Τον κοίταζα στα μάτια ανέκφραστη και ακίνητη... εκείνος είχε αρχίσει να αναπνέει γρήγορα... νομίζει ότι δεν τον πιστεύω... θέλει επιβεβαίωση.. έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.
«Πες κάτι» με παρακάλεσε.
«Θες να κάνεις μια παρατήρηση... ποια είναι αυτή;»
«Ξέρεις ήδη ποια είναι... έτσι δεν είναι;» του χαμογέλασα.
«Προτιμώ να την ακούσω»
«Οκ... παρατήρησα ότι έχεις πολύ καλή μνήμη»
«Τα πάντα Έντουαρντ είναι θέμα εκπαίδευσης, ακόμα και η μνήμη εκπαιδεύεται»
«Πως;»
«Συγκέντρωση... όσο πιο συγκεντρωμένος είσαι τόσα περισσότερα πράγματα αφομοιώνεις... και εσύ έχεις τεράστιο θέμα με αυτό και πάντα με κάνεις να αναρωτιέμαι το γιατί... γύρισε το πρόσωπο του στο πλάι για να αποφύγεις την ματιά μου... Κοίταξε με Έντουαρντ... με κοίταξε αυτόματα... Τώρα μόλις μου δήλωσες ότι ξέρεις τον λόγο... Αλλά δεν θέλεις να μου πεις... Το σέβομαι... Δεν με εμπιστεύεσαι αλλά πιστεύεις σε μένα... πήρε μια ανακουφιστική ανάσα... Δεν θέλω να κάνεις τίποτα που δεν θες εσύ... Αν δεν θες να μου πεις δεν θα σε πιέσω... σεβασμός... Σέβομαι τις επιθυμίες σου και το αφήνω στην κρίση σου για να μου το αποκαλύψεις όταν εσύ θα είσαι έτοιμος... Δεν έχεις λόγο να με φοβάσαι... Όσο δεν ενεργοποιείς τα χέρια μου... Δεν έχεις λόγο να με φοβάσαι... Ο λόγος που ενεργοποιείς τα χέρια μου είναι γιατί δεν σκέφτεσαι... Είσαι διάνοια στα οικονομικά... Η εταιρία σου χωρίς το μυαλό σου αυτήν την στιγμή δεν θα υπήρχε... αλλά ότι δεν έχει να κάνεις με την εταιρία η συγκέντρωση σου... παύει να υπάρχει... υπό πίεση λειτουργείς καλύτερα... Γιατί…; Γιατί έτσι έχεις μάθει να λειτουργείς» με κοίταξε μέσα στα μάτια αμίλητος.
«Ο μίστερ Χάιντ όταν δεν είσαι υπό πίεση σε κυριεύει... Ποιος είναι ο μίστερ Χάιντ Έντουαρντ...; δεν μίλαγε... Ο μίστερ Χάιντ Έντουαρντ είναι το ίδιο σου το μυαλό... Ποιος κυριεύει το ίδιο σου το μυαλό Έντουαρντ...; Εσύ... άρα έχεις την επιλογή να διαλέξεις ποιος θέλεις να κυριεύει το μυαλό σου... ο μίστερ Χάιντ ή ο Έντουαρντ»
«Δεν έχω επιλογή» ψιθύρισε και γύρισε πάλι το πρόσωπο του στο πλάι για να αποφύγει την ματιά μου.
«Όλοι έχουμε επιλογή... ο φόβος είναι το χειρότερο σαράκι που μπορεί να τραγανίσει την ψυχή μας σιγά, σιγά... όσο αφήνεις τον φόβο να σε κυριεύει δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερα... κάθε μέρα θα γίνεσαι χειρότερα... έχει 12 χρόνια που έχει πεθάνει... δεν μπορεί να σε αγγίξει πια... γιατί την αφήνεις να σε επηρεάζει ακόμα και να σε κάνει να ζεις μέσα στον φόβο;»
«Δεν έχω επιλογή» επανέλαβε χωρίς να με κοιτάει.
«Θες να σου αποδείξω ότι έχεις;» με κοίταξε στα μάτια παρακλητικά σταματώντας να αναπνέει... έβγαλε πάλι λάθος συμπέρασμα... νομίζει ότι αν δεν μου δώσει την απάντηση που θέλω... ότι θα φύγω.
«Πάντα έχεις την επιλογή... Πάντα εσύ είσαι αυτός που θα επιλέγει στην ζωή σου... και ξέρεις γιατί; Γιατί είναι δική σου ζωή Έντουαρντ... και μόνο εσύ επιλέγεις με ποιον τρόπο θέλεις να την ζήσεις... Δεν είμαι εδώ για να σου καθορίσω την ζωή... Δεν είμαι εδώ για να σου πω πως να την ζήσεις... Δεν κάνω αυτό το παιχνίδι για να σου επιβάλω τρόπο ζωής... Δεν κάνω αυτό το παιχνίδι για να σε κάνω να ζεις όπως ζω εγώ για να νομίζω ότι σε κέρδισα... Γιατί αν σε κάνω να ζεις όπως ζω εγώ... Αν σε κάνω να σκέφτεσαι όπως σκέφτομαι εγώ.. Αν σε κάνω να γίνεις κάτι που δεν είσαι τότε για πάντα θα είσαι δυστυχισμένος... Σου έδωσα ποτέ την εντύπωση ότι θέλω να σε βλάψω;»
«Όχι»
«Α σου κάνω κάτι που δεν είσαι θα είσαι ευτυχισμένος;»
«Όχι»
«Αν σε κάνω δυστυχισμένο θα σε έχω κερδίσει;»
«Όχι»
«Τότε γιατί είμαι εδώ Έντουαρντ;»
«Γιατί θες το καλό μου»
«Όταν κάποιος θέλει το καλό του άλλου τον πληγώνει;»
«Όχι»
«Τότε γιατί είμαι εδώ Έντουαρντ; Γιατί κάνω αυτό το παιχνίδι;»
«Για να με καταλάβεις και να σε καταλάβω... Κάνεις αυτό το παιχνίδι γιατί αν δεν με πείσεις δεν μπορώ να δω τα πράγματα καθαρά και δεν μπορώ να δε εσένα... αυτό που θες είναι να σε δω και ταυτόχρονα να δεις και εσύ εμένα»
«Έχεις λόγο να με φοβάσαι;»
«Ναι»
«Γιατί σου θυμίζω εκείνην και αυτό σε μπλοκάρει... Σε μπερδεύει... Επειδή εκείνη δεν κράταγε ποτέ τον λόγο της νομίζεις ότι θα κάνω και εγώ το ίδιο... Γι’ αυτό αλλάζεις συνέχεια γνώμη... Ξέρω πότε λες ψέματα και πότε λες αλήθεια... Δεν χρειάζεται να στο επιβεβαιώνω αν το πιστεύω αυτό που λες... Έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση γιατί δεν πιστεύεις στον Έντουαρντ... Και αν δεν πιστεύεις στο ίδιο σου τον εαυτό δεν θα μπορέσεις ποτέ να πιστέψεις και κανέναν άλλον... Ξέρω ότι θες να πιστέψεις σε μένα... Μπορώ να διαβάσω την ανάγκη σου αυτή... και ξέρω ότι το θες όσο τίποτα άλλο... αλλά φτάνει αυτό Έντουαρντ...; Ναι τώρα πιστεύεις σε μένα... αλλά επειδή δεν πιστεύεις στον ίδιο σου τον εαυτό... Ειλικρινά πιστεύεις ότι αυτή η πίστη θα κρατήσει για πολύ... ; Πιστεύεις ότι όταν θα αφήσεις τον μίστερ Χάιντ να σε κυριεύσει πάλι θα σε αφήσει να συνεχίσεις να πιστεύεις σε μένα... ; Επιλογή Έντουαρντ... Όσο αφήνεις στην σκοτεινή σου πλευρά να σε κυριεύει... Τότε θα κάνεις πάντα αυτό που σου λέει... Αν μάθεις να την ελέγχεις τότε θα μπορείς να παίρνεις πιο ξεκάθαρες αποφάσεις... Ποιος είναι ο λόγος που βγάζεις πάντα λάθος συμπεράσματα... ;Γιατί δεν σκέφτεσαι μόνος σου... Επέλεξε ποια πλευρά του εαυτού σου θες να κυριαρχεί και ακολούθα την...
«Δεν είμαι εδώ για να σου πως με ποια πλευρά του εαυτού σου πρέπει να ζεις... Είμαι εδώ για να σου δείξω ποια πλευρά έχω επιλέξει εγώ να ζω... Εγώ έκανα την επιλογή μου Έντουαρντ... Και όπως έχεις καταλάβει... Αν έχεις καταλάβει... Έχω επιλέξει την φωτεινή μου πλευρά... Γι’ αυτό και ανέχτηκα όσα ανέχτηκα όλον αυτόν τον καιρό... γιατί ήθελα να σου δείξω ότι εγώ αυτήν την πλευρά επιλέγω... Αν θες και εσύ το ίδιο τότε θα μπορώ να σε υποστηρίξω... Μπορώ να σε βοηθήσω... Ως έναν βαθμό πάντα... μπορώ να μείνω δίπλα σου για όσο εσύ με θες δίπλα σου... Γι’ αυτό και σου το ξαναλέω... Μην με κάνεις να σου δείχνω την σκοτεινή μου πλευρά... Δεν θες να ξέρεις πόσο σκοτεινή είναι... Και δεν είναι πλέων η επιλογή μου... Δεν την θέλω Έντουαρντ... Είναι κομμάτι της ζωής μου... αλλά δεν είμαι εγώ... αυτό που είδες... Όσο μπόρεσες τέλος πάντων να δεις... όλον αυτόν τον καιρό και περισσότερο στο Παρίσι... αυτό είμαι... Έχω υπομονή Έντουαρντ... Όμως έχω και εγώ τα όρια μου... Γι’ αυτό και κάθε φορά που με κάνεις να τα ξεπερνώ τότε με αναγκάζεις να σου δείχνω και αυτό που έχω επιλέξει να μην είμαι...
«Επιλογή Έντουαρντ... Κάνε την επιλογή σου και ακολούθα την... Όσο παίζεις σε διπλό ταμπλό... Ο μόνος χαμένος είσαι εσύ... Όχι εγώ... Όχι οι άλλοι... Εσύ Έντουαρντ... δεν σου ζητώ να επιλέξεις για μένα... Δεν σου ζητώ να κάνεις την επιλογή σου βάση με το τι εγώ θα ήθελα να επιλέξεις... σου ζητώ να κάνεις την επιλογή σου για να έχεις μια σταθερή πορεία στην ζωή σου...
«Ασπρο ή μαύρο... Διάλεξε το χρώμα που πιστεύεις ότι σε αντιπροσωπεύει και ακολούθα το... Μην καταστρέφεις άλλο την ζωή σου επειδή είναι γκρι...
«Επίπεδο 1... Δεν σου τα είπα όλα αυτά, για να μου δώσεις κάποια απάντηση... Σου τα είπα για να καταλάβεις γιατί είμαι εδώ... Σου τα είπα για να καταλάβεις τι είναι αυτό που θέλω από εσένα... Δεν είσαι ακόμα έτοιμος για να κάνεις επιλογή... Όταν όμως την κάνεις υποστήριξε την Έντουαρντ... Και σταμάτα να γαμάς την ζωή σου... παύση... Ξέρεις ποιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα ενός ανθρώπου στην ζωή;»
«Όχι»
«Η ίδια του η ζωή Έντουαρντ... Η ίδια του η ζωή... Μην την καταστρέφεις άλλο... Πάρε τον χρόνο σου... Δούλεψε όσα έχεις πάρει από αυτήν και με ηρεμία αποφάσισε τι θες... Πάντα θα είναι δική σου επιλογή το τι θες να κάνεις στην ζωή σου και τι όχι... Κανενός άλλου... Αν αφήνεις του άλλους να κυβερνούν την ζωή σου... Δεν ζεις την δική σου ζωή... Ζεις την δική τους... Πάντα να παίρνεις αυτά που σου προσφέρουν οι άλλοι... αλλά πάντα να επιλέγεις τι θες να κρατήσεις για σένα ανάλογα με αυτό που νιώθεις ότι σε αντιπροσωπεύει... επιλογή Έντουαρντ... εσύ να επιλέγεις τι είναι καλό για σένα και τι όχι... ΟΧΙ οι άλλοι» τα μάτια του δάκρυσαν... είχε χάσει την μιλιά του... ήθελε τόσα να πει αλλά ακόμα φοβόταν ότι αν θα τα έλεγε θα με έχανε...
«Θες να σταματήσουμε;» τον ρώτησα ήρεμα και πάλι έβγαλε το λάθος συμπέρασμα... παρέμενε ήρεμος και σιωπηλός.
«Δεν θέλω να κάνω κάτι που δεν το θες πρώτα εσύ... Αν δεν θες να συνεχίσουμε θα το σεβαστώ και θα λήξω εγώ το παιχνίδι... Είναι ένα παιχνίδι Έντουαρντ... δεν έχεις λόγο να με φοβάσαι»
«Θέλω λίγο χρόνο»
«Πάρε όσο χρόνο θες... Διψάς... ;κατένευσε... Πεινάς...; κατένευσε και πάλι... όσο παίζουμε δεν μπορώ να σου τα προσφέρω... Εκτός αν το ζητήσεις για ανταμοιβή... Έχεις μια ανταμοιβή σε εκκρεμότητα... Μπορείς να την αναθεωρήσεις... Πάρε τον χρόνο σου και όταν είσαι έτοιμος... Πες μου πως θες να σε ανταμείψω... η ανταμοιβή μου Έντουαρντ... είναι ικανοποίηση, όχι τιμωρία... οκ;» κατένευσε και πάλι... δεν έχει το κουράγιο να μιλήσει.
Έφυγα από δίπλα του και πήγα πάλι στο έπιπλο το καθρέφτη και έκατσα για να του δώσω τον χρόνο του να σκεφτεί όσα είπαμε μέχρι τώρα... αχχχ βρε Έντουαρντ... πόσο μπερδεμένο είναι το μυαλό σου... ούτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις ποιες είναι οι δικές σου σκέψεις και ποιες όχι... πήρε μια βαθιά ανάσα την κράτησε για λίγο και την άφησε να βγει ήρεμα από μέσα του... όπως ακριβός έκανα εγώ το πρωί που νόμιζα ότι βρισκόμουνα στο σπίτι του Πάολο.
«Αχχχ... βρε Έντουαρντ... όταν θες και συγκεντρώνεσαι πιάνεις αμέσως τα πάντα... είσαι σε παύση… Γιατί χρησιμοποίησες αυτόν τον τρόπο για να επικοινωνήσεις μαζί μου;»
«Γιατί δεν είμαι έτοιμος να μιλήσω... αλλά δεν θέλω να σταματήσεις»
«Σκέφτηκες την ανταμοιβή σου;»
«Ναι»
«Τι επιλέγεις;»
«Δεν την αλλάζω»
«Μπορώ να μάθω το γιατί; Είσαι σε παύση... αν δεν θες δεν μου απαντάς» κούνησε αρνητικά το κεφάλι του... οκ λοιπόν... βρίσκεσαι στο επίπεδο 3... θυμάσαι τον κανόνα...; κούνησε το κεφάλι του... Θες να μου τον πεις;» έκανε μια παύση και σταμάτησε την αναπνοή του... η αυτόματη απάντηση... επειδή ήταν ερώτηση που έχει να κάνει με το παιχνίδι... Ήταν: Έχω επιλογή... ;αλλά επειδή ήταν συγκεντρωμένος το πήρε πίσω.
«Το μόνο που μπορώ να κάνω χωρίς την άδεια σου είναι να αναπνέω... ότι και να μου λες... ότι και να με ρωτάς εγώ θα παραμένω ακίνητος... σιωπηλός και με κλειστά τα μάτια... οι απαντήσεις μου θα είναι ξεκάθαρες... μπορώ να απαντήσω μια ερώτηση με ερώτηση»
«Πολύ σωστά... πριν ξεκινήσω θες να κάνεις κάποια άλλη ερώτηση ή παρατήρηση;» κούνησε το κεφάλι του αρνητικά... δεν είναι έτοιμος να συνεχίσει αλλά δεν θέλει να σταματήσει... ήδη νιώθει ότι αυτό που του κάνω... τον κάνω για να δει περισσότερο εκείνος τον ίδιο του τον εαυτό και λιγότερο εγώ... έχει καταλάβει ότι η άσκηση βοηθάει να μάθουμε ταυτόχρονα πράγματα για τον ίδιο μας τον εαυτό και όχι το αντίθετο... έχει καταλάβει ότι προσπαθώ να του δώσω κομμάτια μου και όχι να του πάρω... το θέλει αλλά πόσο μπορεί να το κρατήσει... με πιστεύει αλλά για πόσο ακόμα...; θέλει να συνεχίσουμε άλλα δεν είναι έτοιμος... άραγε γιατί τότε δεν το αφήνει να το συνεχίσουμε κάποια άλλη στιγμή...; Αχχ βρε Έντουαρντ γιατί νομίζεις ότι μπορείς να με κοροϊδέψεις;;;
«Ξεκινάμε τότε... επίπεδο 1... δεν σε ρωτάω τον κανόνα γιατί ξέρω ότι τον έχεις εμπεδώσει... τώρα θέλω να δω αν μπορείς να το τηρήσεις...
Επίπεδο 1... Ο κυρίαρχος διαβάζει τον ενδοτικό του.
Επίπεδο 2... Ο κυρίαρχος επιβεβαιώνει ότι αυτό που διάβασε είναι σωστό.
Αυτό σημαίνουν τα επίπεδα 1&2... τώρα πάμε να δούμε τι σημαίνει το επίπεδο 3... είσαι έτοιμος γι αυτό; Μπορείς να απαντήσεις»
«Ναι»
«Οκ... η γλώσσα του σώματος έχει κάποια στάνταρ αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο να εκφράζει τα συναισθήματα του... Δεν έχω μαντικές ικανότητες... Μπορώ όμως να διαβάσω το μυαλό σου όταν μου δίνεις την άδεια να το κάνω... εσύ επιλέγεις πάντα τι θα διαβάσω και τι όχι από εσένα... όσο πιο συγκεντρωμένος είσαι τόσο περισσότερα μπορείς να κρύψεις ότι δεν είσαι ακόμα έτοιμος να μου πεις... Υπάρχει λόγος που το αναφέρω αυτό Έντουαρντ; Μπορείς να απαντήσεις»
«Ναι... θες να το ξέρω για να με καθησυχάσεις»
«Γατί;»
«Γιατί εγώ νιώθω ότι θες να πάρεις πράγματα από μένα με το ζόρι... Ενώ εσύ θες να με κάνεις να καταλάβω ότι δεν θες να πάρεις από μένα... Θες να μου δώσεις»
«Το πιστεύεις αυτό; Μπορείς να απαντήσεις»
«Ναι»
«Επίπεδο 2... Έχεις καταλάβει γιατί επέμενα να κάνουμε αυτό το παιχνίδι;»
«Ναι»
«Γιατί;»
«Γιατί την ώρα που ξύπνησες διάβασες τις προθέσεις μου και ήξερες ότι είχε γυρίσει ο μίστερ Χάιντ»
«Και;»
«Και ήξερες ότι από την στιγμή που γύρισε εγώ είχα σκοπό να σε πληγώσω»
«Γιατί δεν έφυγα;»
«Αυτόματα θα απαντούσα γιατί πιστεύεις σε μένα... αλλά τώρα δεν είμαι σίγουρος ότι εκείνη την στιγμή αυτό έφτασε μόνο για να σε κάνει να μείνεις»
«Τι κατάλαβες από το συμπέρασμα που έβγαλες μόλις τώρα;»
«Ότι επειδή ήμουν συγκεντρωμένος άφησα τον εαυτό μου να σε διαβάσει»
«Ακριβός τον άφησε... Είχες την θέληση... Προσπάθησες...Δεν άφησε τον μίστερ Χάιντ να σε επηρεάσει... Δεν έβγαλες λάθος συμπέρασμα... Γιατί πάντα βγάζεις τα λάθος συμπεράσματα Έντουαρντ... ;Μην απαντήσεις σε αυτό... Πίπα λοιπόν... Έχεις κάτι να με ρωτήσεις πριν ξεκινήσω;»
«Εσύ δεν έχεις φυσικές ανάγκες αυτήν την στιγμή;»
«Φυσικά και έχω... υπάρχει λόγος που με ρωτάς;»
«Απλά αναρωτιόμουν γιατί....»
«Γιατί δεν πίνω νερό, ενώ διψάω... ;τον διέκοψα και συμπλήρωσα την φράση του... Γιατί δεν τρώω, ενώ πεινάω... ;Γιατί δεν πάω τουαλέτα, ενώ κατουριέμαι... ;η αναπνοή του άλλαξε... Ποιο ήταν το πρώτο συμπέρασμα που έβγαλες για μένα;»
«Δεν κάνεις ποτέ αυτό που δεν θες να σου κάνουν οι άλλοι»
«Για ποιον λόγο καταπιέζω τις φυσικές μου ανάγκες;»
«Γιατί δεν κάνεις τίποτα που δεν μπορώ να κάνω εγώ» περίμενα για λίγο πριν συνεχίσω.
«Μήπως θες να αναθεωρήσεις την απάντηση σου;»
«Σχεδόν τίποτα»
«Σχεδόν τίποτα... επανέλαβα... ποιο είναι αυτό το σχεδόν τίποτα;»
«Καπνίζεις»
«Θες τσιγάρο κύριε Κάλεν;»
«Ναι»
«Και γιατί δεν το ζητάς;»
«Δεν κατάλαβα ότι είχα το δικαίωμα να το κάνω»
«Παύση κύριε Κάλεν τι σημαίνει;»
«Ελευθερία κίνησης και λόγου»
«Και τι συμπέρασμα βγάζεις από αυτό;»
«Ότι παίρνω τα λάθος μηνύματα»
«Και τώρα γιατί παίρνεις τα σωστά;»
«Γιατί είμαι συγκεντρωμένος»
«Σε ευχαριστώ... επαναλαμβάνω... θες να αναθεωρήσεις την αμοιβή σου; Επίπεδο 3»
«Έχω το δικαίωμα να σηκωθώ;»
«Επίπεδο 1... όχι κύριε Κάλεν δεν το έχετε... εκτός και αν θέλετε να λήξετε το παιχνίδι μας τώρα... αν το θέλετε ξέρετε τι πρέπει να κάνετε... περίμενα μέχρι που ξεφύσησε... επίπεδο 2... Τι μου έδωσες να διαβάσω από σένα αυτήν την στιγμή;»
«Ότι κατουριέμαι» ξεφύσησε ηττημένος.
«Επίπεδο 1... και γιατί πιστεύεις ότι δεν το ήξερα ήδη... ;αναστέναξε απελπισμένος... Κατουριέσαι και η ανταμοιβή σου θες να είναι πίπα... γιατί κύριε Κάλεν...;
Απάντηση ενδοτικού: Για να σε κάνω να νιώσεις το πόσο μειονεκτικά νιώθω εγώ αυτήν την στιγμή εγώ.
Σου έδωσα την επιλογή... και εσύ θέλησες να συνεχίσεις μόνο και μόνο για να με μειώσεις και πιστεύεις ότι εγώ δεν θα το καταλάβαινα...;
Ερώτηση ενδοτικού: Πως;
Απάντηση κυρίαρχου: Αφού μου δηλώνεις ότι δεν είσαι έτοιμος να μιλήσεις αλλά δεν θες να σταματήσεις.. Έχεις καταλάβει ότι εννοώ να σταματήσω το παιχνίδι για σήμερα γιατί έχεις πιεστεί και δεν θες να πιεστείς περισσότερο... Σου δίνω την επιλογή να χαλαρώσεις για να σκεφτείς καλύτερα τα όσα είπαμε σήμερα και εσύ επιλέγεις να συνεχίσουμε ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι έτοιμος ακόμα... και νομίζεις ότι εγώ δεν θα πάρω το σωστό μήνυμα από αυτό... Γιατί εσύ δεν είσαι ικανός να το κάνεις...;
«Επίπεδο 1... Ο κυρίαρχος διαβάζει τον ενδοτικό του
Επίπεδο 2... Ο κυρίαρχος επιβεβαιώνει ότι αυτό που διάβασε είναι σωστό
Επίπεδο 3... Τι πιστεύεις ότι κάνει το επίπεδο 3 κύριε Κάλεν... ;απάντησε τώρα»
«Δεν ξέρω»
«Δεν ξέρεις... ας το δούμε μαζί γιατί όσο μιλάω το μόνο που καταφέρνω είναι να χαλάω τσάμπα αέρα... Γιατί επέμενα κύριε Κάλεν να παίξουμε αυτό το παιχνίδι; Απάντησε τώρα»
«Γιατί δεν σου δίνω άλλη επιλογή»
«Δεν μου δίνεις άλλη επιλογή Έντουαρντ... Μου δήλωσες ότι μπορώ να σε ρωτήσω για να πάρω τις απαντήσεις μου... Για ποιον λόγο δεν μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο Έντουαρντ;...; Επίπεδο 3»
«Μπορώ να μην απαντήσω τώρα σε αυτήν την ερώτηση;»
«Επίπεδο 1... Φυσικά και μπορείς... Είναι πάντα επιλογή σου το τι θες να μου δώσεις και το τι όχι... ανταμοιβή... Τι θες για ανταμοιβή Έντουαρντ...; περίμενα μέχρι να σκεφτεί όλα τα παραπάνω... απάντησε τώρα»
«Θέλω να πάω τουαλέτα»
«Θες να πας τουαλέτα... ενώ ξέρεις ότι δεν πρόκειται να σε λύσω αν δεν τελειώσει το παιχνίδι... εσύ ζητάς για ανταμοιβή να πας τουαλέτα... αυτό κύριε Κάλεν σημαίνουν δύο πράγματα... Δεν θες να συνεχίσεις γιατί κατάλαβες την ήττα σου αλλά είσαι πολύ εγωιστής για να το παραδεχτείς και δεύτερον... Επιτέλους κατάλαβες τι σημαίνει προτεραιότητα... Προτεραιότητες κύριε Κάλεν... Όσο αφορά την δουλειά σας γνωρίζετε ακριβός την σημασία της λέξης αυτής... Όσο αφορά την ζωή σας όμως... σας είναι παντελώς αδιάφορη... προτεραιότητες κύριε Κάλεν...
«Ξέρετε ότι όταν θα τελειώσει αυτό το παιχνίδι θα σας αφήσω να με γαμήσετε...
Ερώτηση Μπέλας: «Τότε τι θες να κάνουμε;»
Απάντηση κύριου Κάλεν: «Θέλω να σε γαμήσω»
Ερώτηση Μπέλας: «Και τι θα έδινες γι αυτό;»
Ανταλλαγή... σου ζήτησα να παίξουμε για να σε αφήσω να με γαμήσεις... Σου δήλωσα ότι θα σου κάνω μασάζ... μασάζ κύριε Κάλεν όχι σεξ... και όταν θα τελειώσω το μασάζ θα σας αφήσω να με γαμήσετε... και το πρώτο πράγμα που ζητήσατε για ανταμοιβή πάνω στο παιχνίδι είναι πίπα... και θέλετε να μάθετε και το γιατί...;
«Γιατί κύριε Κάλεν σας κυριεύει η ανυπομονησία... όσο πιο ανυπόμονος είσαστε κύριε Κάλεν τόσο λιγότερο συγκεντρωμένος είσαστε σε αυτό που κάνουμε... και όσο λιγότερο συγκεντρωμένος είσαστε κύριε Κάλεν τόσο περισσότερο καθυστερείτε να τελειώσουμε το παιχνίδι... και όσο περισσότερο καθυστερείτε το παιχνίδι τόσο θα αργείτε να πάρετε το αντάλλαγμα σας...»
«Κίνητρο... τώρα που σας υπενθύμισα το κίνητρο του παιχνιδιού, υπάρχει περίπτωση να βοηθήσετε λίγο την κατάσταση...; Γιατί τα όρια στενεύουν κύριε Κάλεν...»
«Υπομονή... η υπομονή κύριε Κάλεν δεν είναι ανεξάντλητη... Με κάνετε να χάνω την υπομονή μου κύριε Κάλεν... και όσο χάνω την υπομονή μου τόσο περισσότερο με τρώει η παλάμη μου.... Βλέπετε ότι προσπαθώ... Μπορείτε να δείτε και πόσες ποινές έχετε γλυτώσει...
Απάντηση ενδοτικού: Όχι.
Ερώτηση κυρίαρχου: Γιατί;
Απάντηση ενδοτικού: Γιατί αυτό με συμφέρει να κάνω...
«Ακόμα πιστεύεται κύριε Κάλεν ότι μπορείτε να με κοροϊδέψετε... ;πήρε μια βαθιά ανάσα και την άφησε να βγει βίαια από την μύτη του... Πολύ καλά...
«Ανταμοιβή... θες τουαλέτα... αλλά για να πας πρέπει πρώτα να λήξεις το παιχνίδι... αν θες να λήξεις το παιχνίδι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις» του έδωσα λίγο τον χρόνο του για να το σκεφτεί... ξεφύσησε.
«Ανταμοιβή Έντουαρντ... Εδώ και μία ώρα προσπαθώ να σου δώσω την ανταμοιβή σου και δεν με αφήνεις... Γιατί Έντουαρντ θεωρείς ότι ακόμα δεν έχεις πάρει την ανταμοιβή σου; Μπορείς να απαντήσεις»
«Γιατί ο κύριος Χάιντ δεν σε αφήνει»
«Γιατί ο κύριος Χάιντ δεν με αφήνει... επανέλαβα... Θα του πεις πότε να με αφήσει στην ησυχία μου για να δω επιτέλους τι θέλει και τι όχι ο Έντουαρντ...; απάντησε με νεύμα... κούνησε το κεφάλι του καταφατικά... Το εννοείς... ;απάντησε με νεύμα... κούνησε για άλλη μια φορά καταφατικά το κεφάλι του...
«Επίπεδο 2... Με πιστεύεις;»
«Ναι»
«Αμφιβάλεις ακόμα για μένα;»
«Όχι»
«Μου έχεις εμπιστοσύνη;»
«Όχι»
«Με φοβάσαι»
«Ναι»
«Τώρα πες μου τι θες για ανταμοιβή»
«Ξέρεις τι θέλω... δεν ξέρω με ποιον τρόπο μπορείς να μου το προσφέρεις... οπότε επιλέγω να το αφήσω απάνω σου»
«Με εμπιστεύεσαι;»
«Όχι απόλυτα... αλλά ξέρω ότι δεν θα μου την φέρεις... και θα σεβαστείς την επιθυμία μου»
Αχχχχ... βρε Έντουαρτ... Αχχχχ...
«Πες κάτι» με παρακάλεσε.
«Θες να κάνεις μια παρατήρηση... ποια είναι αυτή;»
«Ξέρεις ήδη ποια είναι... έτσι δεν είναι;» του χαμογέλασα.
«Προτιμώ να την ακούσω»
«Οκ... παρατήρησα ότι έχεις πολύ καλή μνήμη»
«Τα πάντα Έντουαρντ είναι θέμα εκπαίδευσης, ακόμα και η μνήμη εκπαιδεύεται»
«Πως;»
«Συγκέντρωση... όσο πιο συγκεντρωμένος είσαι τόσα περισσότερα πράγματα αφομοιώνεις... και εσύ έχεις τεράστιο θέμα με αυτό και πάντα με κάνεις να αναρωτιέμαι το γιατί... γύρισε το πρόσωπο του στο πλάι για να αποφύγεις την ματιά μου... Κοίταξε με Έντουαρντ... με κοίταξε αυτόματα... Τώρα μόλις μου δήλωσες ότι ξέρεις τον λόγο... Αλλά δεν θέλεις να μου πεις... Το σέβομαι... Δεν με εμπιστεύεσαι αλλά πιστεύεις σε μένα... πήρε μια ανακουφιστική ανάσα... Δεν θέλω να κάνεις τίποτα που δεν θες εσύ... Αν δεν θες να μου πεις δεν θα σε πιέσω... σεβασμός... Σέβομαι τις επιθυμίες σου και το αφήνω στην κρίση σου για να μου το αποκαλύψεις όταν εσύ θα είσαι έτοιμος... Δεν έχεις λόγο να με φοβάσαι... Όσο δεν ενεργοποιείς τα χέρια μου... Δεν έχεις λόγο να με φοβάσαι... Ο λόγος που ενεργοποιείς τα χέρια μου είναι γιατί δεν σκέφτεσαι... Είσαι διάνοια στα οικονομικά... Η εταιρία σου χωρίς το μυαλό σου αυτήν την στιγμή δεν θα υπήρχε... αλλά ότι δεν έχει να κάνεις με την εταιρία η συγκέντρωση σου... παύει να υπάρχει... υπό πίεση λειτουργείς καλύτερα... Γιατί…; Γιατί έτσι έχεις μάθει να λειτουργείς» με κοίταξε μέσα στα μάτια αμίλητος.
«Ο μίστερ Χάιντ όταν δεν είσαι υπό πίεση σε κυριεύει... Ποιος είναι ο μίστερ Χάιντ Έντουαρντ...; δεν μίλαγε... Ο μίστερ Χάιντ Έντουαρντ είναι το ίδιο σου το μυαλό... Ποιος κυριεύει το ίδιο σου το μυαλό Έντουαρντ...; Εσύ... άρα έχεις την επιλογή να διαλέξεις ποιος θέλεις να κυριεύει το μυαλό σου... ο μίστερ Χάιντ ή ο Έντουαρντ»
«Δεν έχω επιλογή» ψιθύρισε και γύρισε πάλι το πρόσωπο του στο πλάι για να αποφύγει την ματιά μου.
«Όλοι έχουμε επιλογή... ο φόβος είναι το χειρότερο σαράκι που μπορεί να τραγανίσει την ψυχή μας σιγά, σιγά... όσο αφήνεις τον φόβο να σε κυριεύει δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερα... κάθε μέρα θα γίνεσαι χειρότερα... έχει 12 χρόνια που έχει πεθάνει... δεν μπορεί να σε αγγίξει πια... γιατί την αφήνεις να σε επηρεάζει ακόμα και να σε κάνει να ζεις μέσα στον φόβο;»
«Δεν έχω επιλογή» επανέλαβε χωρίς να με κοιτάει.
«Θες να σου αποδείξω ότι έχεις;» με κοίταξε στα μάτια παρακλητικά σταματώντας να αναπνέει... έβγαλε πάλι λάθος συμπέρασμα... νομίζει ότι αν δεν μου δώσει την απάντηση που θέλω... ότι θα φύγω.
«Πάντα έχεις την επιλογή... Πάντα εσύ είσαι αυτός που θα επιλέγει στην ζωή σου... και ξέρεις γιατί; Γιατί είναι δική σου ζωή Έντουαρντ... και μόνο εσύ επιλέγεις με ποιον τρόπο θέλεις να την ζήσεις... Δεν είμαι εδώ για να σου καθορίσω την ζωή... Δεν είμαι εδώ για να σου πω πως να την ζήσεις... Δεν κάνω αυτό το παιχνίδι για να σου επιβάλω τρόπο ζωής... Δεν κάνω αυτό το παιχνίδι για να σε κάνω να ζεις όπως ζω εγώ για να νομίζω ότι σε κέρδισα... Γιατί αν σε κάνω να ζεις όπως ζω εγώ... Αν σε κάνω να σκέφτεσαι όπως σκέφτομαι εγώ.. Αν σε κάνω να γίνεις κάτι που δεν είσαι τότε για πάντα θα είσαι δυστυχισμένος... Σου έδωσα ποτέ την εντύπωση ότι θέλω να σε βλάψω;»
«Όχι»
«Α σου κάνω κάτι που δεν είσαι θα είσαι ευτυχισμένος;»
«Όχι»
«Αν σε κάνω δυστυχισμένο θα σε έχω κερδίσει;»
«Όχι»
«Τότε γιατί είμαι εδώ Έντουαρντ;»
«Γιατί θες το καλό μου»
«Όταν κάποιος θέλει το καλό του άλλου τον πληγώνει;»
«Όχι»
«Τότε γιατί είμαι εδώ Έντουαρντ; Γιατί κάνω αυτό το παιχνίδι;»
«Για να με καταλάβεις και να σε καταλάβω... Κάνεις αυτό το παιχνίδι γιατί αν δεν με πείσεις δεν μπορώ να δω τα πράγματα καθαρά και δεν μπορώ να δε εσένα... αυτό που θες είναι να σε δω και ταυτόχρονα να δεις και εσύ εμένα»
«Έχεις λόγο να με φοβάσαι;»
«Ναι»
«Γιατί σου θυμίζω εκείνην και αυτό σε μπλοκάρει... Σε μπερδεύει... Επειδή εκείνη δεν κράταγε ποτέ τον λόγο της νομίζεις ότι θα κάνω και εγώ το ίδιο... Γι’ αυτό αλλάζεις συνέχεια γνώμη... Ξέρω πότε λες ψέματα και πότε λες αλήθεια... Δεν χρειάζεται να στο επιβεβαιώνω αν το πιστεύω αυτό που λες... Έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση γιατί δεν πιστεύεις στον Έντουαρντ... Και αν δεν πιστεύεις στο ίδιο σου τον εαυτό δεν θα μπορέσεις ποτέ να πιστέψεις και κανέναν άλλον... Ξέρω ότι θες να πιστέψεις σε μένα... Μπορώ να διαβάσω την ανάγκη σου αυτή... και ξέρω ότι το θες όσο τίποτα άλλο... αλλά φτάνει αυτό Έντουαρντ...; Ναι τώρα πιστεύεις σε μένα... αλλά επειδή δεν πιστεύεις στον ίδιο σου τον εαυτό... Ειλικρινά πιστεύεις ότι αυτή η πίστη θα κρατήσει για πολύ... ; Πιστεύεις ότι όταν θα αφήσεις τον μίστερ Χάιντ να σε κυριεύσει πάλι θα σε αφήσει να συνεχίσεις να πιστεύεις σε μένα... ; Επιλογή Έντουαρντ... Όσο αφήνεις στην σκοτεινή σου πλευρά να σε κυριεύει... Τότε θα κάνεις πάντα αυτό που σου λέει... Αν μάθεις να την ελέγχεις τότε θα μπορείς να παίρνεις πιο ξεκάθαρες αποφάσεις... Ποιος είναι ο λόγος που βγάζεις πάντα λάθος συμπεράσματα... ;Γιατί δεν σκέφτεσαι μόνος σου... Επέλεξε ποια πλευρά του εαυτού σου θες να κυριαρχεί και ακολούθα την...
«Δεν είμαι εδώ για να σου πως με ποια πλευρά του εαυτού σου πρέπει να ζεις... Είμαι εδώ για να σου δείξω ποια πλευρά έχω επιλέξει εγώ να ζω... Εγώ έκανα την επιλογή μου Έντουαρντ... Και όπως έχεις καταλάβει... Αν έχεις καταλάβει... Έχω επιλέξει την φωτεινή μου πλευρά... Γι’ αυτό και ανέχτηκα όσα ανέχτηκα όλον αυτόν τον καιρό... γιατί ήθελα να σου δείξω ότι εγώ αυτήν την πλευρά επιλέγω... Αν θες και εσύ το ίδιο τότε θα μπορώ να σε υποστηρίξω... Μπορώ να σε βοηθήσω... Ως έναν βαθμό πάντα... μπορώ να μείνω δίπλα σου για όσο εσύ με θες δίπλα σου... Γι’ αυτό και σου το ξαναλέω... Μην με κάνεις να σου δείχνω την σκοτεινή μου πλευρά... Δεν θες να ξέρεις πόσο σκοτεινή είναι... Και δεν είναι πλέων η επιλογή μου... Δεν την θέλω Έντουαρντ... Είναι κομμάτι της ζωής μου... αλλά δεν είμαι εγώ... αυτό που είδες... Όσο μπόρεσες τέλος πάντων να δεις... όλον αυτόν τον καιρό και περισσότερο στο Παρίσι... αυτό είμαι... Έχω υπομονή Έντουαρντ... Όμως έχω και εγώ τα όρια μου... Γι’ αυτό και κάθε φορά που με κάνεις να τα ξεπερνώ τότε με αναγκάζεις να σου δείχνω και αυτό που έχω επιλέξει να μην είμαι...
«Επιλογή Έντουαρντ... Κάνε την επιλογή σου και ακολούθα την... Όσο παίζεις σε διπλό ταμπλό... Ο μόνος χαμένος είσαι εσύ... Όχι εγώ... Όχι οι άλλοι... Εσύ Έντουαρντ... δεν σου ζητώ να επιλέξεις για μένα... Δεν σου ζητώ να κάνεις την επιλογή σου βάση με το τι εγώ θα ήθελα να επιλέξεις... σου ζητώ να κάνεις την επιλογή σου για να έχεις μια σταθερή πορεία στην ζωή σου...
«Ασπρο ή μαύρο... Διάλεξε το χρώμα που πιστεύεις ότι σε αντιπροσωπεύει και ακολούθα το... Μην καταστρέφεις άλλο την ζωή σου επειδή είναι γκρι...
«Επίπεδο 1... Δεν σου τα είπα όλα αυτά, για να μου δώσεις κάποια απάντηση... Σου τα είπα για να καταλάβεις γιατί είμαι εδώ... Σου τα είπα για να καταλάβεις τι είναι αυτό που θέλω από εσένα... Δεν είσαι ακόμα έτοιμος για να κάνεις επιλογή... Όταν όμως την κάνεις υποστήριξε την Έντουαρντ... Και σταμάτα να γαμάς την ζωή σου... παύση... Ξέρεις ποιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα ενός ανθρώπου στην ζωή;»
«Όχι»
«Η ίδια του η ζωή Έντουαρντ... Η ίδια του η ζωή... Μην την καταστρέφεις άλλο... Πάρε τον χρόνο σου... Δούλεψε όσα έχεις πάρει από αυτήν και με ηρεμία αποφάσισε τι θες... Πάντα θα είναι δική σου επιλογή το τι θες να κάνεις στην ζωή σου και τι όχι... Κανενός άλλου... Αν αφήνεις του άλλους να κυβερνούν την ζωή σου... Δεν ζεις την δική σου ζωή... Ζεις την δική τους... Πάντα να παίρνεις αυτά που σου προσφέρουν οι άλλοι... αλλά πάντα να επιλέγεις τι θες να κρατήσεις για σένα ανάλογα με αυτό που νιώθεις ότι σε αντιπροσωπεύει... επιλογή Έντουαρντ... εσύ να επιλέγεις τι είναι καλό για σένα και τι όχι... ΟΧΙ οι άλλοι» τα μάτια του δάκρυσαν... είχε χάσει την μιλιά του... ήθελε τόσα να πει αλλά ακόμα φοβόταν ότι αν θα τα έλεγε θα με έχανε...
«Θες να σταματήσουμε;» τον ρώτησα ήρεμα και πάλι έβγαλε το λάθος συμπέρασμα... παρέμενε ήρεμος και σιωπηλός.
«Δεν θέλω να κάνω κάτι που δεν το θες πρώτα εσύ... Αν δεν θες να συνεχίσουμε θα το σεβαστώ και θα λήξω εγώ το παιχνίδι... Είναι ένα παιχνίδι Έντουαρντ... δεν έχεις λόγο να με φοβάσαι»
«Θέλω λίγο χρόνο»
«Πάρε όσο χρόνο θες... Διψάς... ;κατένευσε... Πεινάς...; κατένευσε και πάλι... όσο παίζουμε δεν μπορώ να σου τα προσφέρω... Εκτός αν το ζητήσεις για ανταμοιβή... Έχεις μια ανταμοιβή σε εκκρεμότητα... Μπορείς να την αναθεωρήσεις... Πάρε τον χρόνο σου και όταν είσαι έτοιμος... Πες μου πως θες να σε ανταμείψω... η ανταμοιβή μου Έντουαρντ... είναι ικανοποίηση, όχι τιμωρία... οκ;» κατένευσε και πάλι... δεν έχει το κουράγιο να μιλήσει.
Έφυγα από δίπλα του και πήγα πάλι στο έπιπλο το καθρέφτη και έκατσα για να του δώσω τον χρόνο του να σκεφτεί όσα είπαμε μέχρι τώρα... αχχχ βρε Έντουαρντ... πόσο μπερδεμένο είναι το μυαλό σου... ούτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις ποιες είναι οι δικές σου σκέψεις και ποιες όχι... πήρε μια βαθιά ανάσα την κράτησε για λίγο και την άφησε να βγει ήρεμα από μέσα του... όπως ακριβός έκανα εγώ το πρωί που νόμιζα ότι βρισκόμουνα στο σπίτι του Πάολο.
«Αχχχ... βρε Έντουαρντ... όταν θες και συγκεντρώνεσαι πιάνεις αμέσως τα πάντα... είσαι σε παύση… Γιατί χρησιμοποίησες αυτόν τον τρόπο για να επικοινωνήσεις μαζί μου;»
«Γιατί δεν είμαι έτοιμος να μιλήσω... αλλά δεν θέλω να σταματήσεις»
«Σκέφτηκες την ανταμοιβή σου;»
«Ναι»
«Τι επιλέγεις;»
«Δεν την αλλάζω»
«Μπορώ να μάθω το γιατί; Είσαι σε παύση... αν δεν θες δεν μου απαντάς» κούνησε αρνητικά το κεφάλι του... οκ λοιπόν... βρίσκεσαι στο επίπεδο 3... θυμάσαι τον κανόνα...; κούνησε το κεφάλι του... Θες να μου τον πεις;» έκανε μια παύση και σταμάτησε την αναπνοή του... η αυτόματη απάντηση... επειδή ήταν ερώτηση που έχει να κάνει με το παιχνίδι... Ήταν: Έχω επιλογή... ;αλλά επειδή ήταν συγκεντρωμένος το πήρε πίσω.
«Το μόνο που μπορώ να κάνω χωρίς την άδεια σου είναι να αναπνέω... ότι και να μου λες... ότι και να με ρωτάς εγώ θα παραμένω ακίνητος... σιωπηλός και με κλειστά τα μάτια... οι απαντήσεις μου θα είναι ξεκάθαρες... μπορώ να απαντήσω μια ερώτηση με ερώτηση»
«Πολύ σωστά... πριν ξεκινήσω θες να κάνεις κάποια άλλη ερώτηση ή παρατήρηση;» κούνησε το κεφάλι του αρνητικά... δεν είναι έτοιμος να συνεχίσει αλλά δεν θέλει να σταματήσει... ήδη νιώθει ότι αυτό που του κάνω... τον κάνω για να δει περισσότερο εκείνος τον ίδιο του τον εαυτό και λιγότερο εγώ... έχει καταλάβει ότι η άσκηση βοηθάει να μάθουμε ταυτόχρονα πράγματα για τον ίδιο μας τον εαυτό και όχι το αντίθετο... έχει καταλάβει ότι προσπαθώ να του δώσω κομμάτια μου και όχι να του πάρω... το θέλει αλλά πόσο μπορεί να το κρατήσει... με πιστεύει αλλά για πόσο ακόμα...; θέλει να συνεχίσουμε άλλα δεν είναι έτοιμος... άραγε γιατί τότε δεν το αφήνει να το συνεχίσουμε κάποια άλλη στιγμή...; Αχχ βρε Έντουαρντ γιατί νομίζεις ότι μπορείς να με κοροϊδέψεις;;;
«Ξεκινάμε τότε... επίπεδο 1... δεν σε ρωτάω τον κανόνα γιατί ξέρω ότι τον έχεις εμπεδώσει... τώρα θέλω να δω αν μπορείς να το τηρήσεις...
Επίπεδο 1... Ο κυρίαρχος διαβάζει τον ενδοτικό του.
Επίπεδο 2... Ο κυρίαρχος επιβεβαιώνει ότι αυτό που διάβασε είναι σωστό.
Αυτό σημαίνουν τα επίπεδα 1&2... τώρα πάμε να δούμε τι σημαίνει το επίπεδο 3... είσαι έτοιμος γι αυτό; Μπορείς να απαντήσεις»
«Ναι»
«Οκ... η γλώσσα του σώματος έχει κάποια στάνταρ αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο να εκφράζει τα συναισθήματα του... Δεν έχω μαντικές ικανότητες... Μπορώ όμως να διαβάσω το μυαλό σου όταν μου δίνεις την άδεια να το κάνω... εσύ επιλέγεις πάντα τι θα διαβάσω και τι όχι από εσένα... όσο πιο συγκεντρωμένος είσαι τόσο περισσότερα μπορείς να κρύψεις ότι δεν είσαι ακόμα έτοιμος να μου πεις... Υπάρχει λόγος που το αναφέρω αυτό Έντουαρντ; Μπορείς να απαντήσεις»
«Ναι... θες να το ξέρω για να με καθησυχάσεις»
«Γατί;»
«Γιατί εγώ νιώθω ότι θες να πάρεις πράγματα από μένα με το ζόρι... Ενώ εσύ θες να με κάνεις να καταλάβω ότι δεν θες να πάρεις από μένα... Θες να μου δώσεις»
«Το πιστεύεις αυτό; Μπορείς να απαντήσεις»
«Ναι»
«Επίπεδο 2... Έχεις καταλάβει γιατί επέμενα να κάνουμε αυτό το παιχνίδι;»
«Ναι»
«Γιατί;»
«Γιατί την ώρα που ξύπνησες διάβασες τις προθέσεις μου και ήξερες ότι είχε γυρίσει ο μίστερ Χάιντ»
«Και;»
«Και ήξερες ότι από την στιγμή που γύρισε εγώ είχα σκοπό να σε πληγώσω»
«Γιατί δεν έφυγα;»
«Αυτόματα θα απαντούσα γιατί πιστεύεις σε μένα... αλλά τώρα δεν είμαι σίγουρος ότι εκείνη την στιγμή αυτό έφτασε μόνο για να σε κάνει να μείνεις»
«Τι κατάλαβες από το συμπέρασμα που έβγαλες μόλις τώρα;»
«Ότι επειδή ήμουν συγκεντρωμένος άφησα τον εαυτό μου να σε διαβάσει»
«Ακριβός τον άφησε... Είχες την θέληση... Προσπάθησες...Δεν άφησε τον μίστερ Χάιντ να σε επηρεάσει... Δεν έβγαλες λάθος συμπέρασμα... Γιατί πάντα βγάζεις τα λάθος συμπεράσματα Έντουαρντ... ;Μην απαντήσεις σε αυτό... Πίπα λοιπόν... Έχεις κάτι να με ρωτήσεις πριν ξεκινήσω;»
«Εσύ δεν έχεις φυσικές ανάγκες αυτήν την στιγμή;»
«Φυσικά και έχω... υπάρχει λόγος που με ρωτάς;»
«Απλά αναρωτιόμουν γιατί....»
«Γιατί δεν πίνω νερό, ενώ διψάω... ;τον διέκοψα και συμπλήρωσα την φράση του... Γιατί δεν τρώω, ενώ πεινάω... ;Γιατί δεν πάω τουαλέτα, ενώ κατουριέμαι... ;η αναπνοή του άλλαξε... Ποιο ήταν το πρώτο συμπέρασμα που έβγαλες για μένα;»
«Δεν κάνεις ποτέ αυτό που δεν θες να σου κάνουν οι άλλοι»
«Για ποιον λόγο καταπιέζω τις φυσικές μου ανάγκες;»
«Γιατί δεν κάνεις τίποτα που δεν μπορώ να κάνω εγώ» περίμενα για λίγο πριν συνεχίσω.
«Μήπως θες να αναθεωρήσεις την απάντηση σου;»
«Σχεδόν τίποτα»
«Σχεδόν τίποτα... επανέλαβα... ποιο είναι αυτό το σχεδόν τίποτα;»
«Καπνίζεις»
«Θες τσιγάρο κύριε Κάλεν;»
«Ναι»
«Και γιατί δεν το ζητάς;»
«Δεν κατάλαβα ότι είχα το δικαίωμα να το κάνω»
«Παύση κύριε Κάλεν τι σημαίνει;»
«Ελευθερία κίνησης και λόγου»
«Και τι συμπέρασμα βγάζεις από αυτό;»
«Ότι παίρνω τα λάθος μηνύματα»
«Και τώρα γιατί παίρνεις τα σωστά;»
«Γιατί είμαι συγκεντρωμένος»
«Σε ευχαριστώ... επαναλαμβάνω... θες να αναθεωρήσεις την αμοιβή σου; Επίπεδο 3»
«Έχω το δικαίωμα να σηκωθώ;»
«Επίπεδο 1... όχι κύριε Κάλεν δεν το έχετε... εκτός και αν θέλετε να λήξετε το παιχνίδι μας τώρα... αν το θέλετε ξέρετε τι πρέπει να κάνετε... περίμενα μέχρι που ξεφύσησε... επίπεδο 2... Τι μου έδωσες να διαβάσω από σένα αυτήν την στιγμή;»
«Ότι κατουριέμαι» ξεφύσησε ηττημένος.
«Επίπεδο 1... και γιατί πιστεύεις ότι δεν το ήξερα ήδη... ;αναστέναξε απελπισμένος... Κατουριέσαι και η ανταμοιβή σου θες να είναι πίπα... γιατί κύριε Κάλεν...;
Απάντηση ενδοτικού: Για να σε κάνω να νιώσεις το πόσο μειονεκτικά νιώθω εγώ αυτήν την στιγμή εγώ.
Σου έδωσα την επιλογή... και εσύ θέλησες να συνεχίσεις μόνο και μόνο για να με μειώσεις και πιστεύεις ότι εγώ δεν θα το καταλάβαινα...;
Ερώτηση ενδοτικού: Πως;
Απάντηση κυρίαρχου: Αφού μου δηλώνεις ότι δεν είσαι έτοιμος να μιλήσεις αλλά δεν θες να σταματήσεις.. Έχεις καταλάβει ότι εννοώ να σταματήσω το παιχνίδι για σήμερα γιατί έχεις πιεστεί και δεν θες να πιεστείς περισσότερο... Σου δίνω την επιλογή να χαλαρώσεις για να σκεφτείς καλύτερα τα όσα είπαμε σήμερα και εσύ επιλέγεις να συνεχίσουμε ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι έτοιμος ακόμα... και νομίζεις ότι εγώ δεν θα πάρω το σωστό μήνυμα από αυτό... Γιατί εσύ δεν είσαι ικανός να το κάνεις...;
«Επίπεδο 1... Ο κυρίαρχος διαβάζει τον ενδοτικό του
Επίπεδο 2... Ο κυρίαρχος επιβεβαιώνει ότι αυτό που διάβασε είναι σωστό
Επίπεδο 3... Τι πιστεύεις ότι κάνει το επίπεδο 3 κύριε Κάλεν... ;απάντησε τώρα»
«Δεν ξέρω»
«Δεν ξέρεις... ας το δούμε μαζί γιατί όσο μιλάω το μόνο που καταφέρνω είναι να χαλάω τσάμπα αέρα... Γιατί επέμενα κύριε Κάλεν να παίξουμε αυτό το παιχνίδι; Απάντησε τώρα»
«Γιατί δεν σου δίνω άλλη επιλογή»
«Δεν μου δίνεις άλλη επιλογή Έντουαρντ... Μου δήλωσες ότι μπορώ να σε ρωτήσω για να πάρω τις απαντήσεις μου... Για ποιον λόγο δεν μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο Έντουαρντ;...; Επίπεδο 3»
«Μπορώ να μην απαντήσω τώρα σε αυτήν την ερώτηση;»
«Επίπεδο 1... Φυσικά και μπορείς... Είναι πάντα επιλογή σου το τι θες να μου δώσεις και το τι όχι... ανταμοιβή... Τι θες για ανταμοιβή Έντουαρντ...; περίμενα μέχρι να σκεφτεί όλα τα παραπάνω... απάντησε τώρα»
«Θέλω να πάω τουαλέτα»
«Θες να πας τουαλέτα... ενώ ξέρεις ότι δεν πρόκειται να σε λύσω αν δεν τελειώσει το παιχνίδι... εσύ ζητάς για ανταμοιβή να πας τουαλέτα... αυτό κύριε Κάλεν σημαίνουν δύο πράγματα... Δεν θες να συνεχίσεις γιατί κατάλαβες την ήττα σου αλλά είσαι πολύ εγωιστής για να το παραδεχτείς και δεύτερον... Επιτέλους κατάλαβες τι σημαίνει προτεραιότητα... Προτεραιότητες κύριε Κάλεν... Όσο αφορά την δουλειά σας γνωρίζετε ακριβός την σημασία της λέξης αυτής... Όσο αφορά την ζωή σας όμως... σας είναι παντελώς αδιάφορη... προτεραιότητες κύριε Κάλεν...
«Ξέρετε ότι όταν θα τελειώσει αυτό το παιχνίδι θα σας αφήσω να με γαμήσετε...
Ερώτηση Μπέλας: «Τότε τι θες να κάνουμε;»
Απάντηση κύριου Κάλεν: «Θέλω να σε γαμήσω»
Ερώτηση Μπέλας: «Και τι θα έδινες γι αυτό;»
Ανταλλαγή... σου ζήτησα να παίξουμε για να σε αφήσω να με γαμήσεις... Σου δήλωσα ότι θα σου κάνω μασάζ... μασάζ κύριε Κάλεν όχι σεξ... και όταν θα τελειώσω το μασάζ θα σας αφήσω να με γαμήσετε... και το πρώτο πράγμα που ζητήσατε για ανταμοιβή πάνω στο παιχνίδι είναι πίπα... και θέλετε να μάθετε και το γιατί...;
«Γιατί κύριε Κάλεν σας κυριεύει η ανυπομονησία... όσο πιο ανυπόμονος είσαστε κύριε Κάλεν τόσο λιγότερο συγκεντρωμένος είσαστε σε αυτό που κάνουμε... και όσο λιγότερο συγκεντρωμένος είσαστε κύριε Κάλεν τόσο περισσότερο καθυστερείτε να τελειώσουμε το παιχνίδι... και όσο περισσότερο καθυστερείτε το παιχνίδι τόσο θα αργείτε να πάρετε το αντάλλαγμα σας...»
«Κίνητρο... τώρα που σας υπενθύμισα το κίνητρο του παιχνιδιού, υπάρχει περίπτωση να βοηθήσετε λίγο την κατάσταση...; Γιατί τα όρια στενεύουν κύριε Κάλεν...»
«Υπομονή... η υπομονή κύριε Κάλεν δεν είναι ανεξάντλητη... Με κάνετε να χάνω την υπομονή μου κύριε Κάλεν... και όσο χάνω την υπομονή μου τόσο περισσότερο με τρώει η παλάμη μου.... Βλέπετε ότι προσπαθώ... Μπορείτε να δείτε και πόσες ποινές έχετε γλυτώσει...
Απάντηση ενδοτικού: Όχι.
Ερώτηση κυρίαρχου: Γιατί;
Απάντηση ενδοτικού: Γιατί αυτό με συμφέρει να κάνω...
«Ακόμα πιστεύεται κύριε Κάλεν ότι μπορείτε να με κοροϊδέψετε... ;πήρε μια βαθιά ανάσα και την άφησε να βγει βίαια από την μύτη του... Πολύ καλά...
«Ανταμοιβή... θες τουαλέτα... αλλά για να πας πρέπει πρώτα να λήξεις το παιχνίδι... αν θες να λήξεις το παιχνίδι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις» του έδωσα λίγο τον χρόνο του για να το σκεφτεί... ξεφύσησε.
«Ανταμοιβή Έντουαρντ... Εδώ και μία ώρα προσπαθώ να σου δώσω την ανταμοιβή σου και δεν με αφήνεις... Γιατί Έντουαρντ θεωρείς ότι ακόμα δεν έχεις πάρει την ανταμοιβή σου; Μπορείς να απαντήσεις»
«Γιατί ο κύριος Χάιντ δεν σε αφήνει»
«Γιατί ο κύριος Χάιντ δεν με αφήνει... επανέλαβα... Θα του πεις πότε να με αφήσει στην ησυχία μου για να δω επιτέλους τι θέλει και τι όχι ο Έντουαρντ...; απάντησε με νεύμα... κούνησε το κεφάλι του καταφατικά... Το εννοείς... ;απάντησε με νεύμα... κούνησε για άλλη μια φορά καταφατικά το κεφάλι του...
«Επίπεδο 2... Με πιστεύεις;»
«Ναι»
«Αμφιβάλεις ακόμα για μένα;»
«Όχι»
«Μου έχεις εμπιστοσύνη;»
«Όχι»
«Με φοβάσαι»
«Ναι»
«Τώρα πες μου τι θες για ανταμοιβή»
«Ξέρεις τι θέλω... δεν ξέρω με ποιον τρόπο μπορείς να μου το προσφέρεις... οπότε επιλέγω να το αφήσω απάνω σου»
«Με εμπιστεύεσαι;»
«Όχι απόλυτα... αλλά ξέρω ότι δεν θα μου την φέρεις... και θα σεβαστείς την επιθυμία μου»
Αχχχχ... βρε Έντουαρτ... Αχχχχ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου