταπνίξω. Έπρεπε να της έχω εμπιστοσύνη… υπενθύμιζα στον εαυτό μου ξανά και ξανά αλλά όταν έφτασα κοντά στην βιβλιοθήκη κόντεψα για μια στιγμή να χάσω όλη μου την αυτοσυγκέντρωση.

Καθώς την είδα να είναι έξω στο γρασίδι με εκείνον τον πούστη τον Έλιοτ άρχισα να βράζω από οργή. Της είχα υποσχεθεί ότι δεν θα διαμαρτυρηθώ αν θέλει να συνεχίσει να κάνει παρέα μαζί του αλλά βλέποντας εκείνον να την κοιτάει με ένα δαιμόνιο χαμόγελο που έκαναν τα μάτια του να γυαλίζουν επικίνδυνα τότε τα δικά μου μάτια μαύρισαν τελείως. Την στιγμή που πάτησα το γκάζι για να τους φτάσω πιο γρήγορα άκουσα την δική της φωνή και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα.

«Νομίζεις ότι μπαταρισμένο μου χέρι θα με σταματήσει;» την άκουσα να λέει καθώς πάρκαρα και ο ενώ ο ηλίθιος ο Έλιοτ με είδε με την άκρη του ματιού του δεν έκανε πίσω.

«Έλα κοτούλα, δείξε μου τι μπορείς να κάνεις;» την προκάλεσε ενώ κουνώντας τις γροθιές του μπροστά στο πρόσωπο του έδειχνε σαν να ήταν έτοιμος να παίξει μποξ μαζί της παρόλο που γέλαγε το μαλακισμένο.

Αυτό αυτόματα με φρέναρε και καθώς ανέβασα το χειρόφρενο, χωρίς να σβήνω την μηχανή, έμεινα να τους κοιτάω με ικανοποίηση. Τώρα θα δεις μαλάκα με ποιον τόλμησες να τα βάλεις… είπα από μέσα μου γελώντας.

Καθώς έκανε εκείνος την κίνηση να της ρίξει μια μπουνιά προσέχοντας να μην φτάσει η μπουνιά του στο πρόσωπο της, η Κλερ αντέδρασε αμέσως. Πιάνοντας το χέρι του το γύρισε αστραπιαία πίσω από την πλάτη του και σηκώνοντας το πόδι της το έχωσε στο πίσω μέρος των γονάτων του και τον έκανε να γονατίσει. Χωρίς να αφήνει το χέρι του σήκωσε το μπαταρισμένο της χέρι και πιάνοντας τον από τα μαλλιά τράβηξε το κεφάλι του προς τα πίσω.

«Παραδίνεσαι τώρα;» τον ρώτησε και αναστέναξα απογοητευμένος. Τόσο ήταν;

«Εντάξει, εντάξει…» είπε ο μαλάκας. «Είσαι καλή το παραδέχομαι» της είπε και καθώς τον απελευθέρωσε εκείνος συνέχισε. «Αλλά εξακολουθείς να είσαι κουλή».

«Και εσύ γυαλάκιας οπότε μην τα βάζεις μαζί μου γιατί θα ξεχάσω ότι τα φοράς και θα σε αφήσω μόνιμα τυφλό» του είπε αλλά ο τόνος της παρέμενε πειραχτικός και εκείνος αμέσως άρχισε να γελά.

Χωρίς να αντέχω να τους κοιτώ άλλο πήρα την απόφαση και πάτησα την κόρνα. Μόλις η Κλερ γύρισε προς το μέρος μου, κούνησε το χέρι της για να με χαιρετήσει και τον βοήθησε να σηκωθεί. Καθώς πήρε την τσάντα της από το πάτωμα που την είχε αφήσει, ήρθανε μαζί προς το αμάξι με εκείνον ακόμα να την πειράζει.

«Την επόμενη φορά δεν θα είμαι τόσο ελαστικός μαζί σου» της είπε και εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητικά απηυδισμένα.

«Αν υπάρξει επόμενη φορά φρόντισε να μην φοράς γυαλιά» του είπε απόλυτα σοβαρή  και καθώς άνοιξε την πίσω πόρτα, παράτησε την τσάντα της στο πάτωμα και έγειρε να πιάσει τα βιβλία.

«Γεια» είπε άνετα προς τα εμένα το μαλακισμένο και εγώ για απάντηση απλά του κούνησα το κεφάλι. Η Κλερ κρυφογέλασε αλλά δεν το σχολίασε.

Δίνοντας του τα βιβλία, έκλεισε την πόρτα και ήρθε στο παράθυρο του συνοδηγού.

«Θα πας σπίτι;» με ρώτησε και της ένευσα θετικά.

«Ναι έλα» της είπα και εκείνη ανοίγοντας την πόρτα γύρισε προς την μεριά του.

«Θα τα πούμε το απόγευμα;» τον ρώτησε και εκείνος έλαμψε ολόκληρος.

«Δεν το χάνω με τίποτα» της είπε γεμάτος υποσχέσεις και καθώς της έκλεισε το μάτι εκείνη τον χαιρέτησε και έκατσε δίπλα μου.

Τι ήταν να το ακούσω με έκανε χειρότερα αλλά με νύχια και με δόντια προσπάθησα να συγκρατηθώ.

«Να τολμήσω να ρωτήσω τι ήταν αυτό;» μούγκρισα μέσα από τα δόντια μου ενώ έβαζα πρώτη και έλυναν το χειρόφρενο χωρίς να την κοιτώ.

«Αν διευκρινήσεις το πιο ίσως και να καταφέρω να απαντήσω σωστά» μου είπε με άνεση και πήρα μια βαθιά ανάσα πριν μιλήσω ξανά.

«Τώρα κανονίζεται και ραντεβού;» είπα ενώ πάλευα πολύ σκληρά να κρατήσω την φωνή μου σταθερά χαμηλή.

«Ω! Είναι σίγουρα ραντεβού» είπε εκείνη με έμφαση και μάσησα τα χείλια μου πριν αρχίσω να βρίζω θεούς και δαίμονες. «Και θα έρθεις και εσύ» συμπλήρωσε χωρίς να δέχεται αντίρρηση σε αυτό. 

«Πας καλά; Τι δουλειά έχω εγώ με το μαλακισμένο;» αναφώνησα αλλά εκείνη δεν ταράχτηκε καθόλου.

«Ο Λούκας πάντα λέει ότι για να αποφασίσεις αν αυτός που έχεις μπροστά σου είναι εχθρός σου, πάρε μια ανάσα και κοίταξε τον στα μάτια» μου είπε και έφριξα.

«Τον είδα στα μάτια και μου αρκεί αυτό που είδα» δήλωσα και εκείνη αναστενάζοντας άπλωσε το χέρι της και το έβαλε πάνω στο μπράτσο μου.

«Κάνε μου αυτήν την χάρη, αν τον γνωρίσεις θα καταλάβεις ότι δεν είναι πια απειλή» με παρακάλεσε με την πιο μαλακή της φωνή και έξυσα την ράχη της μύτης μου για να καλμάρω.

«Αν μου υποσχεθείς ότι την επόμενη φορά θα τον κάνεις μαύρο στο ξύλο ίσως και να το σκεφτώ» είπα μισό αστεία αλλά μέσα μου το εννοούσα πραγματικά.

«Μας είδες και δεν ήρθες καν να με σταματήσεις;» αναφώνησε σοκαρισμένη.

«Δεν είδα να χρειαζόσουν την βοήθεια μου» είπα αδιάφορα ανασηκώνοντας τους ώμους μου.

«Ήθελες να τον πλακώσω» ήταν σίγουρη πια γι’ αυτό.

«Απογοητευτικά πολύ που δεν το έκανες» της το επιβεβαίωσα και καθώς της έριξα μια φευγαλέα ματιά την είδα να σφίγγει τα χείλια της.

«Ω!  Είσαι κακός…» είπε καθώς μου έριξε μια ψεύτικη μπουνιά στον ώμο και χωρίς να μπορώ να το κρατήσω άλλο άρχισα να γελάω. «Είσαι πάρα πολύ κακός» συνέχισε και σοβάρεψα.

«Όχι είμαι απλά ένας πάρα πολύ ζηλιάρης γκόμενος» είπα σοβαρά και έμεινε να με κοιτά άφωνη.

«Τι δεν είμαι;» την ρώτησα και πετάρισε τα μάτια της με έκπληξη.

«Νόμιζα ότι δεν ήθελες…» είπε σοκαρισμένη ακόμα.

«Θα παίζουμε με τις λέξεις Κλερ;» την ρώτησα δύσπιστα και δεν ήξερε τι να πει. «Εκτός και αν εσύ δεν με θες για γκόμενο σου» το συνέχισα και την κοίταξα για μια στιγμή πριν γυρίσω τα μάτια μου ξανά στον δρόμο.

«Δεν το είχα σκεφτεί» είπε παγωμένα και αναστέναξα χωρίς να το σχολιάσω περισσότερο.

Μέχρι το βράδυ δεν είπαμε κουβέντα για το θέμα. Καθώς πιάσαμε να κάνουμε τα μαθήματα μας στο δωμάτιο μου για να περάσει η ώρα κάποια στιγμή η Κλερ σηκώθηκε να ετοιμαστεί και έκανα και εγώ το ίδιο. Είχαμε συμφωνήσει να ντυθούμε με τζιν έτσι πήρα από την ντουλάπα μου το πιο καλό μου τζιν και αφού το συνδύασα με ένα πουκάμισο άφησα μερικά κουμπιά ανοιχτά για να φαίνεται το μπλουζάκι που είχα φορέσει από μέσα. Σηκώνοντας τα μανίκια μέχρι τους ώμους έβαλα καλά παπούτσια και πήγα να φτιάξω τα μαλλιά μου. Τα γένια μου ίσα που είχαν βγει ξανά αλλά δεν τα πείραξα.

Βγαίνοντας από το μπάνιο την βρήκα να με περιμένει στο σαλόνι. Ήταν τέλεια. Φορώντας μόνο μάσκαρα για να τονίζει τις μακριές της βλεφαρίδες χωρίς να φοράει ίχνος κραγιόν και μεικ απ, με τα μαλλιά της λυτά να σχηματίζουν ελαφριές μπούκλες, σε συνδυασμό με το τζιν με την μακριά αλυσίδα που κρεμόταν στον ένα της γοφό και την ριχτή μπλούζα που αποκάλυπτε τον ένα της ώμο με το μανίκι να φτάνει μέχρι τον αγκώνα της ήταν η προσωποποίηση της απλότητας αλλά ταυτόχρονα ήταν και τόσο όμορφη που με έκανε να χαμογελάσω με ικανοποίηση.

Κοιτάζοντας με με λαχτάρα την πλησίασα και έσμιξα τα φρύδια μου με περιέργεια.

«Προς τι όλη αυτή η χαρά;» την ρώτησα πειραχτικά και απλώνοντας τα χέρια της τα τύλιξε γύρω από τον λαιμό μου.

«Μέτα την πίτσα, θα δούμε ταινία, στον σινεμά» τόνισε σαν να ήταν η πρώτη φορά που θα έκανε κάτι τέτοιο και έκανα μούτρα.

«Αν μου το είχες πει θα φρόντιζα να πάρω ότι σου αρέσει πριν πάμε» είπα παραπονιάρικα και δάγκωσε τα χείλια της ναζιάρικα.

«Γιατί νομίζεις ότι κουβαλάω μεγάλη τσάντα;» είπε με σκανδαλιστικό τόνο και γέλασα κουνώντας το κεφάλι μου αρνητικά χωρίς να το πιστεύω.

Τα είχε φροντίσει όλα, ο μαλάκας να έλειπε και θα ήταν όλα τέλεια. Ακόμα απορώ πως κατάφερε να με πείσει.

«Θα πάμε πρώτα από την εστία» με ενημέρωσε την στιγμή που έβγαλα το αμάξι από το παρκινγκ και την κοίταξα παραξενευμένα.

«Νόμιζα ότι έμενε σε δικό του διαμέρισμα» είπα μπερδεμένος.

«Ο Έλιοτ θα έρθει κατευθείαν στην πιτσαρία» διευκρίνισε και μπερδεύτηκα περισσότερο.

«Και στην εστία τι θα κάνουμε;» δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ.

«Θα περάσουμε να πάρουμε την Σέλπι» είπε και άνοιξα τα μάτια μου με έκπληξη ενώ προσπάθησα να κρατήσω τα μάτια μου στον δρόμο.

«Τι είναι τώρα αυτό; Άλλη μια καλή συμβουλή του Λούκας; Αν δεν μπορείς να αποφύγεις κάποιον που προσπαθεί να σε ρίξει, κάν’ του προξενιό με άλλη γκόμενα;» της είπα πειραχτικά αλλά δεν γέλασε με το αστείο μου. «Τουλάχιστον εκείνος το ξέρει;» την ρώτησα με ενδιαφέρον ενώ άξαφνα είχε φτιάξει ξανά όλη μου η διάθεση.

«Ανέφερα ότι θα φέρω και δύο φιλαράκια μου» είπε κάνοντας την αδιάφορη.

«Κλερ…» την προειδοποίησα.

«Τι;» ρώτησε. «Οι δύο μου φίλοι είναι μπακούρια. Που είναι το κακό;» είπε τόσο αθώα που κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά απηυδισμένα. «Θα είναι μια χαρά μαζί απλός δεν το ξέρουν ακόμα» επέμενε εκείνη και αναστέναξα.

«Ξέρει ότι θα έρθω και εγώ;» την ρώτησα και ανασήκωσε τους ώμους της ξανά αδιάφορα.

«Είμαι σίγουρη ότι κατάλαβε ότι θα είναι διπλό ραντεβού» είπε και πάλι αθώα και άρχισα να γελάω.

«Ω!  Αυτό θα έχει πολύ ενδιαφέρον» είπα με ένα διαβολικό χαμόγελο και πεισμώνοντας εκείνη έσμιξε και πάλι τα χείλια της.

«Ανέφερα ότι είσαι πολύ κακός;» είπε και άρχισα να το διασκεδάζω όσο δεν πήγαινε.

Όταν φτάσαμε στην εστία η Σέλπι μας περίμενε απ’ έξω. Η Κλερ βγαίνοντας από το αμάξι πήγε κοντά της και αφού την φίλησε σταυρωτά την έφερε κοντά και της άνοιξε την πίσω πόρτα. Μόλις μπήκε η Σέλπι στο πίσω κάθισμα και η Κλερ στην θέση του συνοδηγού, χαιρετηθήκαμε και ξεκίνησα πάλι για να πάω στην πιτσαρία που μου είχε πει η Κλερ. 

Όταν πάρκαρα το αυτοκίνητο, έκανα τον γύρω του αυτοκινήτου και καθώς πήγα δίπλα στην Κλερ εκείνη κρατώντας την Σέλπι από την μέση μας οδήγησε προς την είσοδο. Ήθελα να τυλίξω και εγώ το χέρι μου γύρω από την μέση της Κλερ αλλά όπως είχε βάλει η Σέλπι το δικό της δεν το έκανε εύκολο όμως δεν με πείραξε καθόλου. Μόλις είδα την φάτσα του μαλάκα να μας κοιτάει ενώ προσπαθούσε με πολύ μεγάλο κόπο να κρύψει την απογοήτευση του δεν χρειάστηκα τίποτα άλλο. Ήμουν σίγουρος ότι είχα ήδη κερδίσει την πρώτη μάχη χωρίς καν να το προσπαθήσω και δεν μπήκα στον κόπο να κρύψω την ικανοποίηση μου.

Αν θες την κοπέλα μου θα περάσεις πάνω από το πτώμα μου για να την πάρεις παλιό μαλάκα… τον απείλησα μέσα μου.

«Σε κάναμε να περιμένεις πολύ;» ρώτησε η Κλερ απολογητικά και εκείνος καθώς την κοίταξε κούνησε το κεφάλι του αμέσως αρνητικά.

«Όχι και εγώ μόλις τώρα ήρθα» την διαβεβαίωσε.

«Πιστεύω ότι θυμάσαι το κορίτσι μου την Σέλπι» συνέχισε η Κλερ και με την προσφώνηση που είχε χρησιμοποιήσει ο Έλιοτ για λίγο την κοίταξε σαστισμένος.

«Ναι φυσικά, τι κάνεις;» την ρώτησε αμέσως για να κρύψει την έκπληξη του και κρατήθηκα με τα χίλια ζόρια για να μην γελάσω.

«Μια χαρά εσύ;» τον ρώτησε η Σέλπι κάπως ντροπαλά.

«Μια χαρά σε ευχαριστώ» της είπε με ευγένεια σαν ιππότης και κρατήθηκα. Δεν έπρεπε να το χαλάσω… υπενθύμισα στον εαυτό μου.

«Με τον Κρις φυσικά γνωρίζεστε» συμπλήρωσε η Κλερ και εκείνος για να κρατήσει ένα επίπεδο με χαιρέτησε σοβαρός κουνώντας το κεφάλι του και έκανα το ίδιο.

«Τι λέτε πάμε προς τα μέσα;» πρότεινα τελείως άνετα και πολιτισμένα και τα κορίτσια αμέσως συμφώνησαν.

Καθώς εκείνος άνοιξε και κράτησε την πόρτα για να περάσουν οι κοπέλες μπήκε ανάμεσα σε μένα και σε εκείνες και αφού της ακολούθησε άφησε την πόρτα για να έρθει στα μούτρα μου. Ε αυτό θα είχε πολύ γέλιο. Τον γελοίο. Άκου εκεί φίλος και σαχλαμάρες. Αυτός την έχει πατήσει πολύ άγρια και δεν κάνει καν τον κόπο να το κρύψει. Τι διάολο η άλλη είναι πράγματι τυφλή ή θέλει να εθελοτυφλεί για να νιώθει καλύτερα;

Μόλις εκείνος τους πρότεινε ένα τραπέζι που ήταν πιο ήσυχο από τον κόσμο που είχε η πιτσαρία, τα κορίτσια κάτσανε μαζί δίπλα, δίπλα και εκείνος αμέσως φρόντισε να κάτσει απέναντι από την Κλερ. Δεν διαμαρτυρήθηκα. Αν νόμιζε ότι έτσι θα την κερδίσει, εκείνος θα έτρωγε τα μούτρα του στο τέλος όχι εγώ.

«Λοιπόν; Πως περάσατε την ημέρα σας;» ξεκίνησε πρώτος πριν έρθει η σερβιτόρα να μας φέρει τους καταλόγους.

«Εμείς λιώσαμε στο διάβασμα. Πραγματικά έχω τόσα πολλά για την επόμενη βδομάδα που μάλλον θα αναγκαστώ να πάρω κανένα βιβλίο μαζί μου αύριο στον αδελφό μου» είπε αυτόματα η Κλερ για να μας βγάλει από την δύσκολη θέση και η Σέλπι αμέσως την κοίταξε.

«Θα πας στον Τότο αύριο;» την ρώτησε και η Κλερ ένευσε θετικά. «Να του πεις πολλούς χαιρετισμούς» της είπε ενώ της χαμογέλαγε με ενθουσιασμό. Ήταν ιδέα μου ή η Σέλπι πραγματικά τον είχε συμπαθήσει και μάλιστα πάρα πολύ;

«Πολύ ευχαρίστως» της είπε αμέσως η Κλερ. «Κανόνισε καμία μέρα να το επαναλάβουμε. Ήταν τέλεια» την παρακάλεσε και η Σέλπι κατένευσε με ενθουσιασμό.

«Είμαι σίγουρα μέσα. Πραγματικά ήταν τέλεια» την διαβεβαίωσε εκείνη και μόλις η σερβιτόρα μας άφησε τους καταλόγους και έφυγε όλοι λίγο πολύ μείναμε στην σιωπή για να αποφασίσουμε τι θα πάρουμε.

Την στιγμή που έγειρα το κεφάλι μου προς τα κάτω πρόσεξα ότι η Κλερ με κρυφοκοίταζε και γύρισα το κεφάλι να την κοιτάξω με απορία. ‘Πλιζ, πλιζ, πλιζ’ με παρακάλεσε άηχα με ένα τόσο παραπονιάρικο μουτράκι που δεν είχα ιδέα πως κρατήθηκα και δεν σηκώθηκα για να πάω να φιλήσω αυτά τα παραπονιάρικα χειλάκια.

«Διάλεξε ότι θες» της είπα αμέσως καταλαβαίνοντας ότι ήθελε να μοιραστούμε την πίτσα μου για να μην αναγκαστεί να πάρει μια δικιά της.

Το βλέμμα του Έλιοτ καρφώθηκε κατευθείαν επάνω της ερωτηματικά. Άλλη μια νίκη… γέλασα με ικανοποίηση μέσα μου αλλά παρέμεινα σοβαρός.

«Τρως την μαργαρίτα;» με ρώτησε διστακτικά και ανασήκωσα του ώμους μου.

«Δεν έχω πρόβλημα» της είπα ειλικρινά και εκείνη το ξανασκέφτηκε. «Πόσα κομμάτια θα φας;» την ρώτησα για να υπολογίσω πόσο μεγάλη να την πάρω.

«Μέχρι δύο» δήλωσε κοιτώντας με έντονα στα μάτια για να μην αρχίσω πάλι να την πρήζω.

«Δεν βγαίνεις κάθε μέρα, μπορείς να φας λίγο παραπάνω» προσπάθησα αλλά η ματιά της μου δήλωνε ότι ήταν αμετάκλητη.

«Δύο» επανέλαβε και τα παράτησα.

«Δύο λοιπόν» είπα χωρίς να την ζορίσω παραπάνω και η ματιά που μου έριξε το καθίκι που καθόταν δίπλα μου ήταν όλα τα λεφτά.

Η Κλερ σκεπτική ακόμα, μασώντας τα χείλια της συνέχισε να κοιτάει το μενού ενώ ήταν σαν να υπολόγιζε κάτι με το μυαλό της.

«Όχι θα πάρουμε σπέσιαλ» είπε αποφασιστικά και καθώς άφησα τον κατάλογο μου πάνω στο τραπέζι μιας και που δεν χρειαζόταν πια περίμενα να τελειώσουν και οι υπόλοιποι.

«Είναι καλή;» ρώτησε τον Έλιοτ και αμέσως κέρδισε την προσοχή του.

«Είναι τέλεια. Ότι και να πάρεις είναι πολύ καλό» είπε με σιγουριά. «Τόσες φορές που έχω έρθει έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα» της είπε και η Σέλπι τον κοίταξε με ενδιαφέρον.

«Έρχεσαι συχνά;» τον ρώτησε για μπει στην κουβέντα και εκείνος γύρισε την ματιά του προς το μέρος της με ευγένεια.

«Αρκετά. Μένω εδώ πιο πάνω οπότε έχει γίνει το μόνιμο στέκι μου» εξήγησε και η σερβιτόρα έκοψε αυτήν την σύντομη ανταλλαγή τους.

«Είσαστε έτοιμοι;» ρώτησε εκείνη και καθώς αφήσαμε εγώ και η Κλερ να πουν η Σέλπι με τον Έλιοτ τι ήθελαν γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος της.

«Μια σπέσιαλ δώδεκα κομμάτια και…» γύρισα προς την Κλερ. «Χυμό;» ρώτησα και καθώς κατένευσε γύρισα ξανά προς την σερβιτόρα. «Ένα χυμό ροδάκινο και μια κοκακόλα μεγάλο ποτήρι» συμπλήρωσα ενώ της έδινα τον κατάλογο.

«Θα πάρεις και γλυκό;» ρώτησε γρήγορα η Κλερ πριν προλάβει η σερβιτόρα να φύγει.

«Θα φας;» την ρώτησα και το μουτράκι που μου έκανε ήταν πραγματικά για φίλημα.

«Μια μπουκίτσα;» ρώτησε με τέτοιο νάζι που δεν κατάφερα να μην χαμογελάσω. «Το θες τώρα ή μετά το φαγητό» την ρώτησα πιο σοβαρά.

«Τώρα» είπε και γύρισα ξανά προς την σερβιτόρα.

«Και μια σοκολατίνα» πρόσθεσα και καθώς εκείνη κατένευσε πήρε τους καταλόγους μας και έφυγε.

«Οπότε είσαστε κανονικό ζευγάρι;» ρώτησε ο Έλιοτ ενώ προσπάθησε πολύ σκληρά να κρύψει το πόσο τον ενόχλησε η συμπεριφορά μας.

«Είμαστε» είπα αυτόματα εγώ.

«Συγκάτοικοι» συμπλήρωσε η Κλερ και την κοίταξα. «Είναι λογικό να ξέρουμε ο ένας τις προτιμήσεις του άλλου. Όλοι μέρα μαζί είμαστε» το συνέχισε και έβαλα όλη την δύναμη της ψυχής μου για να μην αντιδράσω.

Γιατί επέμενε να το κρύβει; Ντρεπόταν να πει ότι είναι μαζί μου;

Ο Έλιοτ δεν το προχώρησε περισσότερο και η Κλερ κλέβοντας την ευκαιρία άνοιξε μια πιο ανάλαφρη καθημερινή κουβέντα ώστε να δώσει το δικαίωμα στην Σέλπι να συμμετέχει. Κάθε λίγο και λιγάκι, όσο πιο διακριτικά γινόταν, η Κλερ παίνευε τα προσόντα της Σέλπι αλλά ο Έλιοτ πέρα από το να χαμογελά ευγενικά δεν φαινόταν να ενδιαφέρετε και ιδιαίτερα όμως η Κλερ δεν πτοήθηκε ούτε στο ελάχιστο.

Μόλις ήρθε το φαγητό και η σερβιτόρα έβαλε την πίτσα μπροστά μου την κοίταξα για λίγο.

«Πως ακριβώς θα το κάνουμε αυτό;» την ρώτησα και κοίταξε απολογητικά την Σέλπι.

«Σε πειράζει;» την ρώτησε σουφρώνοντας το μουτράκι της απολογητικά.

«Φυσικά και όχι» είπε αμέσως η Σέλπι και καθώς σηκώθηκε η Κλερ άλλαξε καρέκλα και ήρθε απέναντι μου.

Βάζοντας την πίτσα ανάμεσα μας, εκείνη άρπαξε την σοκολατίνα και έβαλε την μύτη του κουταλιού της ίσια ίσα πάνω στην σοκολάτα.

«Ένα κουτάλι είπες» την πείραξα εγώ και εκείνη με κοίταξε σμίγοντας τα φρύδια της απελπισμένα.

«Καλά» αναστέναξε και αφού δοκίμασε την σοκολάτα που είχε πάνω στο κουτάλι ο Έλιοτ λες και το έκανε επίτηδες, που είμαι σίγουρος ότι το έκανε, πήρε γρήγορα τον λόγο.

«Α!  Δεν σου είπα» είπε σαν μόλις να θυμήθηκε κάτι που είχε ξεχάσει. «Το διαμέρισμα θα το παραδώσουν στα μέσα της βδομάδας και το ζευγάρι θα αφήσει τα έπιπλα» είπε με έμφαση. «Είναι πραγματικά πολύ καλή ευκαιρία αν το σκέφτεσαι ακόμα» η Κλερ τον κοίταξε απελπισμένα.

«Σου το είπα Έλιοτ, δεν του αρέσει του αδελφού μου και πολύ η ιδέα να μείνω μόνη» του είπε ενώ τον παρακαλούσε με την ματιά της να μην το συνεχίσει. Του αδελφού της;… αυτήν την δικαιολογία είχε βρει;

«Μα όταν είδες το διαμέρισμα μου είπες ότι θα ξετρελαινόταν με το σπίτι όταν το δει» είδε το διαμέρισμα του; Πότε; Εμένα γιατί δεν μου το είπε;

«Στα πέντε λεπτά που το είδα…» του κάρφωσε. «Ναι πίστευα ότι θα του άρεσε αλλά τελικά δεν κατάφερα να τον πείσω» συνέχισε και ένιωσα το πόδι της να τυλίγεται γύρω από το δικό μου.

Τώρα αυτό τι ήταν; Προειδοποίηση να μην αντιδράσω; 

«Και προτιμάει να μένεις με τον Κρις» ειρωνεύτηκε και η Κλερ πραγματικά τα πήρε στο κρανίο.

«Γιατί τι έχει ο Κρις» αντέδρασε με την μια πριν πω καμία χοντράδα. «Σε πληροφορώ ότι είναι τέλειος συγκάτοικος, με βοηθάει και στα μαθήματα…» άρχισε να με παινεύει και την κοίταξα πιο έντονα. Ποιος ο λόγος να λέει ψέματα; Δεν χρειαζόταν να του δώσει και εξηγήσεις στο τι κάναμε και τι όχι.

 «Άσε που κάνει και τέλειο σεξ…» συμπλήρωσε με έμφαση. «Οπότε γιατί να αλλάξω σπίτι;» κατέληξε και τον αποστόμωσε τελείως.

«Οπότε είσαστε μαζί;» ρώτησε σοκαρισμένος και έμεινα να δω τι θα πει.

«Μας αρέσει να ξεδίνουμε που και που, που ακριβώς είναι το πρόβλημα;» τον ρώτησε σοβαρή και ο Έλιοτ κατάπιε την γλώσσα του.

«Όχι, πουθενά» είπε αυτόματα για να εξομαλύνει τα πράγματα αλλά η Κλερ δεν χαλάρωσε.

Μετά από αυτό έπεσε μια περίεργη σιωπή στο τραπέζι. Άξαφνα έμοιαζε σαν να μην ήξερε κανείς τι να πει μέχρι που η Σέλπι είπε να λύσει το πρόβλημα. Καθώς αναρωτήθηκε αν έχουμε αποφασίσει τι ταινία θα δούμε η Κλερ πήρε ξανά μπρος και άρχισε να γίνεται η ψυχή της παρέας. Το πόδι της δε κάτω από το τραπέζι δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω μου και δεν μπορούσα να καταλάβω τον λόγο. Οκ τα είχα πάρει λίγο που μου το έκρυψε αλλά μπορώ να πω ότι το είχε σώσει και μάλιστα με το παραπάνω με όσα του είπε. Μπορεί να μην ήθελε να παραδεχτεί σε κανέναν ότι είμαστε ζευγάρι αλλά τουλάχιστον δεν έκρυβε ότι με προτιμούσε από εκείνον. Μπορεί ο άλλος να έθρεφε ακόμα ελπίδες μετά από αυτό αλλά τουλάχιστον τώρα ήξερε ότι είχε έναν πολύ σκληρό ανταγωνιστή. 

Όταν τελειώσαμε με το φαί και τα κορίτσια πήγαν στην τουαλέτα εκείνος δεν έχασε την ευκαιρία. Γυρίζοντας προς το μέρος μου με κοίταξε με το βλέμμα που έλεγε ότι ήταν έτοιμος να τα δώσεις όλα.

«Μην το κουράζομαι» είπα απευθείας πριν προλάβει να αρχίσει να λέει το οτιδήποτε. «Είμαστε μαζί απλά είναι πολύ πρόσφατο και δεν το διατυμπανίζουμε, γι’ αυτό σταμάτα να κάνεις τον προστάτη της γιατί ο μόνος προστάτης εδώ πέρα είμαι εγώ, οπότε πάρ’ το απόφαση και ξεκόλλα επιτέλους» τον έβγαλα από τον κόπο και έσμιξε τα μάτια του σαν να ήταν έτοιμος να μου επιτεθεί.

«Ένα λάθος να κάνεις και θα με βρεις μπροστά σου» ήταν αμείλικτος.

«Μην μου πεις… ξέρεις σίου ζίτσου και καράτε;» τον ειρωνεύτηκα αλλά εκείνος δεν έλεγε να τα παρατήσει.

«Αν την πληγώσεις…» απείλησε μέσα από τα δόντια του σαν λυσσασμένο σκυλί και σοβάρεψα.

«Θα σε αφήσω να με σακατέψεις» του είπα εννοώντας το και αυτό τον φρέναρε για λίγο.

«Την αγαπάς;» ρώτησε κατευθείαν.

«Δεν νομίζω ότι σε αφορά» του το ξέκοψα κατευθείαν.

«Με αφορά οτιδήποτε έχει να κάνει με εκείνη» δήλωσε και τον κοίταξα έντονα.

«Και εμένα επίσης γι’ αυτό πρόσεχε γιατί αν γυρίσει η δικιά μου βίδα δεν θα σκεφτώ ότι φοράς γυαλιά, δεν θα σου τα βγάλω καν, θα σου μαυρίσω τα μάτια με τα τζάμια να τρυπάνε τα μάτια σου» του δήλωσα και εγώ με την σειρά μου και καθώς έφτασε στα αυτά μας το γέλιο της Κλερ το κόψαμε επιτόπου και οι δύο.

Μόλις τα κορίτσια έφτασαν κοντά η Κλερ με κοίταξε διεξοδικά.

«Είσαστε έτοιμες;» ρώτησα αμέσως ενώ καθώς σηκώθηκα όρθιος πήγα δίπλα της.

«Ναι, μία στιγμή να πάρω την τσάντα μου και φύγαμε» είπε η Σέλπι και καθώς έγειρε να την πιάσει, με το χέρι της έκανε το μαλλί της πιο πίσω και αποκάλυψε το τατουάζ που είχε πάνω στον λαιμό της.

Η Κλερ σχεδόν ακουμπώντας την πλάτη της πάνω στο στερνό μου σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος και κοίταξε τις αντιδράσεις του Έλιοτ που εκείνη την ώρα σηκωνόταν. Η ματιά του αυτόματα καρφώθηκε πάνω στο τατουάζ και έσμιξε τα φρύδια του με απορία.

«Αυτό είναι το περιβόητο τατουάζ που της έκανες;» την ρώτησε και η Κλερ κατένευσε για απάντηση. «Τι είναι ακριβώς;» προσπάθησε να καταλάβει ενώ κοίταζε την Κλερ αντί για την Σέλπι.

«Πρέπει να το δεις από πολύ κοντά για να το καταλάβεις» του είπε και κατάλαβα ότι όλο αυτό ήταν ένα καλοστημένο σχέδιο της.

«Μπορώ;» ρώτησε την Σέλπι και η Κλερ ξεφύσησε απηυδισμένα.

«Και φυσικά μπορείς, τι ρωτάς;» τον ρώτησε με αγανάκτηση χωρίς να αφήσει την Σέλπι να απαντήσει. «Τόσο κόπο έκανα, επιβάλετε να το θαυμάσεις» του είπε κατηγορηματικά και εκείνος διστακτικά κοίταξε την Σέλπι.

Εκείνη κουνώντας το κεφάλι της του έδωσε την άδεια και καθώς έκανε το μαλλί της πιο πίσω τέντωσε τον λαιμό της και τον άφησε να το δει. Εκείνος γέρνοντας πιο κοντά της το κοίταξε για μια στιγμή με περιέργεια και προς μεγάλη μου έκπληξη σήκωσε το χέρι του για να το αγγίξει.

«Εκπληκτικό» είπε με θαυμασμό ενώ συνέχιζε να το αγγίζει και η Κλερ με σκούντησε με νόημα ενώ πάλευε με νύχια και με δόντια για να μην πανηγυρίσει την νίκη της.

«Μην ελπίζεις τόσο. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα» της ψιθύρισα στο αυτί για να μην μας ακούσουν εκείνοι.

«Πίστεψε με, μετά από αυτό δεν πρόκειται να το βγάλει από το μυαλό του. Θα θέλει όσο τίποτα να περάσει και την γλώσσα του πάνω από το τατουάζ για αν το γευτεί. Είναι σαν διεγερτικό» μου ψιθύρισε και εκείνη συνωμοτικά την στιγμή που οι ματιές του Έλιοτ και της Σέλπις έσμιξαν και έμειναν για μια στιγμή να κοιτιούνται σαν να μίλαγαν με τα μάτια.

Που να την πάρει είχε απόλυτο δίκιο. Άξαφνα ο μαλάκας ήταν σαν να είχε μαγευτεί.

«Ξέρει ότι έχεις και εσύ τατουάζ;» την ρώτησα γρήγορα πριν μας πάρουν είδηση και με κοίταξε με το ύφος που έλεγε ‘είσαι σοβαρός;’.

Αυτόματα ένιωσα ότι όχι απλά είχα κερδίσει άλλη μια μάχη αλλά είχα κερδίσει τον ίδιο τον πόλεμο. Μπορεί να τον θεωρούσε φίλο αλλά εκείνος στην ουσία δεν την ήξερε ούτε στο ελάχιστο. Αν ήθελε να τον έχει γκαβάτζα τουλάχιστον θα φρόντιζε σιγά, σιγά να τον προετοιμάζει αλλά η Κλερ δεν έκανε τίποτα τέτοιο. Απλά έκανε παρέα μαζί του, για κάποιον ανεξήγητο λόγο και πάντα τον κράταγε σε απόσταση. Τελικά είχε δίκιο, ίσως την χρειαζόμουν αυτήν βραδιά. Μπορεί να μην εμπιστευόμουν τον μαλάκα τον άλλον αλλά σίγουρα τώρα μπορούσα να εμπιστευτώ εκείνη περισσότερο και να είμαι πιο ήρεμος με αυτήν την κατάσταση που είχαν μεταξύ τους.