Η φαντασία είναι όπως ένας σπόρος μέσα στο χώμα. Όσο περισσότερη τροφή και ελεύθερο χώρο του δίνεις, τόσο δημιουργεί νέες φύτρες.
Παρασκευή 21 Απριλίου 2017
Τρίτη 18 Απριλίου 2017
Τα παιχνίδια των θεών "9. Πέφτοντας στην παγίδα"
Πριν γυρίσουν οι
κλώσες και αρχίσουν πάλι να με πρήζουν, κλείδωσα την πόρτα και ακούμπησα την
πλάτη μου πάνω της. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα κοίταξα για λίγο γύρω μου. Με
την ανάσα μου να πνίγεται μέσα μου, το χέρι μου βρέθηκε αυτόματα πάνω στο
μενταγιόν που ο Κάι μου είχε χαρίσει. Μόλις τα δάχτυλα μου το ψηλάφισαν ένιωσα
τα μάτια μου να τσούζουν. Πριν εκείνα κάνουν το λάθος να με προδώσουν, με μια
βεβιασμένη κίνηση, το έβγαλα από πάνω μου και το πέταξα όσο πιο μακριά μου
μπορούσα μουγκρίζοντας με αγανάκτηση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
-
Ένας κύκλος κλείνει ένας άλλος ανοίγει. Έτσι και για μένα ο κύκλος fanfictions κάπου εδώ έρχεται να βάλει μια τελεία όχι όμως και πα...
-
Μπέλλα «Μπορούμε να ξεκινήσουμε;» ρώτησε ο κυριούλης που με είχε ρωτήσει και πριν για το τι θέλω να πιω και ο κύριος Κάλλεν του έδωσε τ...