Τα παιχνίδια των θεών "4. Γλυκιά αποπλάνηση"

Ήθελα να τρέξω, να βρω μια σκιά για να κρυφτώ, να ουρλιάξω όλα όσα με έπνιγαν. Να πάρω σβάρνα και να γκρεμίσω ότι βρισκόταν στο πέρασμα μου, αλλά αντ’ αυτού, με αγέρωχο βήμα και το κεφάλι ψηλά, γύρισα στο σημείο όπου η φρουρά ακόμα στεκόταν. Παίρνοντας την θέση μου έμεινα ακίνητη να περιμένω την επόμενη εντολή μου.

Τα παιχνίδια των θεών "3. Παραισθήσεις και πραγματικότητα"

             

«Μην τα παρατάς μικρό μου κορίτσι, έχεις την δύναμη να παλέψεις» άκουγα την φωνή του να με παρακαλά αλλά δεν είχα την δύναμη να τον ακούσω άλλο.

            «Λυπάμαι τόσο πολύ» πάλεψα να πω αλλά το πνεύμα μου ήταν πολύ μακριά για να μπορέσει να ανταποκριθεί το σώμα.

~*~*~*~*~