Κίνα 16ος αιώνας μ.χ.
«Μην με αφήσεις. Όχι τώρα» τα λόγια της CHEN βγήκαν
πνιγμένα μέσα από τα ατελείωτα δάκρυα της.
«Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ» ο BAO της υποσχέθηκε.
Μια υπόσχεση που κράτησε μέχρι το τελευταίο του καρδιοχτύπι.
* CHEN meaning "morning"
Αθήνα 13/08/2015
Το καράβι με προορισμό τα Κύθηρα, το νησί της
Αφροδίτης, έβαλε πλώρη για το μεγάλο ταξίδι. Επτά ώρες και σαράντα πέντε λεπτά. Τόσα ήθελε
για να φτάσει στον προσωπικό της παράδεισο. Όμως δεν βιαζόταν. Ήξερε ότι η
αναμονή άξιζε τον κόπο.
«Μυρσίνη;» άκουσε την φωνή της φίλης της να της
φωνάζει από μακριά. Απορριμμένη γύρισε να την κοιτάξει. Τα μαγουλά της ξαναμμένα,
τα κατακόκκινα στο χρώμα της φωτιάς, κοντά της μαλλιά να πετάνε προς όλες τις κατευθύνσεις.
‘Ποιος
ήταν πάλι ο άτυχος που είχε αποπλανήσει και δεν είχε χάσει ευκαιρία να τον
δοκιμάσει κιόλας;’
Αναρωτήθηκε η Μυρσίνη και χωρίς όρεξη γύρισε ξανά την ματιά της στην αντανάκλαση
των ηλιαχτίδων πάνω στο αφρώδες κύμα.
«Μυρσίνη,
δεν με ακούς;» άκουσε ξανά την φωνή της φίλης της που ήταν πλέον αισθητά πιο
κοντά.
«Είναι ανάγκη να τους γνωρίζω κιόλας; Αφού μέχρι
να φτάσουμε θα τον έχεις κιόλας χωρί…» δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση της. Τα
καταπράσινα μάτια του νέου συντρόφου της Ελεάνας την έκανε να σταματήσει την
φράση της στην μέση. Είχαν κάτι το παράξενο, κάτι το εξωπραγματικό που
στιγμιαία την τάραξε.
«Από εδώ, ο Βύρωνας» της τον σύστησε με μια
γκριμάτσα που απαιτούσε από εκείνη να το βουλώσει. «Βύρωνα, από εδώ η μις
πικρόχολη 2015».
Ο Βύρωνας χωρίς να ενοχλείτε από τα σχόλια
των δύο κοριτσιών, χαμογελώντας έτεινε το χέρι του προς την Μυρσίνη. «Χαίρω
πολύ Μυρσίνη. Έχω ακούσει τόσα πολλά από την φίλη σου που είναι σαν να σε ξέρω
ήδη».
Η Ελεάνα δεν χρειαζόταν τα λόγια για να
καταλάβει από την μια και μοναδική ματιά της Μυρσίνης που την κατηγορούσε ανοιχτά
‘Πότε πρόλαβες;’.
«Ο Βυρωνάκος μας από εδώ είναι ο δεύτερος καπετάνιος
στο πλοίο μας και έχει την ευγενή καλοσύνη να μας ξεναγήσει στα άδυτα του
πλοίου» της εξήγησε η Ελεάνα με ενθουσιασμό. «Δεν είναι τέλειο;» συνέχισε
γεμάτη ελπίδα για μια καλοσυνάτη ανταπόκριση της φίλης της.
«Καλά να περάσετε» δήλωσε κοφτά η Μυρσίνη και
χωρίς να δίνει σημασία στο χέρι του Βύρωνα τους γύρισε την πλάτη.
«Η ερωτική απογοήτευση που σου έλεγα…»
εξήγησε η Ελεάνα προς τον νέο της φίλο.
«Κρίμα… και θα κάναμε καλή παρέα» άκουσε τον Βύρωνα να της απαντά λίγο πριν φύγουν από κοντά της και η Μυρσίνη κούνησε το κεφάλι της απηυδισμένα.
Η φίλη της το είχε πραγματικά παρακάνει. Αντί
να της συμπαραστέκεται, τώρα της γνώριζε και δικούς της φίλους; Τι στο καλό
περίμενε; Ότι θα πήγαινε από εδώ και από εκεί με όποιον πέρναγε από μπροστά της;
Τόσο λίγο την ήξερε πια; Δεν ήταν ότι δεν την ήξερε αντίθετα, απλά είχε πλέον απηυδήσει
με την συμπεριφορά της Μυρσίνης και δεν είχε άδικο. Δέκα μήνες πένθος για μια
σχέση που ποτέ δεν κατάφερε καν να αρχίσει πήγαινε πάρα πολύ. Αλλά όταν η
καρδιά χτυπάει… δεν ρωτάει.
Μυρσίνη: είναι σπάταλη, αλλά όχι μόνο για τα χρήματα. Δίνει χρόνο και κόπο, αγάπη και στοργή, στον άντρα της, στα παιδιά της, στους φίλους της. Της αρέσει να συμμετέχει στα κοινά κι αυτό τη βοηθάει ν' αξιοποιεί δημιουργικά την ανάγκη της να προσφέρει.
Μυρσίνη: είναι σπάταλη, αλλά όχι μόνο για τα χρήματα. Δίνει χρόνο και κόπο, αγάπη και στοργή, στον άντρα της, στα παιδιά της, στους φίλους της. Της αρέσει να συμμετέχει στα κοινά κι αυτό τη βοηθάει ν' αξιοποιεί δημιουργικά την ανάγκη της να προσφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου